เราไม่รู้ว่าตัวเองชอบและเหมาะงานที่ตัวเองทำอยู่รึเปล่าน่ะค่ะ งานของเราเป็นงานที่ทำเป็นโปรเจกต์ๆไปค่ะ ลักษณะเราคือทุกครั้งที่จะเริ่มต้นโปรเจกต์ใหม่เราจะมีความกังวล จะคิดมากค่ะว่าเราจะทำมันได้ดีมั้ย ความสามารถเราถึงรึเปล่า พูดง่ายๆคือกลัวทำไม่ได้นั้นแหละค่ะ แต่พอโปรเจกต์เริ่มไปแล้วความกังวลพวกนั้นจะค่อยๆหายไปเอง ช่วงระหว่างทำโปรเจกต์นี่แหละค่ะที่เราสับสนกับตัวเองที่สุดเพราะเราเดี๋ยวขี้เกียจเดี๋ยวขยัน บทจะขี้เกียจก็แทบจะไม่อยากลุกไปทำงานเลย เหมือนเตียงดูด บางทีนั่งทำงานอยู่ก็คิดว่าเมื่อไหร่งานจะเสร็จเบื่อ บทจะขยันก็ไฟแรงทำหามรุ่งหามค่ำ รู้สึกงานสนุกเลยทำนอกเหนือจากที่ต้องทำปกติเลย เป็นแบบนี้ค่ะขี้เกียจขยันสลับๆกันไป พอโปรเจกต์ใกล้จะเสร็จเราจะใจหายเล็กๆค่ะไม่รู้ทำไมเหมือนกันว่าที่เราทำมามันจะจบแล้วเหรอ พอโปรเจกต์สมบูรณ์ส่งมอบให้ลูกค้าแล้วเราจะรู้สึกใจหายว่าโปรเจกต์ที่เราทำมามันจบแล้ว เราจะไม่ต้องทำมันต่อแล้ว พอต้องเริ่มโปรเจกต์ใหม่ความรู้สึกเราก็วนลูปไปเริ่มใหม่เป็นแบบที่เราเขียนอธิบายไปค่ะ วนลูปไปแบบนี้ทุกโปรเจกต์

เราเลยสับสนกับตัวเองค่ะว่าสรุปแล้วเราชอบงานที่เราทำอยู่รึเปล่าน่ะค่ะ ตอนแรกเรามั่นใจว่าเราชอบงานนี้ตั้งแต่เด็กๆเลยตัดสินใจเรียนและมาทำงานด้านนี้ แต่ตอนนี้ชักไม่มั่นใจแล้ว เพราะเคยมีคนบอกว่าถ้าได้ทำงานที่ชอบจะมีความสุขกับมันไม่ขี้เกียจ แต่เราเดี๋ยวก็ขี้เกียจเดี๋ยวก็ขยัน เดี๋ยวทุกข์เดี๋ยวสุข เราเคยมีเหตุให้ต้องหยุดทำงานไปพักนึงตอนแรกดีใจจะได้หยุดพัก พอไม่ได้ทำงานก็ใจหายคิดถึงการทำงาน พอถึงคราวต้องกลับมาทำงานบางครั้งก็ขี้เกียจไม่อยากทำ

เราอายุ 28 จะ 29 ทำงานมาร่วมๆ 7 ปีแล้วค่ะความรู้สึกยังเหมือนเดิม