กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกเลยจะพยายามเรียบเรียง feedback ต่อละครอกเกือบหักแอบรักคุณสามีให้ดีที่สุดนะคะ
ส่วนตัวของเราเป็นคนที่ดูละครเเล้วชอบเก็บรายละเอียดมาก ไม่ได้เสพแค่การแสดงเพื่อความบันเทิงอย่างเดียว เราชอบเก็บรายละเอียดระหว่างดู เช่น ความ continue ของเสื้อผ้าหน้าผม โลเคชั่นที่ใช้ในเรื่องเราก็จำได้ว่าเคยมีเรื่องไหนที่ดูมาถ่ายโลเดียวกันบ้าง และส่วนที่เราให้ความสำคัญที่สุดคือบทละคร ว่ามันจะต้องมีเหตุผลในตัวของมันและคงคาแรกเตอร์การพัฒนาตัวละครตัวละครได้ดีจนจบเรื่อง
มาใส่ส่วนดีของเรื่องนี้กันก่อนเลยนะคะ
1. นักแสดงเล่นดี แคสต์มาเหมาะสมกับบทบาทมาก ทำให้เราเชื่อในตัวละคร
2. เสื้อผ้าหน้าผมถือว่าดีมาก เสื้อผ้าคนเมืองชาวออฟฟิศ ก็ดูกำลังดี ตอนทวายก็น่ารักลุยๆ การแต่งหน้าเรื่องนี้เราชอบมากที่สุดโดยเฉพาะนางเอกฉากปกติเเต่งอ่อนๆน่ารัก ฉากป่วยหรือนอนเมคอัพก็เบาตาไม่รำคาญหัวใจคนชอบความสมจริง
3. การเล่าเรื่องช่วง ep.1-12 ถือว่าดีกลางๆ มีบางช่วงตัดภาพเล่าเรื่องงงๆเล็กน้อย แต่โดยรวมยังสมูทและคุม mood and tone ของตัวเรื่องได้ดี
4. การปรับบทเพิ่อความสมจริงและอุดรอยรั่วของนิยายในส่วนของพี่เธียร เราชอบมากที่ทำให้เห็นความน่ารักที่มากขึ้น
มาถึงข้อติ ที่ส่วนตัวเราอยากให้ละครค่ายนี้ได้รับทราบและอาจนำไปพัฒนาเรื่องอื่นๆต่อไป(ขอไม่ใช้คำว่าข้อเสีย เพราะเสียของเราอาจไม่เสียของทุกคน)
1. แก่นเรื่อง
ถ้าอ่านนิยายมาจะรู้ได้ว่า แก่นเรื่องคือความรักที่ยิ่งใหญ่ของนางเอกที่แอบรักพระเอกมาตลอด ละครทำมาได้น่ารักและดีมากจนกระทั่งมาเปลี่ยนบท(ไม่ใช่ปรับแต่เปลี่ยนเลย)ให้พี่เธียรแอบรักน้องมาตั้งแต่แรกเหมือนกัน ตรงจุดนี้นอกจากจะกระทบกับแก่นเรื่องแล้ว ยังย้อนแย้งกับการกระทำที่แสดงมาในทุกตอนที่ผ่านมา ในเมื่อเลือกเล่าเรื่องตอนแรกแบบนิยายตอนจบจะมาเปลี่ยนตามใจมันทำให้อุดรอยรั่วให้ตัวเองไม่ได้ค่ะ
2. นิสัย คาแรกเตอร์ตัวละคร
ตรงนี้ถือเป็นส่วนหนึ่งของความต่อเนื่องในละคร นิสัยตัวละครถือเป็นเสน่ห์มากๆในเรื่องนี้ ด้วยความที่นางเอกนิสัยน่ารัก คิดถึงแต่คนรอบข้าง ไม่งี่เง่า อ่อนนอกแข็งในและฉลาดมากด้วยซ้ำไป พออยู่ดีๆจะเปลี่ยนบท ก็เปลี่ยนนิสัยนางเอกจนไม่เป็นคนเดิม พระเอกที่เคยเก่ง ไฟแรงกับงาน ฉลาดช่างวางแผน เอาแต่ใจ หยิ่งและเก๊กอย่างมีมาด หายไป และเธียรที่มาโผล่บ้านริมน้ำกลายเป็นอีกคน
3. โลเคชั่น
ความทรงจำของคนดูถูกสร้างและตรึงไว้ในโลเคชั่นตั้งแต่ ep.1-12 ทั้งบ้านสวนที่มีโอยั้วะกับสโนว์ ออฟฟิศ TPC ไซต์งานที่ทวาย ทุกฉากที่พูดมาเกิดขึ้นพร้อมเรื่องราวที่มีที่มาที่ไป คนดูผูกพันธ์กับฉากเหล่านี้ แต่พอจะเปลี่ยนตอนจบ บทเลือกที่จะทิ้งทุกอย่างที่เคยเล่ามาแล้วเริ่มเดินเรื่องใหม่พร้อมโลใหม่อย่างไร้เหตุผล บ้านสวนริมน้ำนครปฐมที่เมยดั้นด้นเดินทางไปมาเพื่อทำงาน ไซต์นครปฐมที่คนอย่างเธียรยอมนั่งรถเมล์มาเพื่อยัดเยียดบทให้บังเอิญเจอเมย บ้านใหม่ที่ผุดขึ้นมาอย่างงๆ และออฟฟิศที่เปลี่ยนไป จากใจคนดูอย่างเราที่ชอบทุกโลเก่า รู้สึกว่ามันไร้เหตุผลที่ต้องย้ายฉากแบบนี้ความรู้สึกตอนดูมันสะดุดอย่างบอกไม่ถูก
4. บทละคร
ส่วนนี้กล่าวแทรกซึมในข้อข้างบนประมาณนึงแล้ว บทเรื่องนี้มีความสมัยใหม่ romantic-comedy มาโดยตลอด มีดราม่าเล็กน้อยระหว่างทางให้เรื่องกลมกล่อม และจริงจังในตอนท้ายที่เมยทบทวนใจอยากไปเรียนต่อ ซึ่งทั้งหมดสมเหตุสมผล ทำให้เราเข้าใจและอินไปด้วยได้ง่ายๆ ตรงนี้ที่อยากติเลยคือตอนจบ รู้จากเบื้องหลังที่สัมภาษณ์ผกกว่าจะเปลี่ยนตอนจบ อยากให้เธียรได้รู้จักความรัก และรักให้เป็น ส่วนตัวเราคิดว่าถ้าจะไม่ทำตามนิยายจริงๆมันมีอีกหลายทางที่จะเล่าถึงความรักที่เธียรมีให้ รอจนเมยเรียนจบก็ได้ดัดนิสัยความอยากได้ต้องได้แบบเอาแต่ใจของเธียร การรักให้เป็นไม่จำเป็นต้องทำเรื่องที่ยิ่งใหญ่ถึงขึ้นบริจาคไตให้กัน ละครเล่ามาตลอดมาเธียรค่อยๆรักเมยไม่เคยเฉยชาใส่แต่กลับเป็นห่วงเป็นใยมาโดยตลอดจากมองเป็นน้องสาวค่อยๆเปลี่ยนเป็นคนรัก ตรงนี้เราเลยคิดว่าเเล้วพี่เธียรต้องมาพิสูจน์ความรักอะไรอีก เรื่องตรงนี้เวิ่นเว้อและดราม่าโดยใช่เหตุมากๆ สิ่งที่ยากที่สุดของการเปลี่ยนบทนิยายมาเป็นบทละครคือ ถ้าจะเปลี่ยนโลกนิยายแล้วสร้างโลกที่เขียนเองต้องเขียนทับลงไปให้สนิทเเนบเนียนเชื่อมให้ติดกับโลกเดิม ไม่ใช่การสร้างโลกคู่ขนานทับไม่สนิทแล้วพยายามต่อเป็นเรื่องเดียวกัน เพราะนักแต่งนิยายเค้าคิดเหตุผลและการกระทำของตัวละครมาเป็นอย่างดีแล้ว
สุดท้ายนี้เราอาจเป็นคนดูที่มากเรื่องไปนิด แต่ที่ติทั้งหมดเพื่อความหวังดี ติเพื่อก่อการพัฒนา การสร้างละครย่อมมีทั้งคนถูกใจและไม่ถูกใจ ถ้าได้นำส่วนไม่ถูกใจมาแชร์ก็จะทำให้งานมันเดินหน้าได้ดีขึ้น จากใจคนที่ดูละครค่ายนี้มาโดยตลอด ให้กำลังใจทีมงานทุกท่านที่สร้างละครออกมาให้รับชม และนี่เป็นความเห็นจากคนดูตัวเล็กๆคนนึง😀
Feedback จากคนดูละครตัวเล็กๆคนนึง
ส่วนตัวของเราเป็นคนที่ดูละครเเล้วชอบเก็บรายละเอียดมาก ไม่ได้เสพแค่การแสดงเพื่อความบันเทิงอย่างเดียว เราชอบเก็บรายละเอียดระหว่างดู เช่น ความ continue ของเสื้อผ้าหน้าผม โลเคชั่นที่ใช้ในเรื่องเราก็จำได้ว่าเคยมีเรื่องไหนที่ดูมาถ่ายโลเดียวกันบ้าง และส่วนที่เราให้ความสำคัญที่สุดคือบทละคร ว่ามันจะต้องมีเหตุผลในตัวของมันและคงคาแรกเตอร์การพัฒนาตัวละครตัวละครได้ดีจนจบเรื่อง
มาใส่ส่วนดีของเรื่องนี้กันก่อนเลยนะคะ
1. นักแสดงเล่นดี แคสต์มาเหมาะสมกับบทบาทมาก ทำให้เราเชื่อในตัวละคร
2. เสื้อผ้าหน้าผมถือว่าดีมาก เสื้อผ้าคนเมืองชาวออฟฟิศ ก็ดูกำลังดี ตอนทวายก็น่ารักลุยๆ การแต่งหน้าเรื่องนี้เราชอบมากที่สุดโดยเฉพาะนางเอกฉากปกติเเต่งอ่อนๆน่ารัก ฉากป่วยหรือนอนเมคอัพก็เบาตาไม่รำคาญหัวใจคนชอบความสมจริง
3. การเล่าเรื่องช่วง ep.1-12 ถือว่าดีกลางๆ มีบางช่วงตัดภาพเล่าเรื่องงงๆเล็กน้อย แต่โดยรวมยังสมูทและคุม mood and tone ของตัวเรื่องได้ดี
4. การปรับบทเพิ่อความสมจริงและอุดรอยรั่วของนิยายในส่วนของพี่เธียร เราชอบมากที่ทำให้เห็นความน่ารักที่มากขึ้น
มาถึงข้อติ ที่ส่วนตัวเราอยากให้ละครค่ายนี้ได้รับทราบและอาจนำไปพัฒนาเรื่องอื่นๆต่อไป(ขอไม่ใช้คำว่าข้อเสีย เพราะเสียของเราอาจไม่เสียของทุกคน)
1. แก่นเรื่อง
ถ้าอ่านนิยายมาจะรู้ได้ว่า แก่นเรื่องคือความรักที่ยิ่งใหญ่ของนางเอกที่แอบรักพระเอกมาตลอด ละครทำมาได้น่ารักและดีมากจนกระทั่งมาเปลี่ยนบท(ไม่ใช่ปรับแต่เปลี่ยนเลย)ให้พี่เธียรแอบรักน้องมาตั้งแต่แรกเหมือนกัน ตรงจุดนี้นอกจากจะกระทบกับแก่นเรื่องแล้ว ยังย้อนแย้งกับการกระทำที่แสดงมาในทุกตอนที่ผ่านมา ในเมื่อเลือกเล่าเรื่องตอนแรกแบบนิยายตอนจบจะมาเปลี่ยนตามใจมันทำให้อุดรอยรั่วให้ตัวเองไม่ได้ค่ะ
2. นิสัย คาแรกเตอร์ตัวละคร
ตรงนี้ถือเป็นส่วนหนึ่งของความต่อเนื่องในละคร นิสัยตัวละครถือเป็นเสน่ห์มากๆในเรื่องนี้ ด้วยความที่นางเอกนิสัยน่ารัก คิดถึงแต่คนรอบข้าง ไม่งี่เง่า อ่อนนอกแข็งในและฉลาดมากด้วยซ้ำไป พออยู่ดีๆจะเปลี่ยนบท ก็เปลี่ยนนิสัยนางเอกจนไม่เป็นคนเดิม พระเอกที่เคยเก่ง ไฟแรงกับงาน ฉลาดช่างวางแผน เอาแต่ใจ หยิ่งและเก๊กอย่างมีมาด หายไป และเธียรที่มาโผล่บ้านริมน้ำกลายเป็นอีกคน
3. โลเคชั่น
ความทรงจำของคนดูถูกสร้างและตรึงไว้ในโลเคชั่นตั้งแต่ ep.1-12 ทั้งบ้านสวนที่มีโอยั้วะกับสโนว์ ออฟฟิศ TPC ไซต์งานที่ทวาย ทุกฉากที่พูดมาเกิดขึ้นพร้อมเรื่องราวที่มีที่มาที่ไป คนดูผูกพันธ์กับฉากเหล่านี้ แต่พอจะเปลี่ยนตอนจบ บทเลือกที่จะทิ้งทุกอย่างที่เคยเล่ามาแล้วเริ่มเดินเรื่องใหม่พร้อมโลใหม่อย่างไร้เหตุผล บ้านสวนริมน้ำนครปฐมที่เมยดั้นด้นเดินทางไปมาเพื่อทำงาน ไซต์นครปฐมที่คนอย่างเธียรยอมนั่งรถเมล์มาเพื่อยัดเยียดบทให้บังเอิญเจอเมย บ้านใหม่ที่ผุดขึ้นมาอย่างงๆ และออฟฟิศที่เปลี่ยนไป จากใจคนดูอย่างเราที่ชอบทุกโลเก่า รู้สึกว่ามันไร้เหตุผลที่ต้องย้ายฉากแบบนี้ความรู้สึกตอนดูมันสะดุดอย่างบอกไม่ถูก
4. บทละคร
ส่วนนี้กล่าวแทรกซึมในข้อข้างบนประมาณนึงแล้ว บทเรื่องนี้มีความสมัยใหม่ romantic-comedy มาโดยตลอด มีดราม่าเล็กน้อยระหว่างทางให้เรื่องกลมกล่อม และจริงจังในตอนท้ายที่เมยทบทวนใจอยากไปเรียนต่อ ซึ่งทั้งหมดสมเหตุสมผล ทำให้เราเข้าใจและอินไปด้วยได้ง่ายๆ ตรงนี้ที่อยากติเลยคือตอนจบ รู้จากเบื้องหลังที่สัมภาษณ์ผกกว่าจะเปลี่ยนตอนจบ อยากให้เธียรได้รู้จักความรัก และรักให้เป็น ส่วนตัวเราคิดว่าถ้าจะไม่ทำตามนิยายจริงๆมันมีอีกหลายทางที่จะเล่าถึงความรักที่เธียรมีให้ รอจนเมยเรียนจบก็ได้ดัดนิสัยความอยากได้ต้องได้แบบเอาแต่ใจของเธียร การรักให้เป็นไม่จำเป็นต้องทำเรื่องที่ยิ่งใหญ่ถึงขึ้นบริจาคไตให้กัน ละครเล่ามาตลอดมาเธียรค่อยๆรักเมยไม่เคยเฉยชาใส่แต่กลับเป็นห่วงเป็นใยมาโดยตลอดจากมองเป็นน้องสาวค่อยๆเปลี่ยนเป็นคนรัก ตรงนี้เราเลยคิดว่าเเล้วพี่เธียรต้องมาพิสูจน์ความรักอะไรอีก เรื่องตรงนี้เวิ่นเว้อและดราม่าโดยใช่เหตุมากๆ สิ่งที่ยากที่สุดของการเปลี่ยนบทนิยายมาเป็นบทละครคือ ถ้าจะเปลี่ยนโลกนิยายแล้วสร้างโลกที่เขียนเองต้องเขียนทับลงไปให้สนิทเเนบเนียนเชื่อมให้ติดกับโลกเดิม ไม่ใช่การสร้างโลกคู่ขนานทับไม่สนิทแล้วพยายามต่อเป็นเรื่องเดียวกัน เพราะนักแต่งนิยายเค้าคิดเหตุผลและการกระทำของตัวละครมาเป็นอย่างดีแล้ว
สุดท้ายนี้เราอาจเป็นคนดูที่มากเรื่องไปนิด แต่ที่ติทั้งหมดเพื่อความหวังดี ติเพื่อก่อการพัฒนา การสร้างละครย่อมมีทั้งคนถูกใจและไม่ถูกใจ ถ้าได้นำส่วนไม่ถูกใจมาแชร์ก็จะทำให้งานมันเดินหน้าได้ดีขึ้น จากใจคนที่ดูละครค่ายนี้มาโดยตลอด ให้กำลังใจทีมงานทุกท่านที่สร้างละครออกมาให้รับชม และนี่เป็นความเห็นจากคนดูตัวเล็กๆคนนึง😀