กลุ้มใจมากเลยตอนนี้ลูกชายวัยขวบ 5 เดือน เอาแต่ใจหนักมากขึ้นทุกวัน กลายเป็นเด็กขี้แง ขี้โมโห ไม่ได้ดั่งใจนี่คือร้องไม่หยุด ร้องนี่ไม่ใช่ร้องแบบมีน้ำตา มีน้ำมูกนะ คือน้องแกล้งร้อง แล้วลูกเราเป็นเด็กเสียงดังเราก็เกรงใจข้างบ้าน เราเลี้ยงลูกอยู่บ้านแฟนเวลาเราอยู่กับลูก2คนแล้วลูกร้องงอแงแบบแหกปาก แหกคอร้อง จะเงียบก็ต่อเมื่อได้สิ่งที่ต้องการ หรือง่วงหลับไปเอง อย่างตอนนี้ติดมือถือมาก ไม่ให้นี่คือแหกปากลั่นได้ยินกันทั้งซอย คือน้องจะชอบดูเพลงชาติไทย พออยู่กับใครใครเป็นคนเลี้ยงเล่นๆอยู่ น้องก็จะมาพูดว่าเทศไทยๆๆๆ พอไม่เปิดคือร้องเลย พอเปิดให้ก็เล่นไม่ยอมเลิก แล้วต้องจับมือถือเองด้วย ไม่ให้จับก็ไม่ได้ คือน้องมีคนเลี้ยงหลายคน แต่ละคนก็จะตามใจ โดยเฉพาะย่าน้อง ชวดน้อง รวมถึงพ่อของน้องเอง โดยพวกเค้าบอกว่ายังเด็กยังพูดไม่รู้เรื่องอะไรที่ทำให้น้องไม่ร้องก็ให้เถอะ ส่วนเวลาอยู่กับเราถ้าไม่ร้องโยเย งอแงมากจริงๆเราจะไม่ให้ดูโทรศัพท์เด็ดขาด เคยลองเอาหนังสือนิทานมาอ่านให้ฟังเวลาจะกล่อมนอนทั้งตอนกลางวันตอนกลางคืน หนังสือสัตว์ หนังสือผลไม้ หนังสืออะไรต่างๆที่เกี่ยวกับเด็ก เราลองมาหมดแล้ว น้องจะมองหนังสือแล้วก็จะแย่งหนังสือไปจากมือแล้วก็ฉีก คือหมดหนังสือไปหลายเล่มแล้ว แล้วเวลาอยู่กับเราจะร้องบ่อยมากเพราะเราไม่ยอมให้ดูมือถือคนอื่นๆก็ว่าเราอีก ปล่อยให้ร้องทำไม คือตอนนี้เราจนปัญญาแล้วไม่รู้จะเอาลูกออกจากมือถือ ไม่ให้ติดมือถือได้ยังไง ตอนนี้คือกลุ้มมาก เราอยากให้ทุกคนในบ้านไม่ใช้มือถือเวลาเลี้ยงหรือเล่นกับน้องแต่ทุกคนก็ไม่ช่วยเรา เราก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ไหนจะพฤติกรรมที่น้องเอาแต่ใจแกล้งร้องเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ โมโหร้าย ใครพอมีวิธีจัดการบ้างมั้ยค่ะ หรือต้องพาน้องไปพบหมอเพื่อหาทางออก ช่วยแนะนำหน่อยคะ