... เราก็เรียนจบครู เอก เคมี ทุกคนคิดว่าแจ๋ว(เราก็ยิ้มแค่ในใจ) ผมไม่ได้เก่งไรมากมาย ที่เลือกเรียนครู เพราะชอบในการสอนถ่ายทอดความรู้ให้นักเรียน ตอนแรกก็ไม่ได้อยากเรียนครูเท่าไรแต่สุดท้าย ก็ต่องเลือกที่คณะนี้เพราะหวังว่าจะเป็นอาชีพที่มั่นคงให้แก่ตัวเรา เราก็เลือกเพราะพ่อแม่ เรียนมาตั้ง 5 ปี ในระหว่างที่เรียน ผมก็ไม่ค่อยอินซักเท่าไรหรอกกับการเรียนครู แต่มันก็พอที่จะซึมซับจิตวิญาณนั้นบ้าง จนเรียนจบมา ต้องมาสอบบรรจุ เนื่องจากเอกเคมีอย่างพวกผมมีสอนแค่มัธยมปลาย จึงมีอัตราที่น้อยมากแต่ละจังหวัด ต้องทำใจและสอบให้ได้ลำดับต้นๆ ผมสอบบรรจุมาสองปี กว่าจะได้ แต่ก่อนหน้านี้คือตระเวนสอบอัตราจ้างไปทั่วทุกทิศที่จะไปได้ สอบปีแรกติดแต่ได้ลำดับที่ไกลเรียกไม่ถึงแต่หลังจากนั้นเราได้ทำงานเป็นอัตราจ้างที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ก็ทำมาควบคู่กับการอ่านหนังสือสอบเพื่อเตรียมพร้อมทุกอย่าง บางครั้งในการอ่านหนังสือ ก็ทำให้เราท้อ ร้องไห้ เกือบจะเป็นบ้าเลยก็ว่าได้ แต่เราก็อดทนมา ถึงแม้เป็นผู้ชายแข็งแกร่งแต่ทุกคนก็ย่อมมีความอ่อนแอข้างในนั้น บางครั้งฟังเพลงเศร้าๆร้องไห้ คือมันท้อมาก แต่เราก็สู้จนสอบปีที่สอง เราก็ติดแต่ครั้งนี้ได้ลำดับไม่ไกลนักแต่เราก็ต้องรอเรียกบรรจุอีก ประกอบกับการที่เอกเคมีอย่างเราเรียกน้อย ดีที่ขึ้นบัญชีสองปี แต่มันก็เสี่ยงอยู่นั้นแหละ ระหว่างรอเรียกบรรจุ เราก็ทำงานอัตราจ้างอยู่ จิตใจนี้กระวนกระวายไม่อยู่กับเนื้อกับตัว อัตราจ้างที่ทำมันก็ดีอ่ะนะ เงินดีแต่สังคมที่เราอยู่อาจจะไม่ดีซักเท่าไร แต่อย่างน้อยก็ไม่ได้ขอเงินพ่อแม่ใช้ ผมก็แบบอยากออกไปจากอัตราจ้างที่นี้จังเลย เมื่อไรจะได้บรรจุซักที อยากมีการทำงานที่มั่นคงเติบโตได้สุดท้ายรอมาหนึ่งปี เราก็โดนเรียกบรรจุสมหวังที่ปราถนา ถึงแม้โรงเรียนจะไกลจากในเมือง ที่เราไม่ได้อยากอยู่มากนักแต่ในความรู้สึกตอนนั้นเราอยากออกจากอัตราจ้างมากเลย บรรจุไหนก็จะทน
... ในเวลาต่อมาเราได้มาบรรจุเป็นครูตามที่เราอยากเป็นแต่จะบอกว่าทุกโรงเรียนไม่ได้ดีเสมอไป โรงเรียนที่เรามาบรรจุก็ไม่ใช่ว่าไม่ดีและก็ไม่ได้ดี อยู่ครึ่งๆกลางๆ เราก็ทำงานมา แต่ความตั้งใจเราที่จะมาเป็นครูคือ การสอนหนังสือที่เราชอบแค่นั้น แต่จริงๆแล้วจะเป็นยังไงเดี๋ยวมาเล่าต่อ...