ไม่นานมานี้พึ่งได้อ่านเรื่อง บ้านของเสียงหัวใจ Kimi no iru machi  ของอาจารย์ Kouji seo  อ่านตั้งแต่เล่ม1 - 16 ภายใน 3 วัน จนถึงตอน 140 ผมนี่สงสาร อาสึกะ เลย ยิ่งตอนที่ นํ่งคุยกันในห้องเตรียมบอกเลิก เธอเปิดหนังสือดูสถานที่จะไปเที่ยวด้วยกันกับฮารุโตะ แล้วบอกให้ฮารุโตะคุงแก้ตัวเรื่องเอบะ  ไม่ว่าเมื่อไหร่เธอก็จะยกโทษให้ ซึ่งแฟนแบบนี้ดีมากถึงมาก ไว้ใจแฟน ไม่ถามซอกแซก และรักจริง แต่สุดท้ายฮารุโตะ เลือกเอบะ ปากพูดโกหกได้แต่หัวใจไม่เคยโกหกหรอก แถมยังเอาเงินเก็บพาร์ทไทม์ที่ไว้ไปเที่ยวจะย้ายไปเช่าบ้านอยู่เองอีก ยิ่งน่าสงสาร อาสึกะ เข้าไปอีก ถึงแม้ผมจะเชียร์ เอบะก็เถอะ เพราะเธอก็รักพระเอกมาตลอด และเข้าใจความรู้สึกพระเอก และเก็บแบกรับความเจ็บปวดไว้ที่ตัวเอง ทั้งที่ใจก็ยังอยู่ที่ฮารุโตะ แต่มันก็ไม่ใช่ไหมอะ ดหตุผลที่ขอเลิกไปคบกับเคียวซึเกะเพื่อนพระเอก แล้วที่นี้กลับมาให้พระเอก หลงเธออีก ถ้าไปเผอิญไปเจอกัน อาสึกะกับฮารุโตะ คงรักกันยันจบมหาลัย แต่ก็นะ มันก็มีลังเลกันบ้างละ คนที่เรารักถึงขั้นย้าย รร. มา สุดท้ายเธอยังชอบเราอยู่ ส่วนอีกคนก็ รักเราคบกันมาปีกว่า พระเอกก็โลเลเกินไป 

ขาก้าวไปข้างหน้ากับคนใหม่แต่ใจพระเอกก็อยู่ที่เดิมกับคนเก่า

แต่ว่าเพื่อนๆ เลือกใครเหรอครับ 
ถ้าเป็นผมก็สงสารเอบะ นะแต่ถ้าตอนนั้นผมคบกับอาสึกะมาเป็นปีแล้ว ผมคงยอมตัดใจจาก เอบะ อะ ถึงแม้เธอจะมาป้วนเปี้ยนก็เถอะ แต่ถ้ารู้ว่าเธอยังรักเราอยู่ อันนี้เป็นผมก็โลเลอะ แฮะๆ .-.