ตามหัวข้อที่กล่าวข้างบนเลยค่ะ คือเรานอนกับแม่ตั้งแต่เด็กๆจนตอนนี้มหาลัยแล้วแม่ก็ยังมานอนด้วยอยู่ ก่อนหน้านี้คุณแม่บอกว่าเข้ามหาลัยลัยแล้วจะให้ฝึกนอนคนเดียวโดยช่วงย้ายเข้าหอคุณแม่จะมานอนด้วยแค่1อาทิตย์ แต่สุดท้ายแล้วก็มาอยู่ด้วยทั้งปีเลยค่ะ เอาจริงๆการนอนกับแม่เราก็โอเคนะคะ แต่บางทีเพื่อนมาหอ มากินข้าวกัน มาทำงานด้วยกันละบางทีดึกแล้วกลับไม่ได้ก็จำเป็นต้องนอนที่หอเรา โดยมีคุณแม่นอนอยู่บนเตียงด้วย บางทีก็นอนอัดกัน4-5คนบนเตียงเลยค่ะเพราะเราไม่มีอะไรให้เพื่อนปูนอนข้างล่างเลย อีกอย่างเราอ่านหนังสือถึงดึกๆก็ไม่ได้เพราะต้องเปิดไฟคุณแม่ก็จะนอน บางทีกว่าเราจะทำอะไรเสร็จก็ดึกแล้วจะเล่นเกมคลายเครียดสักหน่อย คุณแม่ก็จะหันมาบ่นเสมอๆเลยค่ะ คือเราก็อยากมีพื้นที่ส่วนตัวของเราบ้างนิดนึง หลังๆมาชวนเพื่อนมาทำงานที่หอ หรือมากินข้าวเพื่อนก็ไม่มาแล้วค่ะเพราะว่าก็เกรงใจแม่เรา เราก็เคยคุยเรื่องนี้กับแม่หลายรอบแล้ว แต่คุณแม่ก็จะตอบประมาณว่าเบื่อแม่เหรอ แม่อยู่กับลูกมาตั้งแต่ปีไม่เคยเห็นจะเบื่อเลย เวลาคุณแม่อยู่ห้องส่วนมากก็จะเอาแต่คุยไลน์ คุยโทรศัพท์ ดูละคร ไม่สนใจเราเลยค่ะ เวลาเราออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆคุณแม่ก็จะโทรตามเสมอว่าทำไมไม่กลับหอมาซะที บางทีก็แค่สองทุ่มเองค่ะ จนเดี๋ยวนี้เพื่อนไม่อยากจะชวนเราไปไหนแล้วTT ตอนนี้เราก็กำลังจะขึ้นปีสองแล้วเรายังไม่เคยได้นอนคนเดียวจริงๆจังๆสักที กลัวว่าถ้าจะไปนอนที่อื่นจะมีปัญหานอนไม่ได้จนต้องเปิดไฟไว้ทั้งคืน555 อีกอย่างก็คือเราก็อยากมีพื้นที่ส่วนตัวของเรานั่นแหละค่ะ แต่ล่าสุดที่คุยกับแม่เรื่องนี้แบบจริงจังแม่ดันหาว่าเราเบื่อแม่ เราก็พยายามอธิบาย คุณแม่ก็บอก โอเคเข้าใจละ ได้ยินแบบนั้นเราก็โล่งใจ แต่หลังจากนั้นคือแม่โกรธเราไปเลยค่ะ เงียบ ไม่คุยด้วย ชักสีหน้าใส่ ถามคำตอบคำ เราก็เลยต้องไปง้อคุณแม่แล้วลองเสนอว่าเช่าบ้านมั้ยอย่างน้อยก็ได้อยู่ในบ้านหลังเดียวกันแต่แค่นอนคนละห้อง คุณแม่ก็ไม่พอใจอีกค่ะ อยากรู้ว่าเพื่อนๆคนไหนเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างไหมคะ แล้วมีวิธีคุยกับคุณแม่ยังไงบ้าง 

ปล.อาจจะพิมพ์งงๆหรือพิมพ์ผิดไปบ้างต้องขอโทษด้วยนะคะ ยินดีรับฟังทุกความคิดเห็น คอมเมนต์กันอย่างสุภาพนะคะ 
ปล.2 ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นนะคะ ขอบคุณมากๆค่าาา 🙏🏻🙏🏻🙏🏻