คือพี่เราเนี่ยสอบเข้าดุริยางค์ทหารเรือกับทหารอากาศได้ทั้งคู่แต่ก็เลือกเข้าของทหารเรือเพราะใกล้บ้านแล้วเข้าไปไม่ถึงเดือนเลยมั้งพี่ก็ต้องเข้าเฝือกที่แขนแล้วแม่ก็โกหกเราว่าพี่ล้มจนเรามารู้ตอนที่พ่อคุยโทรศัพท์ว่าไม่ใช่หลังจากนั้นไม่นานพี่เราก็โดดตึกของที่นั่นแล้วก็ลาออกมาตอนแรกก็ไม่รู้ว่าลาออกทำไมเสียเงินไปตั้งเยอะหลายหมื่นกับค่านู่นค่านี่จนแบบเราก็คิดว่าพี่เราลาออกเองแต่วันนั้นแม่ก็คุยทรสตอนเรานั่งอยู่ด้วยหลายรอบมากเรื่องค่าใช้จ่ายที่ต้องจ่ายตอนลาออกคือจำนวนเยอะมากๆจริงๆขอไม่บอกนะคะก็เลยถามแม่ไปตรงๆว่าคือมันยังไงทำไมแบบโกรธขนาดนั้นแล้วแม่ก็เล่าให้ฟังว่าจริงๆแล้วอะพี่เราไม่ได้อยากออกเองตอนนั้นแต่โดนบีบให้ลาออกแม่เราก็ยอมไงเพราะทางนั้นเรียกแม่กับพ่อไปคุยด้วยซำ้(แม่เล่าให้ฟังว่าเขาเรียกเข้าไปทั้งแม่กับพ่อแล้วก็ยึดทรสไว้หัวโต๊ะเป็นคนใหญ่คนโตเลยเพราะตอนนั้นแม่ไม่ยอมออกแล้วเขาก็กดดันมากคือในนั้นมีทหารยศสูงๆหลายคนเลยแล้วแม่กับพ่อมีอยู่สองคนก็คิดดูแล้วกันนะคะ)พอแม่ยอมแล้วทางเขาก็ยีงโทรมาเรียกค่าเสียหายตากการที่พี่เรากระโดดตึกเพราะว่ามันโดนหลังคาเพราะตึกมันไม่สูงแต่ที่พี่เราต้องโดดก็เพราะว่ามีรุ่นพี่เรียกขึ้นไปข้างบนคนเดียวไปทำโทษเขาบอกพี่เราตอนกลางวันว่าเย็นนี้เจอกูแน่พี่เราก็กลัวแล้วก็เลือกทำอย่างงั้นเพราะคิดว่าโดดแบบนั้นจะได้ไปโรงพยายาลแล้วไม่ต้องไปหารุ่นพี่ทำโทษเราก็คิดมาตลอดว่าเรื่องมีแค่นั้นจนกระทั่งพี่เราเล่าให้ฟังว่าก่อนหน้านั้นพี่โดนอะไรมาบ้างทั้งการยอมให้ทำร้ายร่างกายหรือจะพุ่งหลัง500ทีคนอื่นที่อยู่ปีหนึ่ง(ที่นั่นเรียกกันเป็นปี)ก็เลือโดนทำร้ายเพราะว่าโดดอัดลิ้นปี่แค่ทีเดียว(อันนี้ไม่รู้รายละเอียดมาก)แต่พี่เราเลือกพุ่งหลังแต่ไม่ไหวแล้วพี่ก็ร้องไห้จนมีสารวัตรนักเรียนมา(เรียกอย่างงี้ป่าวไท่แน่ใจเหมือนกัน)แล้วพี่ก็บอกว่าก่อนหน้านั้นด้วยความที่เป็นคนอวบๆก็โดนแกล้งทั้งสั่งให้ร้องไห้แล้วเขาก็ยืนหัวเราะกันหรือบังคับให่พี่เราใส่ชุดยามของปี3แล้วตบหัวคือทีเราอยากมาเล่าเพราะว่าพี่เราบอกว่าปีพี่ยังโชคดีแต่ปีก่อนหน้านั้นโดนกระทืบเกือบทุกวันซึ่งมันเป็นวงจรอุบาทมากพอโดนรุ่นพี่กระทืบทำร้ายกลั่นแกล้งก็ทำอย่างนั้นกับรุ่นน้องแล้วก็เป็นรุ่นต่อรุ่นไปเรื่อยๆเราก็ถามทำไมไม่ไปฟ้องคนคุมอะพี่เขาก็บอกว่าฟ้องก็โดนรุ่นพี่อีกหนักสุดก็คือโดดแบบกดดันสุดท้ายก็ต้องลาออกมาเองแล้วไม่ใช่แค่ผู้ชายที่โดนผู้หญิงบางคนโดนตบหน้าก็มีรู้สึกแย่แทนมากจริงๆจุดประสงค์หลักก็คืออยากเล่าถึงวงจรแบบนี้และอยากเตือนคนที่จะเข้าหรือคิดจะเข้าด้วยความหวังดี
บาดแผลของครอบครัวจากดุริยางค์ทหาร