นิยายเรื่องนี้เคยอ่านเมื่อหลายปีก่อน น่าจะเกิน 10 ปี คิดว่าเป็นนิยายที่คนไทยเขียนและได้รับรางวัลอะไรซักอย่างนี่แหละ โดยเนื้อเรื่องคือการนำเอาตำนานเทพอย่างพระอินทร์ เทพฮินดู และวรรณกรรมเกี่ยวกับเทพเหล่านี้มาตีความใหม่
เนื้อเรื่องก็ประมาณว่า เผ่าพันธุ์เทพที่มีพระอินทร์เป็นผู้นำนั้น แท้จริงแล้วเป็นเผ่าพันธุ์ที่มีเทคโนโลยีสูงล้ำถึงขนาดเปลี่ยนร่างกายตัวเองจากกายหยาบมาเป็นกายละเอียดได้ ต่อมารังเกียจอีกเผ่าหนึ่ง ก็คือเผ่าอสุราที่อยู่ร่วมกัน (มั้งจำไม่ได้) จึงออกอุบายจัดงานเลี้ยงร่ำสุรา มอมเหล้าพวกอสูรแล้วจับโยนลงจากสวรรค์ ต่อมาหลังจากเทคโนโลยีสูงขึ้นเรื่อย ๆ ดันไปเจอพวกเทพเข้าจริง ๆ นั่นก็คือมหาเทพทั้งสามของฮินดู พระอินทร์ช็อคตาตั้งที่ได้รู้ว่าเทพมีจริง ไม่กล้าตั้งตัวเป็นศัตรู และคิดข้อเสนอบางอย่างกับจอมเทพคือสร้างเครื่องกรองอนุภาคเพื่อแยกวิญญาณของมนุษย์ เหมือนว่าตอนนี้เทพของพระอินทร์จะได้ผลประโยชน์จากการที่มนุษย์เคารพบูชา เลยจะสร้างสิ่งที่เรียกว่าบาปบุญขึ้น ทุกคนพอตายกลายเป็นวิญญาณจะถูกเครื่องกรองอนุภาคกรองวิญญาณ คนที่ผ่านจะได้ขึ้นสวรรค์ คนที่ไม่ผ่านจะตกนรกที่พระอินทร์สร้างขึ้น ซึ่งจอมเทพทั้งสามก็อนุญาตเพราะเป็นการส่งเสริมให้มนุษย์ทำความดี
โดยพระอินทร์ได้สร้างเรื่องเล่าขึ้นในหมู่มนุษย์ว่าอสูรเป็นพวกเหี้ยมโหด และเทพเป็นผู้สูงส่ง และคอยคุ้มครองมนุษย์ จะได้มีคนเคารพบูชา ซึ่งต่อตาเทพหลายองค์ก็มีทายาทเป็นมนุษย์ และแอบช่วยเหลือมนุษย์อย่างลับ ๆ เพื่อให้มนุษย์พัฒนาขึ้นเร็ว ๆ เพราะตระหนักได้ว่าอีกไม่นานชะตากรรมของมนุษย์ก็จะไม่ต่างจากเหล่าอสูรที่จะถูกทวยเทพกำหนดให้กลายเป็นศัตรู เพื่อเป็นเครื่องมือในการสร้างศัทธากับเผ่าพันธุ์อื่น ๆ ดังน้ั้นเทพที่ไม่เห็นด้วยจึงแอบช่วยเหลือมนุษย์อยู่ห่าง ๆ เพื่อต่อต้านชะตากรรมนี้
นิยายก็จบประมาณนี้แหละครับ จำไม่ได้มาก หลายปีแล้ว
อ้อ มีการกล่าวถึงพระอินทร์ด้วยว่า ไปมีเรื่องกับพวกฤาษีเข้า เลยโดนสาปให้มีโยนีเต็มร่างกาย พระอินทร์กลับสวรรค์สร้างร่างกายใหม่แล้วย้ายวิญญาณเข้าไป ปรากฎว่าโยนีเหล่านั้นก็ยังตามไปร่างใหม่ ทำแบบนี้หลายรอบก็แก้ไม่หาย สุดท้ายต้องเอาสีมาแต้มให้ดูเหมือนดวงตา
ตรงนี้เหมือนผู้เขียนจะบอกว่าวิทยาศาสน์และเทคโนโลยีของเทพล้ำแค่ไหนก็ยังสู้เวทมนตร์คาถาของฤาษีไม่ได้ เหมือนกับที่เทพเหล่านั้นเกรงกลัวเทพแท้จริงอย่างตรีมูรตินั่นเอง
ตามหานิยายหน่อยครับ
เนื้อเรื่องก็ประมาณว่า เผ่าพันธุ์เทพที่มีพระอินทร์เป็นผู้นำนั้น แท้จริงแล้วเป็นเผ่าพันธุ์ที่มีเทคโนโลยีสูงล้ำถึงขนาดเปลี่ยนร่างกายตัวเองจากกายหยาบมาเป็นกายละเอียดได้ ต่อมารังเกียจอีกเผ่าหนึ่ง ก็คือเผ่าอสุราที่อยู่ร่วมกัน (มั้งจำไม่ได้) จึงออกอุบายจัดงานเลี้ยงร่ำสุรา มอมเหล้าพวกอสูรแล้วจับโยนลงจากสวรรค์ ต่อมาหลังจากเทคโนโลยีสูงขึ้นเรื่อย ๆ ดันไปเจอพวกเทพเข้าจริง ๆ นั่นก็คือมหาเทพทั้งสามของฮินดู พระอินทร์ช็อคตาตั้งที่ได้รู้ว่าเทพมีจริง ไม่กล้าตั้งตัวเป็นศัตรู และคิดข้อเสนอบางอย่างกับจอมเทพคือสร้างเครื่องกรองอนุภาคเพื่อแยกวิญญาณของมนุษย์ เหมือนว่าตอนนี้เทพของพระอินทร์จะได้ผลประโยชน์จากการที่มนุษย์เคารพบูชา เลยจะสร้างสิ่งที่เรียกว่าบาปบุญขึ้น ทุกคนพอตายกลายเป็นวิญญาณจะถูกเครื่องกรองอนุภาคกรองวิญญาณ คนที่ผ่านจะได้ขึ้นสวรรค์ คนที่ไม่ผ่านจะตกนรกที่พระอินทร์สร้างขึ้น ซึ่งจอมเทพทั้งสามก็อนุญาตเพราะเป็นการส่งเสริมให้มนุษย์ทำความดี
โดยพระอินทร์ได้สร้างเรื่องเล่าขึ้นในหมู่มนุษย์ว่าอสูรเป็นพวกเหี้ยมโหด และเทพเป็นผู้สูงส่ง และคอยคุ้มครองมนุษย์ จะได้มีคนเคารพบูชา ซึ่งต่อตาเทพหลายองค์ก็มีทายาทเป็นมนุษย์ และแอบช่วยเหลือมนุษย์อย่างลับ ๆ เพื่อให้มนุษย์พัฒนาขึ้นเร็ว ๆ เพราะตระหนักได้ว่าอีกไม่นานชะตากรรมของมนุษย์ก็จะไม่ต่างจากเหล่าอสูรที่จะถูกทวยเทพกำหนดให้กลายเป็นศัตรู เพื่อเป็นเครื่องมือในการสร้างศัทธากับเผ่าพันธุ์อื่น ๆ ดังน้ั้นเทพที่ไม่เห็นด้วยจึงแอบช่วยเหลือมนุษย์อยู่ห่าง ๆ เพื่อต่อต้านชะตากรรมนี้
นิยายก็จบประมาณนี้แหละครับ จำไม่ได้มาก หลายปีแล้ว
อ้อ มีการกล่าวถึงพระอินทร์ด้วยว่า ไปมีเรื่องกับพวกฤาษีเข้า เลยโดนสาปให้มีโยนีเต็มร่างกาย พระอินทร์กลับสวรรค์สร้างร่างกายใหม่แล้วย้ายวิญญาณเข้าไป ปรากฎว่าโยนีเหล่านั้นก็ยังตามไปร่างใหม่ ทำแบบนี้หลายรอบก็แก้ไม่หาย สุดท้ายต้องเอาสีมาแต้มให้ดูเหมือนดวงตา
ตรงนี้เหมือนผู้เขียนจะบอกว่าวิทยาศาสน์และเทคโนโลยีของเทพล้ำแค่ไหนก็ยังสู้เวทมนตร์คาถาของฤาษีไม่ได้ เหมือนกับที่เทพเหล่านั้นเกรงกลัวเทพแท้จริงอย่างตรีมูรตินั่นเอง