สวัสดีค่ะ อันนี้เรามาตั้งกระทู้ระบายเฉยๆ ถ้าผิดกฎบอร์ดก็ลบได้เลยนะคะ

เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นคนอ้วน...อ้วนเลยแหละค่ะ แล้วไม่แต่งหน้ามาทำงาน คนที่ทำงานก็มักจะเร้ยกเราว่า อิอ้วน อิหมู เหยียดและล้อเลียนเราทุกวัน เราเคยร้องไห้เพราะเกลียดคำนี้มากๆ ถึงแม้ว่าตัวเองจะเป็นอย่างนั้นก็ตาม ทุกสันนี้ก็ทำเป็นหูทวนลมไปค่ะ 55555

พอได้รู้จักเว็บบอร์ดต่างชาติ เราเลยลองเข้าไปคุยเล่นๆ ดู ก็มีหลายคน ทั้งผู้หญิงและผู้ชายบอกนะคะว่าเราอยู่ผิดประเทศ แบบนี้ไม่เรียกว่าอ้วนหรอก ผิวสวยหุ่นน่าฟัดจะตาย เราไม่รู้จะเชื่อพวกเขาดีมั้ย...แต่เราเริ่มรักและภูมิใจกับสิ่งที่เราเป็นอยู่ตอนนี้มากขึ้น ไม่คิดว่าตัวเองไร้ค่า ไม่มีความมั่นใจในตัสเองเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

เรื่องที่สอง เราไม่แต่งหน้าไปทำงานเพราะไม่ต้องพบปะลูกค้า แต่งเฉพาะเวลาจำเป็น แต่มีคนมาพูดว่า "เมิงลองแต่งหน้าดิ เชื่อกุว่าจะมีคนมาจีบเมิงแน่นอน" นางพูดโดยที่ไม่มีใครในที่ทำงานรู้เลยว่า ทีคนมาจีบเราในบอร์ดทุกวัน 555555 

เรามีแต่คนคุยในโลกออนไลน์ แต่ไม่เคยเจอกันสักครั้งเพราะโควิดทำทริปล่มค่ะ จะเรียกว่าไม่สวยและไม่มีแฟนก็คงจะไม่ผิดนัก

แต่ทั้งนี้ทั้งนั่น จากเรื่องที่เกิดขึ้นในโลกคู่ขนานระหว่างที่ทำงานกับในโซเชียล ก็ได้แต่ยิ้มให้และคิดว่า รู้จักฉันน้อยไปแล้วย่ะ

ทุกคนว่าเราหลงตัวเองเกินไปมั้ยคะ หรือควรลดความแอบมั่นหน้าของตัวเองลงบ้าง มีความเห็นว่ายังไงบ้างคะ

ปล. เรารู้ตัวว่าอ้วน กำลังลดน้ำหนักอยู่ค่ะ เพื่อสุขภาพ...ไม่ใช่ลดขี้ปากชาวบ้าน ขอบคุณค่ะ