นี้เป็นกระทู้แรกของเรา
เรามีปัญหาว่า ตอนนี้นเราทะเลาะกับแม่แต่ไม่ได้ทำร้าอะไรประมาณนี้ คือเราไปคนไม่ค่อยตอบโต้อ่ะเราไม่ค่อยกล้าแสดงออก แล้วแม่เราก้ไม่ได้พูดอะไรมาก
แต่ให้ไปยอนคนละห้อง(ปกติเรานอนห้องเดียวกับแม่)แต่พอเราเข้าไปในห้องเราก้เดินเข้าไปอาบน้ำเลย แล้วพออาบน้ำเสร็จ เราก้เดินออกมาแล้วก้เรียกแม่
แต่แม่ก้ปิดทีวีแล้วก้หันหลังนอนเลย ส่วนเราก้ต้องไปปิดไฟ แล้วเราก้รู้วึกเสียใจมากและร้องให้แบบเงียบๆบนเตียง คือเราเป็นคนไม่ค่อยพยายามอ่ะเวลาแม่บนหรือดุ เตือนอะไรก้จะค่อยทำ แต่จริงๆอะเราก่ห้วดีน่ะแต่ไม่ค่อยมีความมุ่งมั่น แม่เราให้ไปวิ่งเราก้ไปวิ่งทุกวันแต่พออาทิตย์ผ่านไปเท่านั้นแหละเราก้ไม่ได้วิ่งอีกเลย แล้วเหตุการณ์นี้ก้เคยเกิดขึ้นมา2-3ครั้งแล้ว แล้วแม่เราก้ร้องให้แล้วก้คุยโทรศัพท์กับพี่ชายเรา และก้ร้องไห้ไปคุยไป เราทนเห็นแม่เป็นแบบนี้ไม่ได้เราก้เลย ออกไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะที่หมู่บ้านเรา แต่กว่าเราจะกลับ ก้1ทุ่มแล้ว แต่แม่เราก้ไม่ได้ว่าอ่ะไร ต่อจากนั้นแม่เราก้เดินขึ้นบรรไดไปแล้วบอกให้ไปนอนอีกห้องนึง มีอยู่ครั้งนึงเราตื่นเที่ยงแล้วก้เล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงจนบ่ายแล้วเราก้ลงมากินข้าวเที่ยงแล้วแม่เราก้ถามว่า"ไม่ตื่นพรุ่งนี้ไปเลยหล่ะ"
แล้วก้เดินไปทำงานต่อ และแม่เราตอนนี้ก้กำลังเข้าวัยทองแล้วอ่ะก้เลยอารมณ์แปรปรวนอ่ะ คือเราก้รู้ว่ามันผิดที่เราไม่ตั้งใจทำพยายามอ่ะ แต่เราก้พยายามทำอยู่น่ะ และเราก้ไม่กล้าบอกรักแม่ บอกขอโทษอ่ะเรามันไมกล้าขนาดนั้นอ่ะ เราควรจะทำยังไงดีอ่ะ คือตอนนี้เราเครียดมากอ่ะ 😭😭😭😭😭😭
ทะเลาะกับแม่แล้วแม่ไม่คุยกับเราเลย
เรามีปัญหาว่า ตอนนี้นเราทะเลาะกับแม่แต่ไม่ได้ทำร้าอะไรประมาณนี้ คือเราไปคนไม่ค่อยตอบโต้อ่ะเราไม่ค่อยกล้าแสดงออก แล้วแม่เราก้ไม่ได้พูดอะไรมาก
แต่ให้ไปยอนคนละห้อง(ปกติเรานอนห้องเดียวกับแม่)แต่พอเราเข้าไปในห้องเราก้เดินเข้าไปอาบน้ำเลย แล้วพออาบน้ำเสร็จ เราก้เดินออกมาแล้วก้เรียกแม่
แต่แม่ก้ปิดทีวีแล้วก้หันหลังนอนเลย ส่วนเราก้ต้องไปปิดไฟ แล้วเราก้รู้วึกเสียใจมากและร้องให้แบบเงียบๆบนเตียง คือเราเป็นคนไม่ค่อยพยายามอ่ะเวลาแม่บนหรือดุ เตือนอะไรก้จะค่อยทำ แต่จริงๆอะเราก่ห้วดีน่ะแต่ไม่ค่อยมีความมุ่งมั่น แม่เราให้ไปวิ่งเราก้ไปวิ่งทุกวันแต่พออาทิตย์ผ่านไปเท่านั้นแหละเราก้ไม่ได้วิ่งอีกเลย แล้วเหตุการณ์นี้ก้เคยเกิดขึ้นมา2-3ครั้งแล้ว แล้วแม่เราก้ร้องให้แล้วก้คุยโทรศัพท์กับพี่ชายเรา และก้ร้องไห้ไปคุยไป เราทนเห็นแม่เป็นแบบนี้ไม่ได้เราก้เลย ออกไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะที่หมู่บ้านเรา แต่กว่าเราจะกลับ ก้1ทุ่มแล้ว แต่แม่เราก้ไม่ได้ว่าอ่ะไร ต่อจากนั้นแม่เราก้เดินขึ้นบรรไดไปแล้วบอกให้ไปนอนอีกห้องนึง มีอยู่ครั้งนึงเราตื่นเที่ยงแล้วก้เล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงจนบ่ายแล้วเราก้ลงมากินข้าวเที่ยงแล้วแม่เราก้ถามว่า"ไม่ตื่นพรุ่งนี้ไปเลยหล่ะ"
แล้วก้เดินไปทำงานต่อ และแม่เราตอนนี้ก้กำลังเข้าวัยทองแล้วอ่ะก้เลยอารมณ์แปรปรวนอ่ะ คือเราก้รู้ว่ามันผิดที่เราไม่ตั้งใจทำพยายามอ่ะ แต่เราก้พยายามทำอยู่น่ะ และเราก้ไม่กล้าบอกรักแม่ บอกขอโทษอ่ะเรามันไมกล้าขนาดนั้นอ่ะ เราควรจะทำยังไงดีอ่ะ คือตอนนี้เราเครียดมากอ่ะ 😭😭😭😭😭😭