กระทู้ก่อนหน้าเป็นมุมของผญ.ที่พอเจอแฟนยังคุยและบอกรักคิดถึงรายงานถ่ายรูปให้ผญ.ที่ตามจีบเสมือนแฟน ขอความรักทุกวันวันละหลายเวลา

มาว่ากันที่มุมมองเหตุผลของผช.อายุใกล้50

เคยมครอบครัวมีลูกมาแล้ว แต่ถูกภรรยานอกใจ มีลูกด้วยกันจึงทนอยู่5ปี จนลูกจบป.6 จึงขอหย่า และออกมาตัวเปล่าย้ายที่ทำงานตอนลูกจบม.3 ให้ลูกำปอยู่กับแม่ ที่บ้านเกิด ออกมาอยู่คนเดียวได้2ปี เพื่อนที่ทำงานให้ช่วยงานที่บ้านเมียทางใต้ และได้เจอกับน้องเมียเพื่อน อายุ20กว่าๆ แบกบันได ถือไฟฉาย ปีนเก็บลองกอง ทึ่ง ประทัยใจ เกิดมาไม่เคยเห็นผญ.แขนนิดเดียวหิ้วบันไดปีนเก็บผลไม้ เพื่อเอามาเลี้ยงแขก โดยไม่ให้ใครช่วย เพื่อเอามาเลี้ยงแขก

จากนั้นก็ขอให้สอนสมัครเฟชบุค สร้างเพจ ซื้อซิมให้ ลงโพสงาน ลงรูป สอนสมัครเฟชบุค จีเมล์ ลงรูป แอดเป็นเพื่อนกันในเฟช เฝ้ารอเค้ารับเป็นเพื่อน พอรับก็แนะนำคนในครอบครัว แม่ พี่สาว ลูกสาว พยายามชวนคุยมักไป เกิด โทรคุย แชท วิดีโอคอล หยอดจีบ ออดอ้อน ทุกวัน จึงตามจีบ บอกรัก คิดถึง เป็นห่วง ทุกวัน เช้าต้องรายงานไปไหนทำอะไร ส่งรูปให้ดู ให้ค่าตอบแทนเป็นเงินซื้อไอโฟน มอเตอไซด์ คุยกันสนุกถูกคอ ทุกเรื่อง คุยได้ต่อเนื่องถึงเช้า ชวนมาอยู่ด้วยกัน เค้าไม่มา เป็นลูกคนเล็ก ไม่ได้ไปไหน ไม่ลืมแหนเก่า กำแพงสูงมาก ปฏิเสธตลอดว่าไม่คิดอะไร

เค้าป่วยเสี่ยงเป็นมะเร็ง จึงขอแต่งงานจดทะเบียนสมรส อยากดูแล 

คุยกันผ่านไป 1เดือน ก็เจอผญ.ที่ได้ร่วมงานกัน หน้าตาจืดๆธรรมดา ดำๆ ไม่แต่งตัว ใส่แว่น แต่ยิ้มทีเห็นยันเหงือก ตลอดจนที่ทำงานก็ยุให้จีบบอกว่าโสด

และคิดว่าคนที่ยิ้มได้ขนาดนี้ มีรอยยิ้มจริงใจ ก็เลยหาเฟชบุค ไม่เจอก็บอกคนที่ทำงานหลายคนว่าจะจีบ จนมีคนเอาเฟชบุคเค้ามาให้ เลยซื้อต้นกุหลาบไปให้ ชวนกินข้าว ผญ.บอกกินกับคนที่ทำงาน โทรและแชทคุยกันจนดึก 

คุยเสร็จแล้วก็รีบแชทบอกผญ.อีกคนในเฟชว่าพอดีติดคุยกับน้องที่ทำงาน แบบปัญหาหนักเลย และคุยกับผญ.ในเฟชจนเช้า วันรุ่งขึ้นโทรหาสาวที่ทำงาน มารับเค้าและแม่ไปวัด ขออนุญาตแม่ผญ.มารับส่งไปทำงาน ทุกวัน ผญ.คนนี้จะย้ายไปทำงานที่จ.บ้านเกิดอยู่ห่างเกือบ200กม. ส่วนกลางคืนก็โทรหาผญ.ที่ทำงาน และต่อด้วยผญ.ในเฟช

วันจันทร์ก็มารับผญ.ไปทำงาน พาไปหน้างานอีกงานที่ทำควบคู่กันกับงานประจำ ก่อนไปส่งที่ทำงาน และวิ่งไปที่ทำงานประจำของตัวเองอีกตำบลนึง

กลางวันมารับเค้าไปกินข้าว ผญ.ไม่อยากให้มารับ เกรงใจ วิ่งไปมา แต่เหลือเวลารับส่ง อีกแค่ 1อาทิตย์ผญ.ก็จะย้ายไปแล้ว และก็คุยโทรหาผญ.ในเฟชเช่นเคย

วันย้ายก็มาช่วยขนของไป ออกค่าใช้จ่ายให้ เค้าก็จะจ่าย แต่อยากทำให้เค้า จนเย็น ก็นอนที่หอพักกับเค้าและแม่เค้า และคุยกับผญ.ในเฟช เช้าก็กลับ พอเย็นก็ขับรถเกือบ200กม.ไปหาเค้ากับแม่ ทำกับข้าวให้เค้ากิน และก็หยอดผญ.ในเฟชด้วย 

ตัดสินใจบอกผญ.ในเฟชที่ปฏิเสธมาตลอด ว่าจีบคนทางนี้ 

ผญ.ในเฟชก็เงียบไป และบอกให้เลือกคนทางนี้ เค้ายินดีด้วย แต่เห็นเฟชเค้าโพสเพ้อ รึว่าโพสเพ้อหาเรา ก็รีบทักหาแชทคุย และผญ.ในเฟชบอกคุยกันแบบเดิมไม่ได้แล้วนะ แต่ก็ยังบอกรัก คิดถึงห่วงใย หยอดคำหวานทุกวันเวลาเช่นเดิม มีเย้ยางรูปผญ.ที่คบไปแหย่ว่าจะหึงไหม ประมาณว่า เกือบทำร้ายเกือบปล้ำผญ. แต่ถ้าเป็นหนูล่ะก็จะรู้สึกดีมากกว่า แบะอดใจไม่ไหว เพราะความรู้สึกรักและต้องการมากกว่า ก็ระหว่างที่คบไปๆมาๆหาผญ.ทางนี้ ก็บอกว่ายังคุยกับคนนั้นอยู่และบแกเป็นไปไม่ได้ อายุห่าง ไม่ยอมไปไหนด้วย ก็เล่าอดีต เล่าเรื่องแฟนเก่า เรื่องงาน 

ก็มาหาผญ.ทางนี้ที่บ้าน อยู่กับแม่กับเค้าแต่ก็อดโทรแชทหาคนในเฟชตลอดไม่ได้ 

คนในเฟชถามอยู่บ้านแฟนมาคุยหยอดแบบนี้ที่บ้านเค้าด้วย เค้าไม่ว่าเหรอ จะเป็นปัญหานะ

เราก็ตอบเคยเล่า และบอกว่าเราคุยกัน ทางนั่นก็บอกเค้ารู้เหรอ หึหึ และก็ปฏิบัติเช่นนี้เรื่อยมา จน5เดือนผ่านไป เค้าไม่สบายตัวเรามีส่วนทำให้เค้าไม่สบาย เค้าโกรธ เราไปดูโทรศัพท์แอบเอารหัสเค้ามา เค้าโกรธ และคุยเรื่องแฟนเก่าเค้า ไปว่าเค้ามโนเอง คิดเอง เค้าโกรธ ไม่คุยไม่สนใจ จึงขอเวลา 2เดือน เพื่อพิสูจน์ตัวเองจัดการเรื่งต่างๆ

มีแอบไปหาเวลาที่แม่เค้าไม่มาอยู่ด้วย เป็นเดือน ก็มีสัมผัสภายนอก ไม่ล่วงล้ำ ไม่บังคับ เค้าบอกต้องแต่งก่อน ก็เลยต้องรีบเก็บเงินทำงาน บอกเค้าจะหมั้นจะแต่งไม่กี่เดือน เจอใครก็บอกว่าจะแต่งกะผญ.คนนี้ เข้าออกบ้านเค้าไปำกนมาไหนกันทุกอาทิตย์

วันหนึ่งเค้าดูโทรศัพท์เห็นข้อความที่เราแชทกับคนในเฟช และบอกว่าพี่ทำตัวพี่เองนะ ทุกอย่างจบ เป็น0อย่ามาเรียกร้องไรอีก หนูคาดไม่ถึงคิดว่าคุยแบบเพื่อน ไม่คิดว่าจะคุยกันลึกซึ้งถึงรักขนาดนี้ รักเค้ามากก็ไปเถอะ พี่ไม่พร้อม อย่าเร่งรัดหนูอีกต่อไป 

เราก็สวนเลย ผญ.ในเฟชเค้าไม่ผิดนะ แฟนบอกพี่ปกป้องเค้า หนูไม่ว่าไรเค้าเลยนะ พี่ออกตัวขนาดนี้ ก็เค้าคุยกันมาก่อน คุยสนุกกว่าต่อเนื่องกว่าคุยได้ทุกเรื่องตี3ยันเช้าทุกวัน พี่ไม่เคยรู้สึกรักหนูเลย พี่รักเค้าแต่ก็รักหนูด้วย ไม่ใช่ค่ะพี่รักตัวเอง พี่ทำร้ายคน2คน เสียความรู้สึก 

พี่ถึงขอเวลา2เดือน เพื่อจะทำใจเลิกคุยกับเค้ากะว่าสิ้นเดือนแต่มาเห็นก่อน ก็จะลิงดูว่าไม่คุยกับคนในเฟช มันจะขาดใจตายไหม

แฟนไล่ทั้งคืน ห้ามแตะต้องเค้า คนอยู่ใกล้ตรงหน้า แต่ไม่รู้สึกเหมือนคนไกล คนในเฟช ที่ผ่านมาไม่มีค่าเลย รู้สึกเป็นผญ.ไร้คุณค่า เป็นแค่เงาของใคร 

พยายามอธืบาย ก็แค่คำพูด โลกมายาใครพูดอะไรก็ได้ ทำไมไปใส่ใจแค่คำพูดหยอกล้อเล่นกันสนุกเหมือนเล่นเกมแล้วติด เคยเล่นเป็นผัวเมีย ก็ปากพล่อยยั่วเล่น ไม่เคยไปหา ไม่ต้องลงทุน ลงแรงอะไร ทางนั้นเค้าก็ไม่ว่าอะไร ไม่ชอบก็คงด่าไปแล้ว ส่วนหนูไม่ชอบก็ว่าเลย ทางนั้นเค้าแคร์พี่ มีโพสเฟชบุคคุยกะคนอายุมากกว่ารู้สึกดี พี่ไม่ได้เลวนะ แค่พลาด จริงลบก็ได้แต่พี่ไม่ลบ บริสุทธิ์ใจ  พี่น่าสงสารที่สุด เพราะขอความรักจากผู้หญิง2คน แต่ไม่มีใครรักพี่เลย

พี่ไม่ได้ทุ่มกับทางนั้น

เหมือนทางนี้ ทั้งมาหา มาเล่าให้ฟัง มาแทบทุกวัน รถก็ซื้อให้ ของก็ซื้อให้ ทำกับข้าว เอาผ้าไปซักยันกกน. ชทุ่มเททุกอย่าง 

พี่พูดเหมือนๆกันที่พูดกับเค้า น้อยกว่าด้วย พี่พูดพล่อยกับหนูเหมือนกัน และไม่ใช่จะทำได้ เอารถไปให้เค้าค่ะ พี่บอกซื้อให้เค้า ถ้าอยู่ก็ให้ไปละ และจะเอารถหรูไปรับให้นั่งคนแรก อยากให้เค้าหึงเค้าเสียดายเหรอคะ ถ้าเค้าเล่นด่วยล่ะ หนูต้องเสียใจเหรอ

ถ้าเค้าตอบรับเล่นด้วยกับพี่เกมส์ก็จบ อ้าว แล้วความรู้สึกเค้าล่ะ

พี่หลงเค้ามากก็ไปเถอะค่ะ พี่ทำได้ไงเสียความรู้สึก  ไม่ให้เกียร์ติ แม่และหนูเลย  พี่โตแล้ว อะไรที่มองว่าจะเป็นปัญหาภายหน้าแต่พี่ก็ทำ หนูเป็นอื่นคนแปลกหน้าไม่รู้จักกันเลยเมื่อเห็นพี่กับเค้าคุยกัน จะต้องไปคุยเอาใจรักทางนั่นมากกว่า วันที่พี่บอกไม่ว่าง หนูทักไม่ตอบ โทรไม่รับ บอกว่าทำงาน แต่วันเดียวกัน พี่บอกเค้าก่อนเลยว่ารัก คิดถึง กำลังทำอะไร อาจไม่ได้คุยทักมัวทำงาน พี่คิดดูใครที่พี่คิดถึงก่อน ใครสำคัญ ตามลำดับ

ก็จีบสาวอ่ะเนาะ แล้วพี่จีบเค้ามา5เดือน แล้วมาคบหนูก็จีบเค้าเหมือนเดิม ทุกวันสม่ำเสมอ ไม่รุ้สึกใครจะทำได้ เหมือนส่งสารรักดีๆนี่เอง แต่ที่เห็นทางนั่นไม่เล่นด้วยเลย แถมเตือนด้วย

ก็สารภาพ คุยกะทางนี้สร็จคุยกะคนในเฟชหยอกล้อรักคิดถึงต่อทุกวัน ทั้งแม่ พี่สาว ลูกก็เตือน ถ้าทางนี้รู้ พี่ขอโอกาส 

หนูไม่พร้อม จะทำไรก็ทำไป แต่อย่ามาเรียกร้อง ก็เสียดายวันเวลา ย้อนไม่ได้ แก้วที่มันร้าวแล้ว ไม่รับประกันผล อนาคต คุยกับคนในเฟชมีความรู้สึกดีกว่าก็อยู่แบบนั้นดีแล้ว อย่าดึงใครเข้ามาอย่าทำร้ายใครด้วยความไม่พร้อมอีกเลยค่ะ

ทุกวันก็ไม่ไปหามุ่งทำงาน นานๆไปเยี่ยมก็ยังวนเรื่องเดิม ทำทุกอย่างที่เคยพูดเคยค้าง ยอมให้เหน็บ ยอมทิ้งศักดิ์ศรีให้เด็กด่าถอนหงอก เราไม่ไม่ผิดแค่พลาด บอกจะทำงานนางก็ยัง ว่าเหน็บให้ จนงานพัง ทิ้งงาน ทำไรไม่ได้  นางเสพสื่อเอาไปให้ดู น่าเบื่อชอบเอาความเห็นหลากหลายในพันทิปให้ดู จิตวิทยาบทความต่างๆ เสพสื่อเป็นความคิดของนางจริงๆหรือ ยางเชื่อคำพูดตัวหนังสือโลกมายา ไม่รู้สึกผิดกับทางนั้น แต่รู้สึกผิดกับทางนี้ เสียดายเคยคุยเคยทำงานสนุกกับทางนั้นตั้งนานต้องมาเลิกคุย  _{เป็นผช.อื่นก็ไปละทิ้งนางตั้งนานละ} เรายังทนอยู่ทำสิ่งที่เคยพูดกับนางให้ครบ เพราะอะไร หวังว่านางคงเข้าใจ  นางยังจมกับอดีตเราไม่ได้รักผญ.ในเฟชเป็นอดีต นางยังจมปรักที่ยังทนเป็นควาย ผญ.เค้าไม่เอาแล้ว ยังเฝ้าทำต่อไป