อยู่หอพักที่เดียวกันหลายคน มาบรรจุทำงานพร้อมกัน
เเต่เวลาออกไปไหน เขาไม่ค่อยชวนเราออกไปด้วย ตรงๆเลยนะเราก็ว่าเราอัธยาศัยดีนะ แต่พอเวลาเขาลำบากนี่ ทักหาแต่เรา เราช่วยเสมอเลย เราก็อายุน้อยสุดด้วยละค่ะ บางทีสังคมในการทำงานมันก็เป็นส่วนสำคัญในการทำงานนะ ถ้าแย่คือแย่

ที่ทำงานตอนนี้คือใน กทม สะดวกมาก 
แต่ใจก็อยากกลับไปทำงานที่บ้านนอกบ้านตัวเอง

แต่ก็อยากเรียนต่อด้วยคือมันสะดวก เราต้องอดทนใช่ไหมคะ บางที่ก็ท้อๆ กับน้ำใจเพื่อนร่วมงาน