ที่ผมอยากกลับมาหวั่นไหวกับอะไรง่ายๆ เพราะผมอยากเริ่มต้นใหม่กับใครสัก แต่ดันไม่ถูกใจกับอะไรเลย เมื่อก่อนผมเป็นคนชอบคนง่าย ให้ใจคนง่ายๆ
แล้วพอผมมีแฟน ผมก็จะหวังกับเขาไว้เยอะมาก ว่าเขานี่แหละภรรยาในอนาคต ไว้ใจเขาที่สุด เขาไปไหนคนเดียวก็ระแวง ผมโครตหวงโครตห่วงเขาเลยเว้ย แต่เขามองว่ามันเป็นเรื่องงี่เง่า จนมาวันนึงเขาเบื่อผม เขาก็เงียบไปเพราะไม่อยากทำให้คนอื่นมองว่าเขาใจร้าย ใจร้ายในที่นี้หมายความว่า (ไม่อยากเป็นคนบอกลา ไม่อยากเป็นคนทิ้ง)ตอนนั้นผมโง่เอง ผมอยากให้เขากลับมาเหมือนเดิม ผมร้องขออ้อนวอนยังไง เขาก็ไม่สนใจผมเลยแม้แต่นิดเดียว แล้วผมก็ถามเขาไปประโยคนึงว่า ที่ผ่านมาอะไรที่ทำกันมามันไม่มีค่าเลยหรอ?  เขาพูดมาเต็มปากว่าลืมมันไปหมดแล้ว เอาเป็นว่าข้ามฉอตนี้ไปเลยแล้วกันนะครับ ผ่านมาได้2-3วัน ผมคิดได้ว่า จะไปขอร้องอ้อนวอนกับคนที่เขาหมดใจไปแล้วกลับมาเหมือนเดิมได้ไง ถ้ามัวเอาแต่คิดถึงเขา จะเอาเวลาที่ไหนมาจัดการกับความรู้สึกตัวเอง ผมเลยยอมเป็นคนใจร้าย บอกเลิกเขาไป เวลาผ่านไป7-8เดือน ผมกลายเป็นคนเย็นชา ไม่สนใจกับอะไร ไม่ว่าจะผู้หญิงคนไหน ก็คุยกับผมไม่ได้นาน เพราะผมเป็นคนขอออกมาเองตลอด ด้วยเหตุผลที่ว่า ผมอยากอยู่คนเดียว ผมลองเปิดใจแล้ว แต่ไม่ไหว ผมกลายเป็นคนที่ไม่อยากเอาใจไปเสี่ยงกับอะไรอีกเลย ผมไม่ได้กลัวความรัก แต่ผมกลัวความผิดหวัง สาเหตุก็คงเป็นเพราะอดีตไม่ก็ตัวผม แต่มีใครพอรู้ไหมครับว่าจะทำยังไงให้ตัวเองกลับมาหวั่นไหวกับอะไรได้ง่าย เพราะผมอยากเริ่มต้นใหม่จริงๆ