คือเวลาผมหันไปมองที่เขาขายของอยู่ร้านข้างๆในตลาดนัดก็จะได้สบตากับเขาบ่อย
เเสดงว่าเขาเเอบมองเราอยู่ผมก็ไม่กล้าสบตากับเขามากหลบหน้าหนีเขิลเเต่ผมก็มีใจให้เขานะ เเต่หน้าตาผมไม่ได้ดีอะไรขนานนั้นก็เลยไม่กล้ามั้นหน้าว่าเขาชอบเราเเต่เขาเเต่งตัว เเละก็เหมือนจะลดความอ้วนดูผอมลง
ถ้าเขามองนิสัยความขยันก็หน้าจะชอบผมก็เป็นได้เเต่เขาอายุสัก15-16 ผม17อายุประมาณนี้คงจะน้อยมากที่จะไม่สนใจหน้าตา
คือผมขายของอยู่ในตลาดเดียวกันขาย7วันเลย หน้าตาเขาก็ถือว่าพอได้ไม่ได้สวยจนคนเเย่งกันจีบ
   ปัญหามันอยู่ที่ผมเป็นคนเเบบตัดพ้อตัวเองไม่มีความมั้นใจจะว่าเข้าหาคนยากมันก็ไม่เฉิง