คือต้องบอกก่อนว่าตัวผมเองเป็นคนที่ชอบภาษามากๆ และถนัดภาษามากๆ โดยเฉพาะภาษาจีน
แต่ผมเลือกไม่ได้ว่าจะเรียนศิลป์ภาษาหรือวิทย์คณิต จริงอยู่ครับที่ว่า ถ้าไม่มั่นใจก็เรียนสายวิทย์คณิตไปก่อน
แต่ประเด็นคือผมเคยเรียนสายวิทย์คณิตห้องเรียนพิเศษไปแล้วอ่ะครับ แล้วมันเกิดปัญหาขึ้น คือตอนนี้ผมเรียน ม.4 ได้แค่ครึ่งเทอมผมก็แอนตี้วิชาวิทย์คณิตมากๆ จนผมป่วยเป็นไบโพล่าร์ ผมเลยตัดสินใจลาออก และพักรักษาตัวอยู่โรงพยาบาล 1 ปี
ตอนนี้ได้เวลาที่ผมต้องเลือกสายการเรียนแล้วครับว่าผมควรเรียนสายวิทย์หรือสายศิลป์
คือผมเกลียดวิชาคณิตกับฟิสิกส์มากๆ ตอนนั้นที่ผมเรียน ม.4 (ตอนที่ยังไม่ป่วยและพักรักษา) ผมนั่งถามกับตัวเองทุกวันเลยว่า "เราน่าจะเอาเวลาไปเรียนภาษา ทำไมเราต้องมานั่งทำในสิ่งที่เราไม่ถนัดด้วย"
คือผมอยากเป็นหมอมากๆเลยอ่ะครับ ไม่ได้อยากเป็นเพราะเงินนะครับ ผมอยากเป็นหมอเพราะอยากช่วยเหลือคน ผมรู้สึกศรัทธาในวิชาชีพแพทย์ มากๆ ผมรู้สึกชื่นชมอาชีพนี้มากๆเพราะเสียสละมากๆ และผมก็อยากรู้ด้วยว่าโรคนี้ต้องรักษาโดยการกินยาหรือทำการรักษายังไง ผมเลยอยากเป็นหมอ
แต่! ผมดันถนัดและชอบภาษา คือแม่ผมให้ผมตัดสินใจเองว่าจะเรียน ม.4 สายอะไร เพราะแม่ไม่อยากบังคับเหมือนตอนนั้นแล้ว เพราะตอนนั้นแม่บังคับผมเรียนห้องกิฟต์วิทย์คณิต แล้วผมป่วย แม่เลยอยากให้ผมตัดสินใจเอง ไม่บังคับแล้ว (ผมเรียนช้าไปปีนึงเพราะพักรักษาตัวที่โรงพยาบาล)
ช่วยให้คำแนะนำผมทีได้มั้ยครับว่าผมควรทำยังไง ถ้าผมยังจะฝืนเรียนวิทย์คณิตอีกเป็นครั้งที่ 2 ผมจะเกิดปัญหาในการเรียนอีกมั้ยอ่ะครับ คือผมอยากเป็นหมอมากๆ แต่มันรู้สึกเฟล เพราะผมสอบโครงการ วมว. รอบ 2 ไม่ติดตอน ม.ต้น (ผมผ่านแค่รอบแรกอ่ะครับ จริงๆข้อสอบ วมว. รอบ 2 ก็ไม่ยากและก็ไม่ง่ายนะ สำหรับผม แต่ผมประมาทและนอนไม่เต็มที่มันเลยทำให้สมองผมเบลออ่ะครับ ผมเสียใจมากๆในครั้งนั้นที่ผมสอบไม่ติด มันเลยทำให้ผมคิดว่าตัวเองไม่เหมาะที่จะเรียนสายวิทย์คณิตจริงๆ)
ผมควรทำไงดีครับ? ช่วยผมด้วยครับ ●︿●
ช่วยให้คำแนะนำผมหน่อยครับ ผมอยากเป็นหมอ แต่ชอบภาษา ไม่รู้จะเลือกสายวิทย์หรือสายศิลป์ดีอ่ะครับ...
แต่ผมเลือกไม่ได้ว่าจะเรียนศิลป์ภาษาหรือวิทย์คณิต จริงอยู่ครับที่ว่า ถ้าไม่มั่นใจก็เรียนสายวิทย์คณิตไปก่อน
แต่ประเด็นคือผมเคยเรียนสายวิทย์คณิตห้องเรียนพิเศษไปแล้วอ่ะครับ แล้วมันเกิดปัญหาขึ้น คือตอนนี้ผมเรียน ม.4 ได้แค่ครึ่งเทอมผมก็แอนตี้วิชาวิทย์คณิตมากๆ จนผมป่วยเป็นไบโพล่าร์ ผมเลยตัดสินใจลาออก และพักรักษาตัวอยู่โรงพยาบาล 1 ปี
ตอนนี้ได้เวลาที่ผมต้องเลือกสายการเรียนแล้วครับว่าผมควรเรียนสายวิทย์หรือสายศิลป์
คือผมเกลียดวิชาคณิตกับฟิสิกส์มากๆ ตอนนั้นที่ผมเรียน ม.4 (ตอนที่ยังไม่ป่วยและพักรักษา) ผมนั่งถามกับตัวเองทุกวันเลยว่า "เราน่าจะเอาเวลาไปเรียนภาษา ทำไมเราต้องมานั่งทำในสิ่งที่เราไม่ถนัดด้วย"
คือผมอยากเป็นหมอมากๆเลยอ่ะครับ ไม่ได้อยากเป็นเพราะเงินนะครับ ผมอยากเป็นหมอเพราะอยากช่วยเหลือคน ผมรู้สึกศรัทธาในวิชาชีพแพทย์ มากๆ ผมรู้สึกชื่นชมอาชีพนี้มากๆเพราะเสียสละมากๆ และผมก็อยากรู้ด้วยว่าโรคนี้ต้องรักษาโดยการกินยาหรือทำการรักษายังไง ผมเลยอยากเป็นหมอ
แต่! ผมดันถนัดและชอบภาษา คือแม่ผมให้ผมตัดสินใจเองว่าจะเรียน ม.4 สายอะไร เพราะแม่ไม่อยากบังคับเหมือนตอนนั้นแล้ว เพราะตอนนั้นแม่บังคับผมเรียนห้องกิฟต์วิทย์คณิต แล้วผมป่วย แม่เลยอยากให้ผมตัดสินใจเอง ไม่บังคับแล้ว (ผมเรียนช้าไปปีนึงเพราะพักรักษาตัวที่โรงพยาบาล)
ช่วยให้คำแนะนำผมทีได้มั้ยครับว่าผมควรทำยังไง ถ้าผมยังจะฝืนเรียนวิทย์คณิตอีกเป็นครั้งที่ 2 ผมจะเกิดปัญหาในการเรียนอีกมั้ยอ่ะครับ คือผมอยากเป็นหมอมากๆ แต่มันรู้สึกเฟล เพราะผมสอบโครงการ วมว. รอบ 2 ไม่ติดตอน ม.ต้น (ผมผ่านแค่รอบแรกอ่ะครับ จริงๆข้อสอบ วมว. รอบ 2 ก็ไม่ยากและก็ไม่ง่ายนะ สำหรับผม แต่ผมประมาทและนอนไม่เต็มที่มันเลยทำให้สมองผมเบลออ่ะครับ ผมเสียใจมากๆในครั้งนั้นที่ผมสอบไม่ติด มันเลยทำให้ผมคิดว่าตัวเองไม่เหมาะที่จะเรียนสายวิทย์คณิตจริงๆ)
ผมควรทำไงดีครับ? ช่วยผมด้วยครับ ●︿●