เราอาศัยอยู่กับพ่อและแม่เลี้ยง3คนค่ะ อาศัยอยู่ในคอนโดที่เป็นห้องเดียวไม่ได้มีห้องแยก และพ่อเราติดกล้องไว้กลางห้อง เรารู้สึกไม่สบายใจเลย เวลาเราจะทำอะไรก็รู้สึกไม่เป็นส่วนตัวเวลาเราอาบน้ำออกจากห้องน้ำมาเราก็ต้องมองว่ากล้องนั้นหันไปทางไหนจะได้รีบเดินไปหยิบเสื้อผ้ารีบแต่งตัว
พ่อติดกล้องมา3ปีแล้วค่ะ ตั้งแต่เราอายุ15
ตอนนี้เราอายุ18แล้ว เรายอมรับว่าตอนนั้นเราดื้อเกเรไม่ยอมไปเรียนและชอบพาเพื่อนมาห้อง
แต่ตอนนี้เราไม่ได้ชวนเพื่อนมาแบบนั้นแล้ว แต่เราก็ยอมรับว่าเราดื้อและเกเรอยู่มากแต่เราไม่เคยคิดที่จะพาเพื่อนมาห้องอีกเลย เราเคยหนีออกไปอยู่ข้างนอก4-5ครั้งในตลอด3ปีเพราะเรารู้สึกว่าห้องมันไม่มีความเป็นส่วนตัวอีกต่อไปแล้ว มันทำให้เราอยากออกไปอยู่ข้างนอกไม่อยากกลับมาอยู่ห้อง เหมือนเราอยู่ในคุกยังไงอย่างนั้น เราบ่นเรื่องนี้กับแม่แท้ๆเราบ่อยมาก แม่ก็จะพูดกับเราว่ามาอยู่กับแม่ไหมมาทำงานช่วยแม่ขายของ เราก็อยากไปนะคะแต่ถ้าเราไปอยู่กับแม่เราก็จะไม่ได้เรียนต่อ
ถ้าถามเราว่าทำไมไม่พูดกับพ่อตั้งแต่แรกๆที่ติด คือช่วงแรกที่ติดพ่อเราจะเปิดเฉพาะตอนที่เค้าออกไปทำงาน กลับมาบ้านก็ปิดกล้อง แต่พักหลังๆมานี้เค้าเปิดตลอด24ชั่วโมงเวลาเรานอนเค้าก็เปิดดูทั้งๆที่เค้าก็อยู่ห้องเหมือนกัน เราพูดกับพ่อเรื่องนี้มาหลายครั้งแล้วว่าเราอึดอัดแต่เค้าก็ไม่สนใจเรา
เราควรทำยังไงดีคะควรพูดกับพ่อยังไงให้เค้าเข้าใจเราบ้าง




ปล 1 เรากับพ่อนอนคนละฝั่งกัน มีแค่ตู้เสื้อผ้ากั้นไว้เฉยๆทำให้เค้ามองเราไม่เห็นแต่ถ้าเปิดกล้องคือเห็นเราเลย เพราะกล้องวงจรติดอยู่ตรงกับที่เรานอน