สวัสดีดีค่ะ ตอนนี้เราอายุ 17 อยู่ม.5 ค่ะ เรียนสายวิทย์-คณิต ขอเกริ่นก่อนว่าเราโง่คณิตมากค่ะ เเบบฉุดไม่ขึ้น เรารู้สึกมีความทรงจำไม่ดี ตอนประถมเรายังท่องเเม่ 2-12 ไม่ได้ ตอนนี้ยังเอ๋อๆเลยค่ะ เรารู้สึกว่าเราพยายามมากท่จะเข้าใจมันเเต่มันไม่เข้าใจค่ะ ไม่เข้าหัวเลย เราพยายามในส่วนของเราอย่างเต็มที่เเล้ว เรียนพิเศษเอง หรือหาเองในอินเตอร์เน็ตก็เเล้ว ก็ไม่ไหวค่ะ แต่ส่วนตัวเราชอบวิชาอังกฤษอะค่ะ เราชอบใช้ภาษาเราชอบพูดชอบฟัง เเต่ตอนเด็กๆเราไม่กล้าที่จะพูดเพราะอายค่ะกลัวเพื่อนล้อ เเต่เราอยู่กับภาษาเเต่เด็ก เราว่าเราก็ได้กว่าคนอื่นขึ้นมานิดหน่อยอะค่ะ เเต่เราดันมาเรียนสายวิทย์ทั้งที่เราไม่อยากเรียน เเต่เพราะที่บ้านเลือกให้ เพราะคนที่บ้านเก่งคณิตกันหมดเลย เราเหมือนเเกะดำอะค่ะ เขาชอบพูดว่าเราไม่เก่งอะไรเลยเราเหนื่อยมาก เราพยายามที่จะทำให้ดีที่สุดเเล้ว เรามาได้เเค่นี้ เราไม่เคยโดดเรียนวิชานี้เลยนะคะ เเต่ติด 0 เพราครูเขาไม่ชอบเราเพราะเราโง่ค่ะ เราเเก้โจทย์หน้าชั้นไม่ได้สักครั้ง เราเหนื่อยมาก เราท้อมาก ไม่อยากจะเรียนต่อ เราหมด passion กับการเรียนไปเยค่ะ พอเห็นเกรด ทุกคนต่างบอกเราต้องพยายาม เราต้องทำเเบบนั้นทำเเบบนิ เอาเราไปเปรียบกับคนอื่น เรารู้สึกว่าเราด้อยค่ามากเพราะเราโง่