ก่อนจะเข้าเรื่องดิฉันขออธิบายข้อมูลส่วนตัวของดิฉันแบบคร่าวๆ คือดิฉันเป็นแม่บ้านญี่ปุ่นค่ะไม่ได้ทำงานอะไรเป็นหลักแหล่ง ดิฉันแต่งงานกับคนญี่ปุ่นสามีก็ไม่ได้รำ่รวยอะไรมากมายพอกินพอใช้กันเกือบเดือนชนเดือนเลยก็ว่าได้เพราะค่าครองชีพที่นี่แพงค่ะ
เอาเป็นว่าเข้าเรื่องเลยล่ะกัน เนื่องจากตอนนี้มีสถานการณ์โรคระบาดโควิด-19 ซึ่งในกรุงโตเกียวได้ปิดเมืองไปปิด ร้านค้า ห้าง ต่างเป็นเวลาเกือบ 2 เดือนก่อนหน้าดิฉันทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านอาหารไทยและได้ลาออกเนื่องตั้งครรภ์เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านและในเวลาเดียวกันก็มีโรคระบาดโควิดแล้วค่ะ ที่ดิฉันลาออกเพราะเป็นลูกในท้องเนื่องจากตัวดิฉันไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ค่ะ หลังจากนั้นรัฐบาลญี่ปุ่นได้ประกาศปิดประเทศ ส่วนดิฉันดีใจที่กำลังจะมีเจ้าน้อยได้โทรหาแม่ว่าตั้งครรภ์แล้วแต่ดูเหมือนแม่จะไม่ค่อยดีใจสักเท่าไหร่แต่คนที่ดีใจที่สุดคือพ่อค่ะ เวลาผ่านไปสักรัฐบาลไทยได้ประกาศว่าจะแจกเงินให้ประชาชนที่ได้รับผลกระทบจากโรคโควิด-19 พ่อแม่ดิฉันและน้องชายก็ได้ลงทะเบียนเพื่อขอรับเงินเยียวยา ครอบครัวดิฉันที่อยู่ไทยมีทั้งหมด 4 คนไม่รวมกับดิฉันค่ะ คือลงทะเบียนทุกคนแต่ได้อยู่ 2 คนคือแม่และน้องคนกลางค่ะ แล้วทีนี้แม่ก็ถามดิฉันว่าทางรัฐบาลญี่ปุ่นได้แจกเยียวยาโควิด-19 ให้ประชาชนไหม ดิฉันก็บอกไปว่าแจกเหมือนกัน แล้วถามต่อว่าแจกคนล่ะเท่าไหร่ ดิฉันก็ตอบไปว่าให้คนล่ะ 30,000 บาททุกคน พอแม่ดิฉันได้ยินสิ่งที่พูดแม่ก็ขึ้นมาว่า #แม่ขอเงินส่วนแบ่งหน่อยนะ #แม่ขอ10,000บาทนะ คือดิฉันรู้สึกเครียดมากค่ะเพราะดิฉันตั้งครรภ์ได้ 4 เดือนแล้วสามีดิฉันก็ได้รับผลเหมือนกันกะว่าจะเอาเงินส่วนนี้เป็นค่าใช้จ่ายในบ้านไปหาหมอฝากครรภ์ด้วย. ดิฉันก็ได้แต่เออออไปเฉยๆ เพราะอยากรีบวางสายคือไม่อยากคุยเพราะก่อนทุกครั้งเราก็ส่งให้ใช้ตลอด เราไม่เข้าใจว่าแม่ไม่เป็นห่วงเรากับลูกในท้องบ้างเลยหรอ เราเครียดมากจนบางครั้งก็ปวดท้องเพราะแม่ดิฉันแกเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วค่ะ อยากได้อยากมีทุกอย่าง และเมื่อวานก่อนแม่ทวงถามว่าทางญี่ปุ่นแจกให้เงินหรือยัง ดิฉันเลยตอบว่าไม่.   อยากถามความเห็นทุกคนว่ามีความคิดเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้
กรุณาแสดงความคิดเห็นอย่างนอบน้อม เพราะเจ้าของกระทู้เป็นคนเก็บกดมาแต่เด็ก ไม่อยากให้กระทบกระเทือนใจเพราะตอนนี้ #ตั้งครรภ์ อยู่ค่ะ
ขอแสดงความนับถือ 🙂🙂🙂🙂