* เรื่องอาจจะยาวหน่อยนะครับ ขอบคุณทุกๆท่านล่วงหน้าก่อนเลยนะครับที่เข้ามาเเสดงความคิดเห็นเเละพูดคุยกัน *
...... เริ่มเรื่องเลยเเล้วกันนะครับ คือปัจจุบันผมอายุ 28 ปีครับเเล้ว ทำงานกับบริษัทนี้มาได้ประมาณ 3 ปี จะเข้าปีที่ 4 เเล้ว โดยส่วนตัวเเล้วถ้ามองในมุมมองเรื่องของงานผมเป็นคนที่จัดว่าความรับผิดชอบสูงเเละมีความตั้งใจในการทำงานสูงมากๆ อะไรถ้าเป็นเรื่องงานที่อยู่ในความรับผิดชอบเเละหน้าที่ของเรา ผมจะตั้งใจทำเป็นอย่างมากเเละจะทำงานนั้นๆให้บรรลุเป้าหมายอย่างที่ตั้งใจไว้ตลอด โดยมุมมองในการทำงานของผมนั้นผมคิดเสมอว่า '' ถ้าทำงานชุ่ยๆเเล้วงานออกมาไม่มี ยังไงก็ต้องกลับมาทำใหม่กลับมาเเก้งานอยู่ดี เพราะฉะนั้นถ้าจะทำงานอะไรทั้งทีสู้ทำให้มันดีไปเลย ถ้าทำไม่ดีอย่าไปรับปากที่จะทำตั้งเเต่เเรก '' ด้วยนิใสเเบบนี้ของผมหรือป่าวผมไม่เเน่ใจ หัวหน้าเลยชอบมอบหมายงานที่สำคัญๆอะไรมาให้ผมตลอด ซึ่งผมก็ไม่เคยปริปากบ่นอะไรก็จะทำงานที่ได้รับมอบหมายนั้นๆไปตลอด..จนมาเริ่มที่จะมีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน ผมขอเล่าก่อนว่าในสถานที่ทำงานั้นเเผนกของผมทำงานเกี๋ยวกับรับของเข้าจ่ายของออกหรือพูดง่ายๆว่าเป็น Stock ประมาณนั้นก็ได้ เเละในเเผนกของผมนั้น มีทั้งหมด 7 คนรวมหัวหน้า ซึ่งใน 6 คนนั้น 4คนคือเพื่อนเเถวๆบ้านที่โตมาด้วยกันรวมผม มันเลยเริ่มจะมีปัญหากันในเรื่องการทำงาน คืองานที่เราทำกันจะเป็นประมาณจัดของให้เเต่ละสาขาในเเต่ละวัน อันนี้คืองานหลักๆที่ต้องทำในเเต่ละวันอยู่เเล้ว ใช้เวลาในการทำประมาณ2-3 ชั่วโมง เพราะอยู่กันเเค่ 3-4 รวมทั้งรอบเข้าเเละรอบปิดร้านเเละก็รวมหัวหน้าด้วย สาขาที่ต้องจัดทั้งหมดก็ประมาณ 4-5 สาขา(พอดีเราจัดตารางให้เเต่ละสาขาสลับกันเบิกของ)พอเราจัดของให้เเต่ละสาขาเสร็จปุปมันก็จะมีงานหยิบย่อยที่จะต้องทำก็คือจะมีซับพายเอร์มาส่งของเราก็เช็คสินค้าเเละก็เซนบิลรับอันนี้ก็จะเป็นงานรองลงมาเเต่ว่าด้วยเรื่องที่มีปัญหากันเเล้วก็คือเรื่องนี้หละครับ เพราะหลังจากที่เราจัดของให้เเต่ละสาขาเสร็จเเล้วนั้น พวกเพื่อนๆผมเเต่ละคนก็จะ หนีไปปงีบเเล้วทิ้งผมไว้ให้ทำงานคนเดียวบ้าง เล่นเกมส์ Rov บ้าง PubG บ้าง ซึ่งในมุมมองของเพื่อนผมนั้นเขาอาจจะมองว่า มันเหลือเเค่งานจิปาถะเเล้ว อะไรประมาฯนั้นเลยชอบทิ้งไห้ผมอยู่คนเดียว ซึ่งเวลาที่เขาไปงีบกันก็ไม่นานประมาณ 1-2 ชั่วโมง เเต่ในระหว่างที่เขาไปงีบกัน ผมต้องมานั่งทำงานเอกสารต่อด้วย เช่นสาขาไหนขออะไรไปบ้างผมต้องมานั่งทำระบบออก เเล้วต้องานั่งรับของจากซับพาายเออร์ที่มาส่งของ เเล้วก็ต้องมานั่งรับของเข้าระบบอีก / นี่ยังไม่รวมถึงงานจิปาถะต่างๆที่เเต่ละสาขา ขอ urgen มาในกลุ่มใลน์ทำงาน หรือหัวหน้าทักมาให้ทำงานด่วนหรืออะไรก็เเล้วเเต่อีก เรื่องนอนหัวหน้าเป็นคนอนุมัติให้นอนได้ครับ เเต่ก็นอนได้เเค่ 1ชม ต่อ/วัน หัวหน้าเคยพูดว่าคิดซะว่าเป็นเวลาเบรคประมาณนั้น ซึ่งตัวผมก็เข้าใจในส่วนนี้ครับ เเต่พอเอาเข้าจริงๆเเล้ว ก็นอนกันเกิน 1 ชัวโมงตลอด พอนอนเสร็จก็มานั่งเล่นเกมสืกันอีก ระหว่างที่เขาเล่นเกมส์กันเวลามีของมาส่ง ผมก็ต้องไปรับของเองเพราะผมไม่ชอบเล่นเกมสืโทรศัพท์ก็เลยไม่ได้เล่นกันกับพวกเขา เคยพูดเเละทะเลาะกันไปประมาณ 2 รอบเเล้วครับ เรื่องถึงหัวหน้าเลย เเต่ก็ดีได้เเค่เเปปเดียวก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีก เเล้วอีกอย่างคือต้องบอกว่า ในกลุ่มเพื่อน 4 คน ผมเหมือนจะเป็นเเกะดำที่สุด เพราะผมเป็นคนไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้า(อาจมีดื่มบ้างตามเทศกาล) ไม่เที่ยวกลางคืนไม่เที่ยว ผญ เเต่กลับกันเพื่อนๆผมที่เหลือคือเป็นกลุ่มก้อนเดียวกันในเรื่องพวกนี้เลย(เพิ่มเติมอีกนิดหัวหน้าผมก็เที่ยวกับพวกเพื่อนๆผมด้วย) เพราะชะนั้นเขาก็จะสนิทกันมากๆ เวลาทะเลาะอะไรกัน ผมจะกลายเป็นเเกะดำในเรื่องงานตลอด ทั้งๆที่ผมมองว่าผมไม่ได้เป็นคนผิดเลยด้วยซ้ำ เพื่อนๆชอบบอกว่าเป็นเพื่อนกัน ทำไมต้องทำให้เรื่องเเค่นี้เป็นเรื่องใหญ่ ทำไมต้องเอาไปบอกหัวหน้าหรืออะไรเเบบนั้น ซึ่งตรงจุดนี้ผมยอมรับว่าผมผิดที่ผมเอาไปบอกหัวหน้า เเต่ว่าเรื่องทั้งหมดมันสุดๆเเล้ว ประเด็นที่เรื่องไปถึงหัวหน้าเพราะว่า วันนั้นผมทำงานมาทั้งวันส่วนสถานการ์ณก็ตามที่เล่าให้ฟัง ผมนั่งทำงาน เพื่อนนั่งเล่นเกมส์เเละนอน ผมก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยเเละหงุดหงิดบ้าง เเละในวันนั้นเป็นวันที่ผมเข้างานกะ 12.00 เเละต้องเลิก 21.00 เเต่เพื่อนผมคนนี้ที่มีปัญหาด้วย เขามาสาย หัวหน้าเลยให้เข้าเข้า 13.00 เเละ เลิก 22.00 เเทนซึ่งในวันนั้นเวลาประมาณ 20.50 กว่าๆคือจะ 21.00 เเล้วจะได้เวลาเลิกงานผมเเล้ว หัวหน้าก็โทรมาหาผมเพราะว่ามี Event ด่วนกลับมา เเละต้องรีบทำให้เขาคือต้องล้างจานที่ใช้เเล้วประมาณ 200 ใบ(ซึ่งจริงๆไม่ใช่หน้าที่ ที่เราต้องทำเเต่เพราะคนทำเขาอ้างว่าไม่ว่างหัวหน้าเลยเหมือนโยนมาไห้ผมทำ) ในความคิดผมตอนนั้นก็คือว่า นี่ผมจะกลับบ้านเเล้วนะทำไมถึงโทรมาไห้ผมทำอีก ทำไมไม่ไห้ เพื่อนคนที่อยู่ถึง 22.00 เป็นคนทำละ ผมก็เลยเผลอพูดไปว่านี่ผมต้องทำด้วยหรอครับพี่ ซึ่งจริงๆเเล้วมันไม่ใช้หน้าที่ของผมเลยนะ หลังจากพูดเสร็จสุดท้ายก็ต้องไปทำอยู่ดี / พอเช้ามาหัวหน้าก็เลยมาพูดกับผมต่อหน้าลูกน้องทุกคนว่า เห้ยเอ็งอย่ามาพูดกับพี่ด้วยน้ำเสียงเเบบนี้นะ ถ้าไม่สบายใจเดี๋ยวทีหลังพี่จะขับรถมาทำเอง พอหัวหน้าพูดเเบบนั้นไปเเล้วผมก็เลยรู้สึกเเย่เลยบอกไปว่าผมขอโทษครับ ที่ผมพูดไปเพราะผมรู้สึกว่าผมหยุดหงิดเพราะเหมือนผมต้องทำงานอยู่คนเดียวมาทั้งวันเพราะ บราๆๆๆๆ ผมก็เล่าไปซะจนหมดก็เลยกลายเป็นกระเด็นขึ้นมา หัวหน้าก็เรียกทุกคนมาคุยเเละก็ต่อว่า ว่าถ้าเกิดเหตุการ์ณเเบบนี้ขึ้นอีกจะมีบทลงโทษเเล้ว ซึ่งก็เป็นเเค่คำพูดหล่ะครับเพราะหลังจากนั้นเหตุการ์ณก็เกิดขึ้นเเบบนี้บ่อยๆเเต่ก็ไม่มีบทลงโทษหรือมาตการใดๆจนถึง ณ ตอนนี้ก็ยังเป็นเหมือนเดิม จนผมเริ่มรู้สึกหมดจะหมดกำลังใจในการทำงานเเล้ว มันรู้สึกเบื่อๆ รู้สึกเหมือนเราโดนเอาเปรียบ จะพูดก็พูดไม่ได้ พูดไปก็กลายเป็นเราไม่เอาเพื่อนไม่เอาฝูง เเต่พอไม่พูดก็ต้องมานั่งทำงานมานั่งเหนื่อยคนเดียว เเค่เรื่องนี้ยังไม่พอ ยังไม่นับรวมงานที่หัวหน้ามอบหมายให้งานหลักๆที่สำคัญผมเเทบจะเป็นคนทำเกือบทั้งหมด(จริงๆก็ไม่ใช่ว่าผมจะทำคนเดียวทั้งหมดในเเผนกมีคนที่หัวหน้าไว้วางใจอยู่ 3 คนครับ มีผม เเล้วเพื่อนเเถวบ้านที่เข้ามาก่อนหน้าผม 1คน(เพื่อนคนนี้ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรครับเพราะขยันมาก) เเล้วก็อีกคนเป็นคนที่ทำงานที่ไม่ไช่เพื่อนเเถวบ้าน เเต่หลักๆก็คือเป็นผมอยู่ดีเพราะผมอยู่รอบปิดร้าน ส่วนสองคนนั้นอยู่รอบเปิดร้าน) ไม่ว่าจะนับ stock ทุกอาทิตย์ หรือ จัด Event เก็บ Event หรืองานอะไรก็เเล้วเเต่ที่ต้องทำงานผ่านทางผูใหญ่ ส่วนมากเเทบจะเป็นผมหมดเลย บวกกันตอนนี้มีปัญหาเรื่อง covid บริษัทก็เเย่มากๆเเละก็เหมือนจะบีบพนักงานออกโดยทางอ้อม เช่นลดสวัสดิ์การ บังคับให้พนักงานหยุดเเบบไม่จ่ายตัง เดือนนึงก็คนละ 5-15วันเเล้วเเต่ตามตำเเหน่ง เเละก็อีกหลายๆอย่าง จนเริ่มท้อเเล้วครับ ตอนนี้คืออยากจะออกเเล้ว เเต่ก็เสียดายเวลาที่ทำงานมาเกือบจะ 4 ปี ปัจจุบันก็เงินเดือน 17600 ครับใจนึงก็อยากจะออกอยากไปเจอเพื่อนร่วมงานใหม่ๆ ทำงานกับที่ใหม่ๆอยากเปลี่ยนบรยากาศ เเต่ด้วยที่ผมมีวุฒเเค่ ม.6(ที่จบจาก กศน) เลยไม่รู้ว่าถ้าออกจากที่นี้เเล้วจะหางานอื่นได้ไหม เลยรู้สึกเครียดมากๆเลยครับ เคยคิดอยากจะทำงานประจำพวกออฟฟิส เเต่ไม่รู้ว่าดด้วยวุฒเเละภาษา eng ของเราที่ไม่ได้จะสามารถเข้าไปทำได้ไหมถ้าเราออกจากงานนี้ไป ยังไงรบกวนเพื่อนๆช่วยเเนะนำหรือตัดสินใจดีได้ไหมครับ ว่าผมควรอยู่ต่อ ถ้าอยู่ต่อควรจะเเก้ปัญหาอย่างไร หรือผมควรออก เเละถ้าออกไปควรไปเริ่มนับหนึ่งใหม่จากอะไรดีครับ ขอบคุณทุกคนล่วงหน้าครับที่เข้ามาอ่านเเละเเสดงความคิดเห็นกันครับ
# สำหรับเพื่อนๆที่อาจจะส่งใสว่าเเล้วหัวหน้าไปไหนหัวหน้าไม่รู้เรื่องเลยหรอว่าลูกน้องที่ทำงานเป็นเเบบนี้กัน คือจะบอกว่าหัวหน้าก็รู้ครับ เเต่ไม่รู้ว่าเป็นหนักขนาดนี้ เเล้วหัวหน้าเเกจะเข้างาน 07.00 กลับตอน 16.00 เเละหยุดทุกเสาร์-อาทิตย์ บางวันก็หยุด 3-4 วันต่ออาทิตย์เเล้วเเต่ว่าใช้ ลาพักร้อน หรือ วันหยุดนักขัตฤกษ์ เท่าไหร่ เเละก็จะไปประชุมกับผู้ใหญ่เเทบจะตลอดครับ ส่วนมากพวกผมทำงานผ่านไลน์กลุ่มมในการทำงานกัน ยิ่งพักหลัง หัวหน้าโดนบริษัทให้หยุดจากปัญญา covid ด้วย ก็เลยเเทบจะไม่ได้เข้ามาที่ทำงานเลย สั่งงานผ่านไลน์อย่างเดียว
เริ่มหมดไฟกับสภาพเเวดล้อมในสถานที่ทำงาน '' ควรอยู่ต่อ หรือ ไป '' ดีครับ
...... เริ่มเรื่องเลยเเล้วกันนะครับ คือปัจจุบันผมอายุ 28 ปีครับเเล้ว ทำงานกับบริษัทนี้มาได้ประมาณ 3 ปี จะเข้าปีที่ 4 เเล้ว โดยส่วนตัวเเล้วถ้ามองในมุมมองเรื่องของงานผมเป็นคนที่จัดว่าความรับผิดชอบสูงเเละมีความตั้งใจในการทำงานสูงมากๆ อะไรถ้าเป็นเรื่องงานที่อยู่ในความรับผิดชอบเเละหน้าที่ของเรา ผมจะตั้งใจทำเป็นอย่างมากเเละจะทำงานนั้นๆให้บรรลุเป้าหมายอย่างที่ตั้งใจไว้ตลอด โดยมุมมองในการทำงานของผมนั้นผมคิดเสมอว่า '' ถ้าทำงานชุ่ยๆเเล้วงานออกมาไม่มี ยังไงก็ต้องกลับมาทำใหม่กลับมาเเก้งานอยู่ดี เพราะฉะนั้นถ้าจะทำงานอะไรทั้งทีสู้ทำให้มันดีไปเลย ถ้าทำไม่ดีอย่าไปรับปากที่จะทำตั้งเเต่เเรก '' ด้วยนิใสเเบบนี้ของผมหรือป่าวผมไม่เเน่ใจ หัวหน้าเลยชอบมอบหมายงานที่สำคัญๆอะไรมาให้ผมตลอด ซึ่งผมก็ไม่เคยปริปากบ่นอะไรก็จะทำงานที่ได้รับมอบหมายนั้นๆไปตลอด..จนมาเริ่มที่จะมีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน ผมขอเล่าก่อนว่าในสถานที่ทำงานั้นเเผนกของผมทำงานเกี๋ยวกับรับของเข้าจ่ายของออกหรือพูดง่ายๆว่าเป็น Stock ประมาณนั้นก็ได้ เเละในเเผนกของผมนั้น มีทั้งหมด 7 คนรวมหัวหน้า ซึ่งใน 6 คนนั้น 4คนคือเพื่อนเเถวๆบ้านที่โตมาด้วยกันรวมผม มันเลยเริ่มจะมีปัญหากันในเรื่องการทำงาน คืองานที่เราทำกันจะเป็นประมาณจัดของให้เเต่ละสาขาในเเต่ละวัน อันนี้คืองานหลักๆที่ต้องทำในเเต่ละวันอยู่เเล้ว ใช้เวลาในการทำประมาณ2-3 ชั่วโมง เพราะอยู่กันเเค่ 3-4 รวมทั้งรอบเข้าเเละรอบปิดร้านเเละก็รวมหัวหน้าด้วย สาขาที่ต้องจัดทั้งหมดก็ประมาณ 4-5 สาขา(พอดีเราจัดตารางให้เเต่ละสาขาสลับกันเบิกของ)พอเราจัดของให้เเต่ละสาขาเสร็จปุปมันก็จะมีงานหยิบย่อยที่จะต้องทำก็คือจะมีซับพายเอร์มาส่งของเราก็เช็คสินค้าเเละก็เซนบิลรับอันนี้ก็จะเป็นงานรองลงมาเเต่ว่าด้วยเรื่องที่มีปัญหากันเเล้วก็คือเรื่องนี้หละครับ เพราะหลังจากที่เราจัดของให้เเต่ละสาขาเสร็จเเล้วนั้น พวกเพื่อนๆผมเเต่ละคนก็จะ หนีไปปงีบเเล้วทิ้งผมไว้ให้ทำงานคนเดียวบ้าง เล่นเกมส์ Rov บ้าง PubG บ้าง ซึ่งในมุมมองของเพื่อนผมนั้นเขาอาจจะมองว่า มันเหลือเเค่งานจิปาถะเเล้ว อะไรประมาฯนั้นเลยชอบทิ้งไห้ผมอยู่คนเดียว ซึ่งเวลาที่เขาไปงีบกันก็ไม่นานประมาณ 1-2 ชั่วโมง เเต่ในระหว่างที่เขาไปงีบกัน ผมต้องมานั่งทำงานเอกสารต่อด้วย เช่นสาขาไหนขออะไรไปบ้างผมต้องมานั่งทำระบบออก เเล้วต้องานั่งรับของจากซับพาายเออร์ที่มาส่งของ เเล้วก็ต้องมานั่งรับของเข้าระบบอีก / นี่ยังไม่รวมถึงงานจิปาถะต่างๆที่เเต่ละสาขา ขอ urgen มาในกลุ่มใลน์ทำงาน หรือหัวหน้าทักมาให้ทำงานด่วนหรืออะไรก็เเล้วเเต่อีก เรื่องนอนหัวหน้าเป็นคนอนุมัติให้นอนได้ครับ เเต่ก็นอนได้เเค่ 1ชม ต่อ/วัน หัวหน้าเคยพูดว่าคิดซะว่าเป็นเวลาเบรคประมาณนั้น ซึ่งตัวผมก็เข้าใจในส่วนนี้ครับ เเต่พอเอาเข้าจริงๆเเล้ว ก็นอนกันเกิน 1 ชัวโมงตลอด พอนอนเสร็จก็มานั่งเล่นเกมสืกันอีก ระหว่างที่เขาเล่นเกมส์กันเวลามีของมาส่ง ผมก็ต้องไปรับของเองเพราะผมไม่ชอบเล่นเกมสืโทรศัพท์ก็เลยไม่ได้เล่นกันกับพวกเขา เคยพูดเเละทะเลาะกันไปประมาณ 2 รอบเเล้วครับ เรื่องถึงหัวหน้าเลย เเต่ก็ดีได้เเค่เเปปเดียวก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีก เเล้วอีกอย่างคือต้องบอกว่า ในกลุ่มเพื่อน 4 คน ผมเหมือนจะเป็นเเกะดำที่สุด เพราะผมเป็นคนไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้า(อาจมีดื่มบ้างตามเทศกาล) ไม่เที่ยวกลางคืนไม่เที่ยว ผญ เเต่กลับกันเพื่อนๆผมที่เหลือคือเป็นกลุ่มก้อนเดียวกันในเรื่องพวกนี้เลย(เพิ่มเติมอีกนิดหัวหน้าผมก็เที่ยวกับพวกเพื่อนๆผมด้วย) เพราะชะนั้นเขาก็จะสนิทกันมากๆ เวลาทะเลาะอะไรกัน ผมจะกลายเป็นเเกะดำในเรื่องงานตลอด ทั้งๆที่ผมมองว่าผมไม่ได้เป็นคนผิดเลยด้วยซ้ำ เพื่อนๆชอบบอกว่าเป็นเพื่อนกัน ทำไมต้องทำให้เรื่องเเค่นี้เป็นเรื่องใหญ่ ทำไมต้องเอาไปบอกหัวหน้าหรืออะไรเเบบนั้น ซึ่งตรงจุดนี้ผมยอมรับว่าผมผิดที่ผมเอาไปบอกหัวหน้า เเต่ว่าเรื่องทั้งหมดมันสุดๆเเล้ว ประเด็นที่เรื่องไปถึงหัวหน้าเพราะว่า วันนั้นผมทำงานมาทั้งวันส่วนสถานการ์ณก็ตามที่เล่าให้ฟัง ผมนั่งทำงาน เพื่อนนั่งเล่นเกมส์เเละนอน ผมก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยเเละหงุดหงิดบ้าง เเละในวันนั้นเป็นวันที่ผมเข้างานกะ 12.00 เเละต้องเลิก 21.00 เเต่เพื่อนผมคนนี้ที่มีปัญหาด้วย เขามาสาย หัวหน้าเลยให้เข้าเข้า 13.00 เเละ เลิก 22.00 เเทนซึ่งในวันนั้นเวลาประมาณ 20.50 กว่าๆคือจะ 21.00 เเล้วจะได้เวลาเลิกงานผมเเล้ว หัวหน้าก็โทรมาหาผมเพราะว่ามี Event ด่วนกลับมา เเละต้องรีบทำให้เขาคือต้องล้างจานที่ใช้เเล้วประมาณ 200 ใบ(ซึ่งจริงๆไม่ใช่หน้าที่ ที่เราต้องทำเเต่เพราะคนทำเขาอ้างว่าไม่ว่างหัวหน้าเลยเหมือนโยนมาไห้ผมทำ) ในความคิดผมตอนนั้นก็คือว่า นี่ผมจะกลับบ้านเเล้วนะทำไมถึงโทรมาไห้ผมทำอีก ทำไมไม่ไห้ เพื่อนคนที่อยู่ถึง 22.00 เป็นคนทำละ ผมก็เลยเผลอพูดไปว่านี่ผมต้องทำด้วยหรอครับพี่ ซึ่งจริงๆเเล้วมันไม่ใช้หน้าที่ของผมเลยนะ หลังจากพูดเสร็จสุดท้ายก็ต้องไปทำอยู่ดี / พอเช้ามาหัวหน้าก็เลยมาพูดกับผมต่อหน้าลูกน้องทุกคนว่า เห้ยเอ็งอย่ามาพูดกับพี่ด้วยน้ำเสียงเเบบนี้นะ ถ้าไม่สบายใจเดี๋ยวทีหลังพี่จะขับรถมาทำเอง พอหัวหน้าพูดเเบบนั้นไปเเล้วผมก็เลยรู้สึกเเย่เลยบอกไปว่าผมขอโทษครับ ที่ผมพูดไปเพราะผมรู้สึกว่าผมหยุดหงิดเพราะเหมือนผมต้องทำงานอยู่คนเดียวมาทั้งวันเพราะ บราๆๆๆๆ ผมก็เล่าไปซะจนหมดก็เลยกลายเป็นกระเด็นขึ้นมา หัวหน้าก็เรียกทุกคนมาคุยเเละก็ต่อว่า ว่าถ้าเกิดเหตุการ์ณเเบบนี้ขึ้นอีกจะมีบทลงโทษเเล้ว ซึ่งก็เป็นเเค่คำพูดหล่ะครับเพราะหลังจากนั้นเหตุการ์ณก็เกิดขึ้นเเบบนี้บ่อยๆเเต่ก็ไม่มีบทลงโทษหรือมาตการใดๆจนถึง ณ ตอนนี้ก็ยังเป็นเหมือนเดิม จนผมเริ่มรู้สึกหมดจะหมดกำลังใจในการทำงานเเล้ว มันรู้สึกเบื่อๆ รู้สึกเหมือนเราโดนเอาเปรียบ จะพูดก็พูดไม่ได้ พูดไปก็กลายเป็นเราไม่เอาเพื่อนไม่เอาฝูง เเต่พอไม่พูดก็ต้องมานั่งทำงานมานั่งเหนื่อยคนเดียว เเค่เรื่องนี้ยังไม่พอ ยังไม่นับรวมงานที่หัวหน้ามอบหมายให้งานหลักๆที่สำคัญผมเเทบจะเป็นคนทำเกือบทั้งหมด(จริงๆก็ไม่ใช่ว่าผมจะทำคนเดียวทั้งหมดในเเผนกมีคนที่หัวหน้าไว้วางใจอยู่ 3 คนครับ มีผม เเล้วเพื่อนเเถวบ้านที่เข้ามาก่อนหน้าผม 1คน(เพื่อนคนนี้ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรครับเพราะขยันมาก) เเล้วก็อีกคนเป็นคนที่ทำงานที่ไม่ไช่เพื่อนเเถวบ้าน เเต่หลักๆก็คือเป็นผมอยู่ดีเพราะผมอยู่รอบปิดร้าน ส่วนสองคนนั้นอยู่รอบเปิดร้าน) ไม่ว่าจะนับ stock ทุกอาทิตย์ หรือ จัด Event เก็บ Event หรืองานอะไรก็เเล้วเเต่ที่ต้องทำงานผ่านทางผูใหญ่ ส่วนมากเเทบจะเป็นผมหมดเลย บวกกันตอนนี้มีปัญหาเรื่อง covid บริษัทก็เเย่มากๆเเละก็เหมือนจะบีบพนักงานออกโดยทางอ้อม เช่นลดสวัสดิ์การ บังคับให้พนักงานหยุดเเบบไม่จ่ายตัง เดือนนึงก็คนละ 5-15วันเเล้วเเต่ตามตำเเหน่ง เเละก็อีกหลายๆอย่าง จนเริ่มท้อเเล้วครับ ตอนนี้คืออยากจะออกเเล้ว เเต่ก็เสียดายเวลาที่ทำงานมาเกือบจะ 4 ปี ปัจจุบันก็เงินเดือน 17600 ครับใจนึงก็อยากจะออกอยากไปเจอเพื่อนร่วมงานใหม่ๆ ทำงานกับที่ใหม่ๆอยากเปลี่ยนบรยากาศ เเต่ด้วยที่ผมมีวุฒเเค่ ม.6(ที่จบจาก กศน) เลยไม่รู้ว่าถ้าออกจากที่นี้เเล้วจะหางานอื่นได้ไหม เลยรู้สึกเครียดมากๆเลยครับ เคยคิดอยากจะทำงานประจำพวกออฟฟิส เเต่ไม่รู้ว่าดด้วยวุฒเเละภาษา eng ของเราที่ไม่ได้จะสามารถเข้าไปทำได้ไหมถ้าเราออกจากงานนี้ไป ยังไงรบกวนเพื่อนๆช่วยเเนะนำหรือตัดสินใจดีได้ไหมครับ ว่าผมควรอยู่ต่อ ถ้าอยู่ต่อควรจะเเก้ปัญหาอย่างไร หรือผมควรออก เเละถ้าออกไปควรไปเริ่มนับหนึ่งใหม่จากอะไรดีครับ ขอบคุณทุกคนล่วงหน้าครับที่เข้ามาอ่านเเละเเสดงความคิดเห็นกันครับ
# สำหรับเพื่อนๆที่อาจจะส่งใสว่าเเล้วหัวหน้าไปไหนหัวหน้าไม่รู้เรื่องเลยหรอว่าลูกน้องที่ทำงานเป็นเเบบนี้กัน คือจะบอกว่าหัวหน้าก็รู้ครับ เเต่ไม่รู้ว่าเป็นหนักขนาดนี้ เเล้วหัวหน้าเเกจะเข้างาน 07.00 กลับตอน 16.00 เเละหยุดทุกเสาร์-อาทิตย์ บางวันก็หยุด 3-4 วันต่ออาทิตย์เเล้วเเต่ว่าใช้ ลาพักร้อน หรือ วันหยุดนักขัตฤกษ์ เท่าไหร่ เเละก็จะไปประชุมกับผู้ใหญ่เเทบจะตลอดครับ ส่วนมากพวกผมทำงานผ่านไลน์กลุ่มมในการทำงานกัน ยิ่งพักหลัง หัวหน้าโดนบริษัทให้หยุดจากปัญญา covid ด้วย ก็เลยเเทบจะไม่ได้เข้ามาที่ทำงานเลย สั่งงานผ่านไลน์อย่างเดียว