สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องแนะนำตัวก่อนเลย..
เราเป็นแม่ที่มีลูกสาวอายุ 2 ขวบครึ่ง ปัญหาของเราในตอนนี้ คือ การพยายามจัดระเบียบ ระบบ ชีวิตให้กับลูก ...
เราเองทำงานประจำค่ะ แต่ในวันหยุดก็จะอยู่กับลูก ซึ่งกิจวัตรประจำวันของลูกตั้งแต่เช้าจนเย็นก็จะเป็นไปตามแผนที่เราวางเอาไว้ก็คือ ตื่นเช้ามาไม่เกิน 8:00 นดูการ์ตูนกินข้าวเล่นทั่วไปถึงเวลาอาบน้ำไม่เกิน 13:00 นลูกจะต้องนอนกลางวันแล้วก็จะตื่นอีกทีนึงไม่เกิน 16:00 น จากนั้นก็จะพาลูกไปทำกิจกรรมเล่นสนามเด็กเล่นต่างๆนานๆ แล้วช่วงประมาณ 6 โมงก็จะทานข้าวอาบน้ำดูการ์ตูน ไปจนถึง 8:30 น เราจะปิดทีวีแล้วก็จะให้ลูกนอน ซึ่งได้ผลดีสำหรับตัวเราเอง
แต่ในวันที่เราไปทำงานลูกต้องอยู่กับยายในวันนั้น กิจวัตรของลูกจะไม่เป็นระบบเลยตัวอย่างเช่นยายไม่สามารถให้หลานหลับก่อนเวลา 13:00 นได้ และเมื่อเรากลับจากที่ทำงานประมาณ 16:00 นก็จะพบว่าลูกงอแงด้วยความง่วงนอน และจะมาหลับอีกทีตอน 17:00 น แล้วก็ไปตื่นอีกทีนึงประมาณ 19:00 นถึง 20:00 น จากนั้นก็จะไม่หลับอีกเลยไปจนถึง 23:00 น เที่ยงคืน
..เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เป็นผลมาจากการที่ลูกของเราไม่ได้นอนกลางวันคือ ลูกหลับไปตอนประมาณ 19:00 น และงอแงตื่นขึ้นมาประมาณ 19:30 น จากนั้นเมื่อถึงเวลานาฬิกาของเรา 20:30 น จะต้องปิดทีวี ผลคือ ลูกโกงมาก โกงด้วยความไม่สนใจใดๆทั้งสิ้น ร้องไห้รุนแรงอยู่แบบนั้น ประมาณ 40 นาที ซึ่งมันก็ยากต่อการตัดสินใจว่า จะยอมเปิดการ์ตูนให้ลูกดูอีกครั้งเพื่อที่จะให้ลูกหยุดร้องไห้ หรือ จะทำตามข้อกำหนดที่ได้ตกลงกันเอาไว้ สุดท้ายแล้วเราตัดสินใจปล่อยให้ลูกร้องจนในที่สุดลูกก็หลับไปในเวลา 31:30 น
จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ทำให้เราเกิดความรู้สึกนึกคิดกับตัวเองว่าสิ่งที่เราทำเนี่ยมันมากเกินไปไหมสำหรับเด็ก 2 ขวบครึ่ง เรารีบจัดแจงชีวิตลูกเกินไปหรือเปล่า
... ความสัมพันธ์ของลูกกับเราในปัจจุบันถ้าอยู่กันตามลำพัง 2 คนลูกก็จะเล่นกับเราดีทุกคีย์อยู่ด้วยกันตามปกติภาษาแม่ลูกแต่ถ้าเมื่อใด ที่มียายเข้ามาอยู่ด้วยลูกจะไม่เอาเราทันที ...ห่วงอุ้มหวงจับไม่ฟังใดๆทั้งสิ้น ..
..เราจึงอยากขอความคิดเห็นสำหรับแม่แม่ที่ผ่านช่วงเวลาเดียวกันกับเรามันแล้ว ว่ามีวิธีการอย่างไรกันบ้าง เพื่อที่ว่าเราจะได้นำเอาไปปรับใช้กับลูกของตัวเองบ้าง..
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
เมื่อแม่เป็นนางยักษ์ในสายตาลูก
เราเป็นแม่ที่มีลูกสาวอายุ 2 ขวบครึ่ง ปัญหาของเราในตอนนี้ คือ การพยายามจัดระเบียบ ระบบ ชีวิตให้กับลูก ...
เราเองทำงานประจำค่ะ แต่ในวันหยุดก็จะอยู่กับลูก ซึ่งกิจวัตรประจำวันของลูกตั้งแต่เช้าจนเย็นก็จะเป็นไปตามแผนที่เราวางเอาไว้ก็คือ ตื่นเช้ามาไม่เกิน 8:00 นดูการ์ตูนกินข้าวเล่นทั่วไปถึงเวลาอาบน้ำไม่เกิน 13:00 นลูกจะต้องนอนกลางวันแล้วก็จะตื่นอีกทีนึงไม่เกิน 16:00 น จากนั้นก็จะพาลูกไปทำกิจกรรมเล่นสนามเด็กเล่นต่างๆนานๆ แล้วช่วงประมาณ 6 โมงก็จะทานข้าวอาบน้ำดูการ์ตูน ไปจนถึง 8:30 น เราจะปิดทีวีแล้วก็จะให้ลูกนอน ซึ่งได้ผลดีสำหรับตัวเราเอง
แต่ในวันที่เราไปทำงานลูกต้องอยู่กับยายในวันนั้น กิจวัตรของลูกจะไม่เป็นระบบเลยตัวอย่างเช่นยายไม่สามารถให้หลานหลับก่อนเวลา 13:00 นได้ และเมื่อเรากลับจากที่ทำงานประมาณ 16:00 นก็จะพบว่าลูกงอแงด้วยความง่วงนอน และจะมาหลับอีกทีตอน 17:00 น แล้วก็ไปตื่นอีกทีนึงประมาณ 19:00 นถึง 20:00 น จากนั้นก็จะไม่หลับอีกเลยไปจนถึง 23:00 น เที่ยงคืน
..เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เป็นผลมาจากการที่ลูกของเราไม่ได้นอนกลางวันคือ ลูกหลับไปตอนประมาณ 19:00 น และงอแงตื่นขึ้นมาประมาณ 19:30 น จากนั้นเมื่อถึงเวลานาฬิกาของเรา 20:30 น จะต้องปิดทีวี ผลคือ ลูกโกงมาก โกงด้วยความไม่สนใจใดๆทั้งสิ้น ร้องไห้รุนแรงอยู่แบบนั้น ประมาณ 40 นาที ซึ่งมันก็ยากต่อการตัดสินใจว่า จะยอมเปิดการ์ตูนให้ลูกดูอีกครั้งเพื่อที่จะให้ลูกหยุดร้องไห้ หรือ จะทำตามข้อกำหนดที่ได้ตกลงกันเอาไว้ สุดท้ายแล้วเราตัดสินใจปล่อยให้ลูกร้องจนในที่สุดลูกก็หลับไปในเวลา 31:30 น
จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ทำให้เราเกิดความรู้สึกนึกคิดกับตัวเองว่าสิ่งที่เราทำเนี่ยมันมากเกินไปไหมสำหรับเด็ก 2 ขวบครึ่ง เรารีบจัดแจงชีวิตลูกเกินไปหรือเปล่า
... ความสัมพันธ์ของลูกกับเราในปัจจุบันถ้าอยู่กันตามลำพัง 2 คนลูกก็จะเล่นกับเราดีทุกคีย์อยู่ด้วยกันตามปกติภาษาแม่ลูกแต่ถ้าเมื่อใด ที่มียายเข้ามาอยู่ด้วยลูกจะไม่เอาเราทันที ...ห่วงอุ้มหวงจับไม่ฟังใดๆทั้งสิ้น ..
..เราจึงอยากขอความคิดเห็นสำหรับแม่แม่ที่ผ่านช่วงเวลาเดียวกันกับเรามันแล้ว ว่ามีวิธีการอย่างไรกันบ้าง เพื่อที่ว่าเราจะได้นำเอาไปปรับใช้กับลูกของตัวเองบ้าง..
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ