คือว่าเพื่อนสนิทของผม
เชื่อฟังเเฟนทุกอย่างเลยครับ
ไม่ว่าเเฟนสั่งให้ทำอะไร เพื่อนคนนี้ก็เชื่อฟังเเทบทุกอย่าง
  ให้ทำอะไรก็ทำตามตลอด
เลิกเรียนต้องรีบกลับบ้าน
ห้ามไปไหนโดยไม่ขออนุญาต
ไปไหนต้องมีเขาตามไปด้วย
โทรหากัน  คอลหากันทั้งวัน
ถ้าผมเป็นเพื่อนของผมเนี่ย
ผมก็อึดอัดนะครับ
ที่ไม่มีอิสระหรือเวลาส่วนตัวบ้างเลย
เเต่นี้เพื่อนผมกลับไม่มีความรู้สึกเบื่อ
รู้สึกลำคาญใดๆเลย
  เหมือนรักกันจนลืมเพื่อน
ก็ว่าไปได้นะครับ  
เเต่นี่มันเหมือนโลกใบนี้มีเเค่2คน
คือเเฟนเขากับเพื่อน 2คน
อยู่ด้วยกันเเค่นี้
เวลากินข้าว หรือพักเที่ยง
เวลาเรียนก็คอลหากันตลอด
คือเเบบคาสายกันอยู่อย่างนั้นเเหละ
ไม่รู้จะห่วงไรกันหนักหนา
ห่วงกันจนไม่รู้ขอบเขตใดๆเลย
พวกเพื่อนฝูงก็อึดอัดนะ
ที่นางคอลคาสายกันเเบบนี้  
เพื่อนเตือนก็ไม่ฟัง
ห้ามก็ไม่สนใจ
คือพวกเพื่อนฝูงเนี่ย
เป็นห่วงนาง
ว่าจะเสียคน
อย่ารักกันจนไม่สนใจเพื่อน
ไม่สนใจการเรียน
เมื่อก่อนนางเป็นเด็กเรียนมาก
เเต่ตอนนี้นางมีเเฟนกลับเป็นว่า
นางเปลี่ยนไปเเทบเป็นคนละคน
ล่าสุดก็บล็อกเฟซบุ๊ก บล็อกทุกช่องทาง
การติดต่อ  ของเพื่อนในกลุ่มทุกคน
ไม่รู้นางบล็อกเอง
หรือเเฟนนางสั่งนะ
เราควรทำไรอย่างไรดี
อึดอัดมาก  ที่มันไม่เหมือนเดิม
เหมือนเเต่ก่อน
เมื่อก่อนนะสนิทมาก  คุยกันตลอด
เเต่ต่างกับตอนนี้  คุยกันบ้างเป็นบางครั้ง
  เเต่พักหลังมาเงียบสงัด
เหมือนเราไม่ใช่เพื่อนเขาอีกเเล้ว  
กลุ้มใจจัง
  อยากให้เพื่อนกลับมาเป็นเพื่อนคนเดิม
เพราะตอนนี้ไม่มีความสุขเลย
เหมือนกลุ่มเพื่อนของเราขาดอะไรไป
อยากให้สนใจเพื่อนบ้าง
เเคร์กันบ้าง  เศร้านะที่เป็นเเบบนี้