Story of Yanxi Palace (延禧攻略) เล่ห์รักวังต้องห้าม 2018 (เหยี่ยนสี่กงเลวี่ย)
จำนวน 70 ตอน รับชมได้ผ่านเว็บไซต์ต่าง ๆ
we-series
จะบอกว่าเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เอารางวัลไปเลย ดีไม่มีที่ติ เรียกได้ว่า 70 ตอน มีคุณภาพทุกตอน เป็นอีกเรื่องที่มีคุณภาพสนุกน่าติดตาม ความรักของฟู่เหิงที่มีต่อเว่ยอิงลั่วละมุนมาก อยากบอกว่าดูหลังจากสามชาติสามภพป่าท้อสิบหลี่แล้วด้วยนะ ซึ่งเรื่องนั้นขึ้นหิ้งไปและ ดูเรื่องไหนก็ไม่สนุกเท่า แต่พอมาดูเรื่องนี้แล้ว บอกเลยว่าคนละแบบแต่สุดยอดเหมือนกัน ป่าท้อเป็นรักแบบเทพ ๆ ของเยี่ยหัวกับไป่เฉียน ส่วนความรักของฟู่เหิงมันน้อย ๆ แต่มีตลอดอ่ะ บอกไม่ถูก เหมือนต่างคนต่างรักแต่อยู่ลึกกกกก ลึกมาก ไม่หวือหวา แต่ทำให้คนดูประทับใจได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนแรกนางเอกรักพระเอกแต่พอมาใกล้ชิดฮ่องเต้ก็คิดว่านางเอกรักใครกันแน่ จะลืมพระเอกแล้วหรือยัง พอตอนจบถึงได้รู้ว่านางรักพระเอก พระเอกฝากเพื่อนมาถามว่าชาตินี้เขาปกป้องนางเอกมามากพอแล้ว ชาติหน้าขอนางเอกปกป้องเขาบ้างจะได้ไหม แล้วตัดมานางเอกบอกว่าได้ แต่พอฮ่องเต้ถาม นางเอกกลับไม่ตอบบอกรอไปก่อน ....
เรื่องมันเศร้าเลยมีคนทำเวอร์ชั่น Happy Ending เพื่อความสบายใจของผู้ชม
เวอร์ชั่น 不得体夫妇的Happy Ending
ส่วนเพลงเค้าก็เพราะมาก เพลงนี้มีสองเวอร์ชั่น คือผู้ชายและผู้หญิงร้อง แต่ชอบเวอร์ชั่นผู้ชายมากกว่า คำแปลถอดมาจากบทแปลในซีรีย์จ้ะ
เพลง The sounds of the snow falling-陸虎 《歌詞MV》|片尾曲 OST.【延禧攻略】雪落下的聲音
ค่อยค่อย ตกลงบนฝ่ามือข้า
เงียบงัน จนฝ่ามือนั้นหนาวเหน็บ
พบพานเพราะบุพเพสันนิวาสนั้นกำหนด
ค่อยค่อย ตกลงบนฝ่ามือข้า
เงียบงัน จนฝ่ามือนั้นหนาวเหน็บ
แท้จริง คำพูดนั้นช่างร้ายกาจ
เสแสร้ง นั่นคือสิ่งคอยย้ำเตือน
น้ำตา ยิ่งไร้ค่าให้เชื่อถือ
ชีวิตนั้น ดุจกระดาษแสนบางเบา
*ข้าได้ยินเสียงหิมะตกลงมาอย่างช้า ๆ
ถึงแม้ข้าหลับตาลง ยังคงจินตนาการหิมะตกไม่จบสิ้น
ท่านไม่เข้าใจ เพราะไม่อาจมากรักหลายใจ
เพียงหลงรูปลักษณ์ภายนอก คือฉากที่สวยงาม
ข้าได้ยินเสียงหิมะตกลงมาอย่างช้า ๆ
ราวกับท่านกำลังกอดข้า กระซิบข้างหูเบา ๆ ว่ารัก
จวบจนท่านลืมตา บนท้องฟ้าหิมะตกลงมาอย่างไร้เยื่อใย
ผู้ใดเล่าจะร่วมชดเชยวันเวลาที่งดงามในชาตินี้
.................................................................
Ost. Story of Yanxi Palace (延禧攻略) เล่ห์รักวังต้องห้าม 2018 (เหยี่ยนสี่กงเลวี่ย)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เงียบงัน จนฝ่ามือนั้นหนาวเหน็บ
พบพานเพราะบุพเพสันนิวาสนั้นกำหนด
ค่อยค่อย ตกลงบนฝ่ามือข้า
เงียบงัน จนฝ่ามือนั้นหนาวเหน็บ
แท้จริง คำพูดนั้นช่างร้ายกาจ
เสแสร้ง นั่นคือสิ่งคอยย้ำเตือน
น้ำตา ยิ่งไร้ค่าให้เชื่อถือ
ชีวิตนั้น ดุจกระดาษแสนบางเบา
*ข้าได้ยินเสียงหิมะตกลงมาอย่างช้า ๆ
ถึงแม้ข้าหลับตาลง ยังคงจินตนาการหิมะตกไม่จบสิ้น
ท่านไม่เข้าใจ เพราะไม่อาจมากรักหลายใจ
เพียงหลงรูปลักษณ์ภายนอก คือฉากที่สวยงาม
ข้าได้ยินเสียงหิมะตกลงมาอย่างช้า ๆ
ราวกับท่านกำลังกอดข้า กระซิบข้างหูเบา ๆ ว่ารัก
จวบจนท่านลืมตา บนท้องฟ้าหิมะตกลงมาอย่างไร้เยื่อใย
ผู้ใดเล่าจะร่วมชดเชยวันเวลาที่งดงามในชาตินี้