ผมครบกับแฟนของผมมา 1ปี2เดือน วันแรกของเรา เราค่อยดูแลกันและกันดีมากเลยครับรักกันมาก คุยกันทุกวันเจอกันกินข้าว จนตัดสินใจย้ายมาอยู่หอด้วยกันผมก็ดูแลเค้า ซักผ้า ล้างจาน ทำกับข้าว ซื้อกับข้าว ค่อยดูแลเค้ามาตลอด จนเค้าเดือนที่5 ผมกับเค้า ทะเลาะกันแล้วได้เลิกกันผมตัดสินใจว่าจะเลิกกับเค้าจริงๆ แต่พอถึงบ้านนอนคิดอีกทีผมกลับทำใจไม่ได้ที่ไม่มีเค้า ก็เลยตัดสินใจกลับมาง้อ พอง้อสำเร็จเราก็ไปกินข้าวกันก็รักกันปกติ จนมาเดือนที่ 9ที่มหาลัยของเราปิดเทอม เค้าได้กลับบ้านต่างจังหวัด ผมไปส่งเขาแล้วก็คุยกันก่อนเขาจะกลับบ้านมันก็ยังปกติอยู่เลย ช่วงแรกๆที่เค้าอยู่บ้านผมกลับเขาก็คุยกันดีๆจนเขาเริ่มเปลี่ยนไป ผมไม่รู้ว่าเขาเริ่มเปลี่ยนไปได้ยังไง แชทวันนึง ก็มีแค่ตอบตื่นแล้ว คุยกันนิดหน่อยก็หายไป 10กว่า ชม. แล้วก็มาคุยกันก่อนนอนนิดหน่อย แล้วก็ฝันดี แต่ผมก็เข้าใจที่เขาต้องการอิสระ ผมก็เลยไม่ได้สนอะไร เพราะเขาอาจติดซีรี่ย์หรือดูหนัง หรือทำอะไร จนเป็นแบบนี้ มา 1เดือนกว่าๆแล้วตอนเขาโทรมาหาผมมาชวนเล่นเกมส์ ผมก็เลยตัดสินใจพูดไปว่า เตงเตงรู้ไหมช่วงนี้เตงไม่ค่อยสนใจเค้าเลยนะ เตงแบ่งเวลาให้เค้า วันละ 1ชม.ได้ไหม เค้าอยากมีเวลาให้เราได้โทรคุยกันบ้าง เพราะ ตั้งแต่เขากลับบ้านมา แทบจะไม่ได้โทรหากัน เกิน 5 นาทีเลยครับ เพราะผมอยากเห็นหน้าเค้า แล้วแฟนของผมก็ไม่พอใจ แล้วก็ว่างสายไป ผมก็เลยไปพิมในช่องแชทเป็นความรู้สึกของผม อยากให้เขาสนใจผมบ้างไปชุดนึง พอตื่นเช้ามา เขาก็บอกเลิกผมอีกแล้ว ผมไม่เข้าใจทำต้องบอกเลิกด้วย ผมก็เลยง้อนางทางแชทครับ เพราะบ้านเธอไกลผมไปง้อไม่ได้เพราะคนละจังหวัดผมก็ใช้เวลาง้อ ใช้ทุกเหตุผล และก็บอกเขาว่าให้นึกถึงวันแรกที่กว่าจะได้คบกันเตงสนใจใส่ใจเค้าดีแค่ไหน ใครบ้างที่เตงหิวตอนตี1-2 ก็ตื่นมาทำกับข้าวไปให้กิน ไปหาซื้อข้าว พาไปเทียว ตอนไม่มีรถแฟนผมต้องไปส่งงานในม.ผมก็เดินไปส่งให้ ระยะทางเกือบ3โล ผมก็ไป ไปส่งงานตอน1ทุ่มก็ไป  ตอนไม่มีรถผมก็ค่อยดูแลเค้าตลอดไม่ยอมให้เขาเหนื่อยเลยใส่ใจตลอดเวลา ผมก็เลยบอกเขาไปแบบนี้ ว่าเค้ารักเตงเหมือนวันแรกเลยนะ ถึงจะมีทะเลาะกันบ้างแต่เค้าก็อยากอยู่ดูแลเตงแบบนี้ นางก็เลยพิมมา แต่นางก็ว่าผมงี่เง่าไม่ยอมโต ผมก็แค่อยากให้เขามีเวลาว่างให้ผมบ้าง นางเลยบอกว่าถ้ายังอยากมีอยู่ก็หัดโตได้แล้ว ผมก็รักนางผมเลยยอมทุกอย่างผมก็เลยโอเคครับ งั้นเตงไปหาดูหนังเด้อจะได้ไม่โกรธเค้า หลังจากนั้นนางก็เริ่มไม่ทักมาบอกว่าตื่นแล้วทุกเช้า ผมต้องเปลี่ยนฝ่ายไปบอกนาง แล้วชวนคุยเหมือนแต่ก่อน แต่ก็ไม่ค่อยได้คุยกับ 10กว่า ชม.ก็หายไปแบบเดิม มาคุยอีกทีตอนนางจะนอน ก็บอกฝันดีกันบ้าง บ้างวันนางก็นอนไปเลย ผมยอมไม่งี่เง่า ไม่ขอให้นางสนใจ จนบ้างทีผมก็นั่งฟังเพลงเศร้าร้องไห้ นึกถึงเรื่องที่เราทำให้นางมาตลอดค่อยดูแล ทำทุกอย่างให้ ทำไมสิ่งพวกนี้มันไม่มีค่าเลย เลยก็มีแอบน้อยใจ แต่ก็ต้องอดทนเพราะไม่อยากให้นางโกรธ ทุกวันต้องทำตัวร่าเริงว่าไม่เป็นไรทั้งทีในหัวก็คิดทั้งเรื่องอนาคต ทั้งแฟน ทั้งครอบครัว ผมไม่รู้ว่าเขายังรักผมอยู่รึป่าวแต่บางวันมันก็เหมือนยังรักกัน เพราะบ้างทีก็โทรมา ชวนเล่นเกมส์ โทรมาคุยเล่นอยู่บ้างก็พอยังมีส่งรูปมาให้กันดูอยู่บ้าง แต่บ้างวันก็ไม่สนใจเลยแทบจะไม่คุยกับเราเลย ก็เลยไม่ค่อยมั้นใจเท่าไหร่ว่าควรจะทำตัวยังไงดี