คือเราไม่ได้ทะเลาะกับเพื่อนนะคะ ทะเลาะกับตัวเองนี่แหละ และเราก็ไม่ได้ปฏิเสธเพื่อนด้วย แค่เพื่อนทักมาว่าวิชานี้เสร็จรึยัง เราก็ตอบว่าเสร็จแล้ว ทีนี้เพื่อนก็ขอดูหน่อยแบบนี้(ความหมายของเขาคือขอลอกนั่นแหละ) เราเลยตัดสินใจไม่กดไปอ่านข้อความแล้วหนีไปทำวิชาอื่นแทน พอทำเสร็จเราก็ถามว่าส่งให้ตอนนี้ทันมั้ยแต่เพื่อนก็บอกว่าทำเสร็จไปแล้ว ซึ่งเรารู้สึกผิดที่ไม่ให้เพื่อนลอก แต่ถามว่าอยากให้ลอกมั้ยก็บอกเลยว่าไม่ เพราะเราทำเหนื่อยมากกว่าจะหาคำตอบแต่ละข้อเจอจู่ๆเพื่อนมาขอลอกง่ายๆเรารู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมกับเรามากๆ มีข่วงนึงที่เราไม่ให้ใครลอกเลยเพราะหวังดีนั่นแหละอยากให้ทำเอง+กับมันไม่ยุติธรรม ปรากฏว่าเราโดนเพื่อนรุมเกลียดเกือบทั้งห้องเลยค่ะ จากนั้นเราก็เลยให้เพื่อนลอกทั้งๆที่ไม่เต็มใจเท่าไหร่แต่ก็ยอมรับว่าเราลอกเขาเหมือนกันในกรณีที่ทำไม่ได้จริงๆหรืองานรีบมากๆแล้วทำไม่ทัน แต่นี่เราไม่ได้ลอกใครทำเองทั้งหมด แถมมันมีในหนังสือไม่มีก็เสิร์ชเน็ตหายากหน่อยแต่ก็หาได้ ทุกคนสามารถทำได้แต่ไม่พยายามทำกัน พวกเขาบอกว่านี่คือการช่วยเพื่อนเรียนแต่เราว่ามันไม่ใช่อ่ะ มันคือการเอาเปรียบคนที่เก่งกว่า เพื่อนที่เขาเทพวิชาไหนโดนแบบนี้หมดเลยแต่เหมือนเขาจะเต็มใจให้ลอกกันซะมากกว่า
กลับมาปัจจุบันที่เราไม่ให้ลอกเรากลับรู้สึกผิดแทนที่จะเป็นพวกเขา ทำไมถึงเป็นแบบนี้คะ หรือว่าเรากลัวว่าจะโดนเกลียดอีก ในห้องเราก็ไม่ค่อยจะอยู่กับใครเป็นกลุ่มหลักแหล่งสักเท่าไหร่ เคยมีกลุ่มเพื่อนนะคะแต่วันหยุดก็ไม่ได้ทักคุยกันเท่าไหร่ แต่วันที่มีเรียนมักจะทักมาถามว่าวิชานี้เสร็จรึยังแล้วขอลอกแบบนี้อ่ะค่ะ ตอนนี้เลยหันมาอยู่กับคนที่เรียนเก่งด้วยกันแทน แต่ก็มีคนเก่งๆบางคนที่ขอลอกการบ้านเราเเบ้วตัวเองกลับไปทำวิชาง่ายๆแทนเหมือนซื้อเวลาให้ตัวเองอ่านหนังสืออ่ะค่ะ ส่วนเราก็ต้องมาปั่นการบ้านให้เขาลอก พอสอบมาเขาได้คะแนนเยอะกว่า ปรากฏว่าพ่อแม่เราโกรธมากบอกอย่าให้เขาลอกอีก แต่...ถ้าไม่ให้ลอกเขาก็เกลียดเราอีก รู้สึกเบื่อสังคมแบบนี้มากเลยค่ะ อารมณ์เหมือนมีคนติดเงินเราแต่พอเราไปทวงกลับรู้สึกผิดแบบนั้นเลยค่ะ อยากที่จะกล้าปฏิเสธคนบ้างจังแต่ก็กลัวโดนแบนอีก พ่อแม่ก็บอกห้ามลอกแล้วทำคะแนนให้ได้เยอะๆ พอบอกว่าถ้าไม่ให้ลอกพ่อแม่ก็บอกว่าช่างเขาสิ สรุปพ่อแม่กดดัน+เพื่อนเอาเปรียบ มันทำให้เหนื่อยมากเลยค่ะ แต่เพื่อนดีๆก็มีนะคะ
ขอบคุณสำหรับคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ555 ดูเหมือนว่าจะบ่นไปเยอะเหมือนกันแต่ว่าก็เพราะไม่รู้จะบอกกับใครนี่แหละค่ะ พ่อแม่ก็ไม่เข้าใจสังคมในห้องสมัยนี้สักเท่าไหร่เลยบอกไปก็ดูเหมือนจะไม่ได้อะไรนอกจากความกดดัน เพื่อนก็บอกไม่ได้ทำได้แค่บอกเพื่อนที่ไว้ใจว่าจะไม่เกลียดเราว่าไม่อยากให้คนอื่นลอกแค่นั้นแต่เขาก็แนะนำอะไรไม่ได้มากเพราะก็กลัวโดนแบนเหมือนกัน เอาเป็นว่าจะทิ้งท้ายไว้ให้ได้แลกเปลี่ยนความเห็นว่าทำไมถึงต้องรู้สึกผิด?
ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นค่ะ ปล.หนูอยู่ม.6แล้วนะคะและแน่นอนว่าตอนนี้เรียนออนไลน์ค่ะ
รู้สึกผิดที่ไม่ให้เพื่อนลอกการบ้าน ทำไมต้องรู้สึกแบบนี้ด้วยคะ
กลับมาปัจจุบันที่เราไม่ให้ลอกเรากลับรู้สึกผิดแทนที่จะเป็นพวกเขา ทำไมถึงเป็นแบบนี้คะ หรือว่าเรากลัวว่าจะโดนเกลียดอีก ในห้องเราก็ไม่ค่อยจะอยู่กับใครเป็นกลุ่มหลักแหล่งสักเท่าไหร่ เคยมีกลุ่มเพื่อนนะคะแต่วันหยุดก็ไม่ได้ทักคุยกันเท่าไหร่ แต่วันที่มีเรียนมักจะทักมาถามว่าวิชานี้เสร็จรึยังแล้วขอลอกแบบนี้อ่ะค่ะ ตอนนี้เลยหันมาอยู่กับคนที่เรียนเก่งด้วยกันแทน แต่ก็มีคนเก่งๆบางคนที่ขอลอกการบ้านเราเเบ้วตัวเองกลับไปทำวิชาง่ายๆแทนเหมือนซื้อเวลาให้ตัวเองอ่านหนังสืออ่ะค่ะ ส่วนเราก็ต้องมาปั่นการบ้านให้เขาลอก พอสอบมาเขาได้คะแนนเยอะกว่า ปรากฏว่าพ่อแม่เราโกรธมากบอกอย่าให้เขาลอกอีก แต่...ถ้าไม่ให้ลอกเขาก็เกลียดเราอีก รู้สึกเบื่อสังคมแบบนี้มากเลยค่ะ อารมณ์เหมือนมีคนติดเงินเราแต่พอเราไปทวงกลับรู้สึกผิดแบบนั้นเลยค่ะ อยากที่จะกล้าปฏิเสธคนบ้างจังแต่ก็กลัวโดนแบนอีก พ่อแม่ก็บอกห้ามลอกแล้วทำคะแนนให้ได้เยอะๆ พอบอกว่าถ้าไม่ให้ลอกพ่อแม่ก็บอกว่าช่างเขาสิ สรุปพ่อแม่กดดัน+เพื่อนเอาเปรียบ มันทำให้เหนื่อยมากเลยค่ะ แต่เพื่อนดีๆก็มีนะคะ
ขอบคุณสำหรับคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ555 ดูเหมือนว่าจะบ่นไปเยอะเหมือนกันแต่ว่าก็เพราะไม่รู้จะบอกกับใครนี่แหละค่ะ พ่อแม่ก็ไม่เข้าใจสังคมในห้องสมัยนี้สักเท่าไหร่เลยบอกไปก็ดูเหมือนจะไม่ได้อะไรนอกจากความกดดัน เพื่อนก็บอกไม่ได้ทำได้แค่บอกเพื่อนที่ไว้ใจว่าจะไม่เกลียดเราว่าไม่อยากให้คนอื่นลอกแค่นั้นแต่เขาก็แนะนำอะไรไม่ได้มากเพราะก็กลัวโดนแบนเหมือนกัน เอาเป็นว่าจะทิ้งท้ายไว้ให้ได้แลกเปลี่ยนความเห็นว่าทำไมถึงต้องรู้สึกผิด?
ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นค่ะ ปล.หนูอยู่ม.6แล้วนะคะและแน่นอนว่าตอนนี้เรียนออนไลน์ค่ะ