ผมเจอผู้หญิงคนนึงครับ ผมรู้สึกว่าผมอยากรู้จักเค้ามากๆ แต่ไม่กล้าทักเค้าครับ ด้วยบุคลิกเราเป็นคนที่ไม่มั่นใจในตัวเอง บวกกับเป็นคนขี้อายด้วย ก็เลยไม่รู้จะทำอย่างไร

ผมเจอเค้าไม่บ่อยครับ แต่คือเราเจอเนี่ยคือความรู้สึกมันบอกเลยว่า เอ้ยย ใช่ๆนี่แหละ แบบน่ารักมากๆ55 ประมาณนี้อ่ะครับ มีวันนึงครับ ไปซื้อน้ำปั่นแล้วนั่งรอ บังเอิญเจอเค้าซึ่งกำลังรอข้าวตามสั่ง ด้วยความที่เราเคยเจอเค้าแล้ว แล้วเจออีกผมก็พยายามแอบมองเค้าครับ 5555 ผมไม่รู้ว่าเค้ารู้ตัวหรือป่าวนะ แต่เค้าก็มามองมาที่ผมเหมือนกัน นี่แหละครับ ผมเลยอยากรู้เค้าจะมีใจให้หรือป่าว เพราะก่อนหน้านี้ เคยเจอกันที่เซเว่น เรามองหน้ากัน แอบๆมองๆกัน ก็เลยไม่รู้เหมือนกันครับกับความรู้สึกในตอนนี้

มันพีคตรงที่คือเราไปเจอกันอีกครั้งที่ หอครับ หอเดียวกันด้วยเพียงแต่ว่าคนละตึกครับ ด้วยความที่เราไม่กล้าเค้าไปทัก ไม่กล่าทำความรู้จัก เพียงแค่แอบมองเค้า ก็เลยจำมอไซต์ครับว่าคันไหนสีอะไร 55555

แต่จุดที่เราควรจะรู้ตัวเองก็มาถึงครับ ผมเจอเค้าอีกครั้งนึงครับที่ตลาด ประมาณว่าจะมีร้านอาหารตามสั่งติดๆกัน เราเจอกันที่นี่ครับ ผมสั่งอีกร้าน เค้าสั่งอีกร้าน ผมก็แอบมองเค้านั่นแหละ แต่มาครั้งนี้เค้ากลับไม่มองมาที่เราเลย เพราะทุกครั้งเวลาเจอกันเค้าก็จะมองมาหาเราตอบครับ เฮ้อออ ผมก็คิดในใจแหละครับ ว่า เราคงคิดไปเองฝ่ายเดียวจริงๆแหละ เค้าน่ารัก สวย เค้าน่าจะไม่สนใจเราหรอกมั้ง ก็แค่ความบังเอิญไปเองหรอกมั้งเรา

ด้วยความที่ว่าเราเนี่ย โสดครับ ไม่มีพันธะกับใครเลย ใช้ชีวิตแบบนี้มานานมันเหมือนเรากำลังอยากหรือตามหาความรักมั้งครับ ไม่รู้สิครับ อยากจะมีความรักมั้งครับเลยรู้สึกแบบนี้ขึ้นได้ แต่สุดท้ายก็งี้แหละครับ สงสัยต้องรอต่อไปมั้งครับ หรืออาจจะต้องไปจีบเค้าอะไรประมาณนั้น ซึ่งผมก็ไม่กล้าด้วย 5555

แต่ในทางตรงกันข้ามมันทำให้เรามีความสุขนะ แอบยิ้มแอบฝันกับตัวเอง มีความสุขกับตัวเรา 5555 เหมือนคนบ้าอ่ะครับ 555 แต่ช่างเถอะครับ แค่อยากจะเล่าและระบายอ่ะครับ คงไม่ว่ากันนะครับ

สุดท้ายถ้ามีใครอยากแนะนำหรือแลกเปลี่ยนก็ยินดีทุกคอมเม้นต์เลยนะครับ จักยินดีอย่างยิ่ง 555 เผื่อเป็นแนวทางหรือแนวคิดในการที่เราได้เริ่มต้นกับสิ่งต่างๆที่เค้า จะขอบคุณมากๆเลยครับ

ขอบคุณครับ