Rear Window ได้แรงบันดาลใจจากเรื่องสั้น It Had to Be Murder เขียนโดย Cornell Woolrich ในปี 1942 ดัดแปลงบทภาพยนตร์โดย John Michael Hayes หนึ่ง Mas terpiece ของ Alfred Hitchcock ที่ถ้าเทียบเป็นหนังในยุคนั้น คือมันทันสมัยและพล็อตแปลกใหม่ล้ำยุคมากๆ ด้วยสไตล์การกำกับของ Alfred Hitchcock ที่เป็นเอก ลักษณ์ของตนเองและไม่เหมือนใคร  นับว่าเป็นผู้กำกับที่สร้างหนังระทึกขวัญ-สยองขวัญ สืบสวนขึ้นหิ้งไว้หลายเรื่องมากๆ ไม่ว่าจะเป็น Vertigo, Psycho และ The Birds

หนังเก่ายุค50 ที่ความเก่าของหนังไม่ใช่อุปสรรคในการรับชมแต่อย่างใด เพราะภาพ ยนตร์เรื่องนี้ถูกเปิดในคลาสวิจารณ์วรรณกรรม ภาควิชาปรัชญา หรือแม้แต่การถกเถียงกันแลกเปลี่ยนความคิดเห็นของนักวิจารณ์หนังจากทุกสถาบัน หนังเล่นกับจิตวิทยาคนดูมาก ทำให้เราคิดตลอดทั้งเรื่องว่าเอ่ มันมีอะไรหรือเปล่า หรือมันไม่มีอะไร นั่นคือสิ่งที่หนังพยายามจะนำเสนอตลอดทั้งเรื่อง

เล่าเรื่องของ แอล.บี. เจฟฟรีย์ ช่างภาพมืออาชีพที่ประสบอุบัติเหตุขาหักจนต้องพักอยู่บ้านนานหลายสัปดาห์ ด้วยอากาศที่ร้อนกับอาการเบื่อ เขาจึงต้องอาศัยดูวิถีชีวิตของเพื่อนในละแวกบ้าน เป็นจังหวะเดียวกันที่เขาต้องดุลชีวิตคู่กับลิซ่า ผู้หญิงที่มีหน้ามีตาทางสังคม ที่ทั้งคู่มีมุมมองต่อชีวิตรักที่ต่างกัน

ด้วยความเบื่อกับชีวิตที่อุดอู้วันๆไม่ได้ทำอะไร เลยหยิบกล้องขึ้นมาเพื่อส่องไปเรื่อยๆตามอพาร์ทเม้นท์ แต่ทว่า การส่องครั้งนี้มันต่างจากส่องภาพครั้งไหนๆ เพราะเขาดันไปส่องที่ห้องของชายผู้หนึ่งที่อาศัยอยู่กับภรรยา และพบเรื่องราวสยองขวัญขึ้นว่าชายคนนี้จะเป็นฆาตกรฆ่าเมียตัวเองหรือเปล่า การสอดส่องเรื่องชาวบ้านครั้งนี้จึงนำมาพร้อมการสืบสวนสุดระทึก !!!

แม้หนังจะมาพร้อมบริบทการดำเนินเรื่องตามยุคสมัยของภาพยนตร์ที่ยังไม่มีเทคนิคเอื้อเท่าสมัยนี้แต่หนังก็ใช้กลวิธีการดำเนินเรื่องเท่าที่ยุคสมัยนั้นมี ซึ่งส่วนตัวต้องคารวะการกำกับชั้นครูของ Alfred Hitchcock มากๆ ... และหนังใช้เวลาแทบจะครึ่งเรื่องเพื่อทำ ให้เรารู้จักกับตัวตนของ เจฟฟ์ และ ลิซ่า ที่มีวิถีชีวิตแทบต่างกันสุดขั้ว ก่อนที่หนังจะหันกลับไปหาปริศนาที่เกิดขึ้นนอกบานหน้าต่างได้อย่างถูกจังหวะ ค่อยๆเล่าไปทีละขั้นตอน เริ่มให้คนดูคิดตามเรื่อยๆว่าตกลงแล้วจะใช่หรือไม่ใช่ ?

เป็นการร่วมงานครั้งที่ 2 กับ Hitchcock รับบท ช่างภาพที่ประสบอุบัติเหตุขาหักเข้าเฝือก พักรักษาตัวอยู่ในห้องอพาร์ทเมนต์ วันๆไม่มีอะไรทำเลยสอดส่องเรื่องชาวบ้านไปทั่ว บทนี้สำหรับเราคิดว่าไม่ค่อยใช้การแสดงอะไรมากมาย ( เพราะมันเน้นไปที่ปมเหตุของหนังมากกว่าการแสดง ) เพราะเขาแค่นั่งอยู่บนรถเข็น และแค่แสดงออกสีหน้าถึงอารมณ์ที่เปลี่ยนในแต่ละเหตุการณ์เท่านั้น แต่ถึงจะนั่งอยู่เฉยๆ แต่เขาคือส่วนที่ดีที่สุดของหนัง

นักแสดงฝรั่งฝ่ายหญิงของฮอลลีวู้ดที่สวยที่สุดในโลกเมื่อครั้งยุคหนึ่ง เรื่องนี้เจิดจรัสมากๆ  สวย สง่า ผู้ดี มีคลาส น่ามอง ดูสูงส่งเกินจับต้องได้ นิสัย ท่าทางต่างๆ คือ นี่นางฟ้าหรือป่าว ? เป็นตัวละครที่ตรงข้ามกับเจฟแทบทุกอย่าง ไม่เชื่อในสิ่งที่เจฟบอก แต่นะความผู้หญิงเมื่อเธอเริ่มสังเกตการณ์ถึงความผิดปกติ เธอก็เริ่มเชื่อแฟนหนุ่มของเธอ

รับบทชายเพื่อนบ้านที่น่าสงสัย ก็น่าสงสัยจริงๆแหละ 555 เป็นตัวละครที่ทำให้เราอยากรู้กระตือรือร้นตลอดทั้งเรื่องว่า เขาจะให้ฆาตกรสังหารเมียตัวเองหรือเปล่า เล่นได้น่าค้นหา และแอบน่ากลัว(ตอนท้ายเรื่องด้วย)