คือผมไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อแม่ถึงไม่ยอมให้ขับมอไซค์ เรียกว่าผมแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมอไซค์เลยนอกจากว่า มันคือยานพาหนะชนิดหนึ่ง อายุผมก็เข้าเกณฑ์ที่จะขับไม่เกินกี่ccเนี่ยแหละ 100มั้ง
ผมเห็นว่าเพื่อนหรือรุ่นน้องผมหลายคนขับรถมอไซค์เป็น แล้วมันค่อนข้างสะดวกสะบายเลยนิครับ ผมจำได้ว่าช่วง1-2ปีที่แล้วผมไม่เคยออกไปทำงานกับเพื่อนเลย ซึ่งมันลำบากจริงๆ เวลาทำงานกลุ่มหรือ โครงงานที่ต้องนัดกันออกไปข้างนอก ผมไม่เคยออกไปทำกับพวกเค้าเลย เพราะพ่อและแม่ของผมทำงาน หน้าที่มันก็จะเหลืออยู่ไม่กี่อย่างคือถ้าไม่ทำpresentation ก็เป็นคนออกไปpresentออกซึ่งงานเนี้ยเราไม่ได้เป็นคนทำเราไม่ได้เห็นขั้นตอนการทำจะออกมาpresentมันก็พูดได้ไม่ดีเท่าคนทำเอง ทำให้งานดูแย่ไปอีก ไม่ค่อยถูกกับเพื่อนในกลุ่มเพราะการที่ไม่สามารถออกไปช่วยทำไรได้เลย หรือบางทีวันหยุดครูที่ร.รบางครั้งเค้าอยากช่วยน.รโดยการติวให้ แต่ต้องไปร.รเองผมก็ไม่สามารถไปได้
มันจะมีบางครั้งที่ครูเค้ามักจะให้ซื้อของเพื่อมาทำงานในวันถัดไป แน่นอนว่าของพวกนี้ซื้อในร.รไม่ได้แน่นอน ก็ต้องไปห้าง หรือร้านเครื่องเขียน แต่ผมออกไปไม่ได้ไง แม่ผมหยุดแค่วันเสาร์-อา บางครั้งก็ฝากเพื่อนซื้อ แต่ด้วยความที่ไม่สนิทอะไรขนาดนั้นก็ไม่กล้าฝากทุกครั้งไง เกรงใจเค้า
ตอนใกล้จบม.ต้นเพื่อนเค้าก็จะมีนัดกันออกไปกินเลี้ยงกัน ผมก็ไม่ได้ไปความจริงผมก็ไปได้แหละผมสามารถติดรถตู้ของพ่อแม่เพื่อนคนนึงได้ แต่ปัญหาอยู่ที่ตอนกลับ เพื่อนแถวบ้านผมคนนึงสามารถส่งผมที่บ้านได้ แต่พ่อแม่ผมไม่ยอมให้ผมซ้อนมอไซค์เพื่อน
ทำให้เวลาที่ในวันหยุดเรียน ผมจะออกนอกบ้านไม่ได้เลย ห้ามซ้อนเพื่อน ห้ามขับมอไซค์ ความจริงผมจะไม่ต้องการมอไซค์เลยถ้าพ่อแม่ผมไปส่งได้ แต่ไม่ได้ไง
คือทำไมต้องทำให้มันลำบากด้วยอันนี้ผมไม่เข้าใจจริงๆ มีญาติคนนึงเคยถามพ่อแม่ผมว่าทำไมไม่สอนขับมอไซค์ พ่อแม่ผมตอบมาว่า กลัวว่าจะเอาไปแว้น คือ ทุกวันนี้แค่ผมฟังเพลงดูวีดีโอในสวน ผมยังใส่หูฟังเลย ผมกลัวว่าเสียงจะไปรบกวนคนอื่น (เอาตรงๆผมไม่เข้าใจความหมายคำว่าแว้นด้วยซ้ำหาในwikiก็ไม่เจอ)มันมีคนที่ใช้มอไซค์ที่ซื้อไปเพื่อแว้นโดยไม่เอาไปทำอย่างอืนเลยหรอที่ไม่ใช่นักแข่งอะ
ผมว่าแค่มีมอไซค์เราก็สามารถทำได้หลายอย่างแล้วนะ ออกไปทำงาน/การบ้าน/รายงาน/โครงงานหรือติวกับเพื่อน ซื้อของ ทำparttimeอืนๆเยอะแยะ ทุกวันนี้ผมจะออกไปซื้อหนังมาอ่านยังไม่ได้เลย พ่อแม่ไม่ว่าง
ทำไมพ่อแม่ไม่ให้ขับมอไซค์
ผมเห็นว่าเพื่อนหรือรุ่นน้องผมหลายคนขับรถมอไซค์เป็น แล้วมันค่อนข้างสะดวกสะบายเลยนิครับ ผมจำได้ว่าช่วง1-2ปีที่แล้วผมไม่เคยออกไปทำงานกับเพื่อนเลย ซึ่งมันลำบากจริงๆ เวลาทำงานกลุ่มหรือ โครงงานที่ต้องนัดกันออกไปข้างนอก ผมไม่เคยออกไปทำกับพวกเค้าเลย เพราะพ่อและแม่ของผมทำงาน หน้าที่มันก็จะเหลืออยู่ไม่กี่อย่างคือถ้าไม่ทำpresentation ก็เป็นคนออกไปpresentออกซึ่งงานเนี้ยเราไม่ได้เป็นคนทำเราไม่ได้เห็นขั้นตอนการทำจะออกมาpresentมันก็พูดได้ไม่ดีเท่าคนทำเอง ทำให้งานดูแย่ไปอีก ไม่ค่อยถูกกับเพื่อนในกลุ่มเพราะการที่ไม่สามารถออกไปช่วยทำไรได้เลย หรือบางทีวันหยุดครูที่ร.รบางครั้งเค้าอยากช่วยน.รโดยการติวให้ แต่ต้องไปร.รเองผมก็ไม่สามารถไปได้
มันจะมีบางครั้งที่ครูเค้ามักจะให้ซื้อของเพื่อมาทำงานในวันถัดไป แน่นอนว่าของพวกนี้ซื้อในร.รไม่ได้แน่นอน ก็ต้องไปห้าง หรือร้านเครื่องเขียน แต่ผมออกไปไม่ได้ไง แม่ผมหยุดแค่วันเสาร์-อา บางครั้งก็ฝากเพื่อนซื้อ แต่ด้วยความที่ไม่สนิทอะไรขนาดนั้นก็ไม่กล้าฝากทุกครั้งไง เกรงใจเค้า
ตอนใกล้จบม.ต้นเพื่อนเค้าก็จะมีนัดกันออกไปกินเลี้ยงกัน ผมก็ไม่ได้ไปความจริงผมก็ไปได้แหละผมสามารถติดรถตู้ของพ่อแม่เพื่อนคนนึงได้ แต่ปัญหาอยู่ที่ตอนกลับ เพื่อนแถวบ้านผมคนนึงสามารถส่งผมที่บ้านได้ แต่พ่อแม่ผมไม่ยอมให้ผมซ้อนมอไซค์เพื่อน
ทำให้เวลาที่ในวันหยุดเรียน ผมจะออกนอกบ้านไม่ได้เลย ห้ามซ้อนเพื่อน ห้ามขับมอไซค์ ความจริงผมจะไม่ต้องการมอไซค์เลยถ้าพ่อแม่ผมไปส่งได้ แต่ไม่ได้ไง
คือทำไมต้องทำให้มันลำบากด้วยอันนี้ผมไม่เข้าใจจริงๆ มีญาติคนนึงเคยถามพ่อแม่ผมว่าทำไมไม่สอนขับมอไซค์ พ่อแม่ผมตอบมาว่า กลัวว่าจะเอาไปแว้น คือ ทุกวันนี้แค่ผมฟังเพลงดูวีดีโอในสวน ผมยังใส่หูฟังเลย ผมกลัวว่าเสียงจะไปรบกวนคนอื่น (เอาตรงๆผมไม่เข้าใจความหมายคำว่าแว้นด้วยซ้ำหาในwikiก็ไม่เจอ)มันมีคนที่ใช้มอไซค์ที่ซื้อไปเพื่อแว้นโดยไม่เอาไปทำอย่างอืนเลยหรอที่ไม่ใช่นักแข่งอะ
ผมว่าแค่มีมอไซค์เราก็สามารถทำได้หลายอย่างแล้วนะ ออกไปทำงาน/การบ้าน/รายงาน/โครงงานหรือติวกับเพื่อน ซื้อของ ทำparttimeอืนๆเยอะแยะ ทุกวันนี้ผมจะออกไปซื้อหนังมาอ่านยังไม่ได้เลย พ่อแม่ไม่ว่าง