ก่อนอื่น บรรยายสารร่างตนเอง
เราเป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชาย
เราสูง 180 น้ำหนัก 68 อายุ 23
เราผิวไม่ดำไม่แทน
ออกเหลืองๆ เพื่อนบอกเราขาวแต่เราว่าเราไม่ขาว
บรรยายข้างต้น คือ หุ่นนายแบบเลยช่ะ5555 อะ มาที่หน้า หน้าบานกลม จมูกเกือบแบน ปากหนา
ผิวหน้า มีหลุมสิว และรอยแดงจากสิว ทั่วใบหน้า
ดีที่สิวหายแล้ว รวมๆ เออ เราเป็นคนขี้เหร่ในสายตาตัวเองเสมอ
low self esteem สุดๆอะ ด้วยเรามองว่าตัวเองหน้าตาไม่ดีใช่มั้ย เราเลยไม่กล้าจะลองอะไรใหม่ๆให้กับชีวิตเลย ตั้งแต่ ทรงผม เราตัด แต่รองทรงตั้งแต่ ม.4 จนตอนนี้ ทำงานแล้ว ก็ตัดแต่ทรงนี้ เพราะคิดว่า เออ หนังหน้าอย่างกู ทรงนี้ ปลอดภัยสุด แต่ในใจ เราแบบ กูอยากตัดเปิดข้างบ้าง อันเดอร์คัต บ้าง อยากตัดแบบเพื่อนบ้ แต่นั้นแหละ มันมีเสียงในหัวใจดังมาอีก "อย่าเลย หน้าไม่ได้ดีแบบเขา" เพื่อนมันก็หล่อไง ทรงอะไรก็รอด ลองเป็นกูสิ โกนหัวบวชยังดูเป็นมารศาสนา
ดูจิตๆหน่อยเนอะ5555 ทุกอย่างจริงๆนะ ที่เราจะเอาหน้าตามาเป็นตัวบงการชีวิตก่อน จนมาเรื่องเสื้อผ้าการแต่งตัวเป็นเรื่องที่ตอนนี้คิดว่าเป็นปัญหาสุดเพราะ โตแล้วไงอยากเปลี่ยนแนวแล้ว ก่อนอื่นจะบอกว่าการแต่งตัวของเรา เราแต่งแบบ กางเกงสแลคดำ น้ำตาล กะเสื้อเชิ้ต เสื้อโปโล แต่งแบบนี้มาแต่เด็กเลย เพราะเหมือนเดิม มันปลอยภัยดี มันเซฟ มันดูสุภาพ มันเพลน ไม่เด่นหราบาดตาแระชาชน คนอื่นจะว่าได้น้อย แต่พอโตขึ้นวัยทำงาน คือ อยากเปลี่ยนแนวแต่ไม่กล้า เพราะเบ้าหน้ามาขวางกั้น555 คือ อยากแต่งสายเกาแบบคนอื่นบ้าง อยากแต่งแบบอื่นๆบ้าง ก็ไม่วายเอาเรื่องหน้าตามาเป็นต้วตั้งอีก กลัวคนอื่นจะมองแบบ โห อีนี่ แต่งออกมาไม่ดูหน้าเลยงี้ เลยได้แต่ดูรูปตาม IG แล้วมโนเอาว่า กูใส่จะเป็นไงวะ เออ อยากแต่งแบบนี้บ้างหวะ คือ มีความสุขมากกะการดูเสื้อผ้า ใช่เราชอบ ผช.ที่หล่อๆ แต่เพื่อนจะมองว่า มองแล้วอยากได้เขาเป็นผัวอะดิ เออก็ส่วนนึงแหละ55555 แต่หลักๆเวลาเราดูดาราชาย ไอดอลชาย เช่นน้องวิน กะ ไบร์ท งี้ เราจะมองเขาด้วยความอิจฉาปนน้อยเนื้อต่ำใจ ดูเขาละก็แบบ เห้อออ เขาแต่งตัวแบบนี้ดูดีเนาะ อยากแต่งได้บ้างหวะ
เขาหล่อจังเนาะ อยากดูดีแบบเขาบ้าง
จะได้แต่งตัวได้ทุกแบบ จนทุกวันนี้ ก็ยังไม่กล้าซื้อเสื้อผ้าแนวใหม่ๆ เพราะ เอาแต่คิดแบบนี้ กลัวคนอื่นว่ากลัวสายตา กลัวแต่คนอื่นบุลลี่ แต่เออ
เราดีอย่างนึง ที่คนบุลลี่เราน้อย
(เราคงอยู่ในสังคมที่ดีด้วยแหละ เพื่อนๆเราดี)
เราจะชิงบุลลี่ตัวเองก่อน55555 กูต้องตายด้วยมือตัวกูเองเท่านั้น บุลลี่ตัวเอง จนเพื่อนสงสารแบบ ทำไมว่าตัวเองแบบนั้น ไม่ขนาดนั้นป่ะ เห้ออเหมือนมาบ่นออกทะเล มากกว่ามาถามอะเนอะ
สรุปที่อยากถามคือ
เราต้องแคร์เบ้าหน้าในการเลือกเสื้อผ้ามั้ย
เบ้าหน้ามีผลต่อการแต่งตัวอย่างไร
เบ้าหน้าไม่ดี แต่แต่งตัวดี มันช่วยให้ดูดีขึ้น หรือ
ส่งเสริมความขี้เหร่ให้มัน out standing มากขึ้น....
เลือกเสื้อผ้า ต้องดูเบ้าหน้ามั้ยครับ
เราเป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชาย
เราสูง 180 น้ำหนัก 68 อายุ 23
เราผิวไม่ดำไม่แทน
ออกเหลืองๆ เพื่อนบอกเราขาวแต่เราว่าเราไม่ขาว
บรรยายข้างต้น คือ หุ่นนายแบบเลยช่ะ5555 อะ มาที่หน้า หน้าบานกลม จมูกเกือบแบน ปากหนา
ผิวหน้า มีหลุมสิว และรอยแดงจากสิว ทั่วใบหน้า
ดีที่สิวหายแล้ว รวมๆ เออ เราเป็นคนขี้เหร่ในสายตาตัวเองเสมอ
low self esteem สุดๆอะ ด้วยเรามองว่าตัวเองหน้าตาไม่ดีใช่มั้ย เราเลยไม่กล้าจะลองอะไรใหม่ๆให้กับชีวิตเลย ตั้งแต่ ทรงผม เราตัด แต่รองทรงตั้งแต่ ม.4 จนตอนนี้ ทำงานแล้ว ก็ตัดแต่ทรงนี้ เพราะคิดว่า เออ หนังหน้าอย่างกู ทรงนี้ ปลอดภัยสุด แต่ในใจ เราแบบ กูอยากตัดเปิดข้างบ้าง อันเดอร์คัต บ้าง อยากตัดแบบเพื่อนบ้ แต่นั้นแหละ มันมีเสียงในหัวใจดังมาอีก "อย่าเลย หน้าไม่ได้ดีแบบเขา" เพื่อนมันก็หล่อไง ทรงอะไรก็รอด ลองเป็นกูสิ โกนหัวบวชยังดูเป็นมารศาสนา
ดูจิตๆหน่อยเนอะ5555 ทุกอย่างจริงๆนะ ที่เราจะเอาหน้าตามาเป็นตัวบงการชีวิตก่อน จนมาเรื่องเสื้อผ้าการแต่งตัวเป็นเรื่องที่ตอนนี้คิดว่าเป็นปัญหาสุดเพราะ โตแล้วไงอยากเปลี่ยนแนวแล้ว ก่อนอื่นจะบอกว่าการแต่งตัวของเรา เราแต่งแบบ กางเกงสแลคดำ น้ำตาล กะเสื้อเชิ้ต เสื้อโปโล แต่งแบบนี้มาแต่เด็กเลย เพราะเหมือนเดิม มันปลอยภัยดี มันเซฟ มันดูสุภาพ มันเพลน ไม่เด่นหราบาดตาแระชาชน คนอื่นจะว่าได้น้อย แต่พอโตขึ้นวัยทำงาน คือ อยากเปลี่ยนแนวแต่ไม่กล้า เพราะเบ้าหน้ามาขวางกั้น555 คือ อยากแต่งสายเกาแบบคนอื่นบ้าง อยากแต่งแบบอื่นๆบ้าง ก็ไม่วายเอาเรื่องหน้าตามาเป็นต้วตั้งอีก กลัวคนอื่นจะมองแบบ โห อีนี่ แต่งออกมาไม่ดูหน้าเลยงี้ เลยได้แต่ดูรูปตาม IG แล้วมโนเอาว่า กูใส่จะเป็นไงวะ เออ อยากแต่งแบบนี้บ้างหวะ คือ มีความสุขมากกะการดูเสื้อผ้า ใช่เราชอบ ผช.ที่หล่อๆ แต่เพื่อนจะมองว่า มองแล้วอยากได้เขาเป็นผัวอะดิ เออก็ส่วนนึงแหละ55555 แต่หลักๆเวลาเราดูดาราชาย ไอดอลชาย เช่นน้องวิน กะ ไบร์ท งี้ เราจะมองเขาด้วยความอิจฉาปนน้อยเนื้อต่ำใจ ดูเขาละก็แบบ เห้อออ เขาแต่งตัวแบบนี้ดูดีเนาะ อยากแต่งได้บ้างหวะ
เขาหล่อจังเนาะ อยากดูดีแบบเขาบ้าง
จะได้แต่งตัวได้ทุกแบบ จนทุกวันนี้ ก็ยังไม่กล้าซื้อเสื้อผ้าแนวใหม่ๆ เพราะ เอาแต่คิดแบบนี้ กลัวคนอื่นว่ากลัวสายตา กลัวแต่คนอื่นบุลลี่ แต่เออ
เราดีอย่างนึง ที่คนบุลลี่เราน้อย
(เราคงอยู่ในสังคมที่ดีด้วยแหละ เพื่อนๆเราดี)
เราจะชิงบุลลี่ตัวเองก่อน55555 กูต้องตายด้วยมือตัวกูเองเท่านั้น บุลลี่ตัวเอง จนเพื่อนสงสารแบบ ทำไมว่าตัวเองแบบนั้น ไม่ขนาดนั้นป่ะ เห้ออเหมือนมาบ่นออกทะเล มากกว่ามาถามอะเนอะ
สรุปที่อยากถามคือ
เราต้องแคร์เบ้าหน้าในการเลือกเสื้อผ้ามั้ย
เบ้าหน้ามีผลต่อการแต่งตัวอย่างไร
เบ้าหน้าไม่ดี แต่แต่งตัวดี มันช่วยให้ดูดีขึ้น หรือ
ส่งเสริมความขี้เหร่ให้มัน out standing มากขึ้น....