เรื่องของเรื่องคือยายเราเจ็บตามากกก็เลยต้องพาแกไปลอกตา แต่ก่อนที่จะลอก ยายเหมือนมีาการวิตกกังวลมากๆๆๆเอาแต่ใจสุดๆ ซื้อนุ่นซื้อนี่ไปให้ก็ไม่ถูกใจซะทุกอย่าง เอาใจกันไม่ถูก ยายอยากให้มีคนอยู่ด้วยตลอดเวลาค่ะเพราะแกกลัวมากก็เลยจ้างคนอายุน้อยกว่ายานไม่มากมาดูแลแทน แต่ก็ดูเหมือนแกจะไม่พอใจอยู่ดี ปกติยายเราเป็นคนติดดินอยู่กินง่ายๆค่ะ ไม่เอาแต่ใจเหมือนตอนนี้ แต่นี่แกเป็นอะไรก็ไม่รู้หรือเป็นเพราะอาการเจ็บตาเลยทำให้แกกลัวไปหมด
พอหลังจากลอกตาแล้ว ยายก็ยังเจ็บตาอยู่ค่ะ ลอกมาเกือบ3เดือนแล้วบอกอาการยังไม่ดีขึ้น ยังสู้แสงไม่ได้ต้องใส่แว่นดำตลอด เปิดพัดลมก็เจ็บตา ทำอะไรไม่ได้เลย แล้วเวลาแกเจ็บขึ้นมาคือต้องพาไปหาหมอทันทีไม่งั้นแกจะเครียดแล้วก็เป็นลมไปอีก คือเรียกได้ว่าใน1เดือนหาหมอบ่อยมากเหมือนอาทิตย์เว้นอาทิตย์
เดือนก่อนแกบอกอยากไปอยู่เกาะกับลูกสาวอีกคนซึ่งเป็นน้าของจขกท. อยู่แรกๆก็ดีนะคะไม่มีปัญหาอะไร พอซักก็กลับมาที่นี่ บอกเราว่าที่นู่นิยู่ไม่ได้ เพราะเค้าทำงานกันหมดไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน ยิ่งเฉพาะช่วงเที่ยงๆช่วงที่แดดแรงๆแกจะอยากให้คนอยู่ด้วยค่ะ
พอยานกลับมาอยู่กับจขกท. ก็เหมือนเดิมเลยค่ะ วันแรกๆอะไรๆก็ดีทุกอย่าง ยาหยอดตาหมดก็เลยพาไปคงินิครอบนึง ได้ยามาหยอดวันแรกก็บอกยาดีอย่างนู้นอย่างนี้สงสัยหมอเปลี่ยนยาให้แรงขึ้นแกก็คิดไปเองค่ะวันนั้นมีคนอยู่เต็มบ้านด้วยเพราะญาติๆจากเกาะมาส่งแกและอยู่ด้วยพักนึง แต่พออีกวันนึงเค้ากลับกันหมด เหลือแค่เรากับแม่ ซึ่งยายกับแม่ไม่ค่อยลงรอยกันอยู่แล้วเพราะพูดมากเหมือนกัน แล้วอยู่ดีๆวันนั้นแกก็บอกแสบตา ใช้ยาที่หมอพึ่งให้มาแล้วแสบ จะหาหมออีก เราก็พาไปเพราะถ้าไม่หาหมอแกก็อยู่ไม่ได้ พอได้ยามาหยอดไม่กี่วันก็เหมือนเดิมค่ แสบขึ้นมาอีก หาหมออีก แล้วทุกครั้งที่ำปหาหมอค่ายาไม่ใช่ถุกๆเลย แล้วหมอก็ไม่ได้พูดอะไรมาก คือยายขอแค่ให้ได้เจอหมออ่ะแกก็สบายใจแล้ว
จขกท.ไม่คิดเลยว่าการดูแลผู้สูงอายุจะทำให้เครียดขนาดนี้ แต่แกก็ยังช่วยเหลือตัวเองได้อย่างนะคะ ติดตรงแค่นิสัยที่เอาแต่ใจนี่แหละ ยกตัวอย่างวันนึง แกบอกว่ามีขี้ตาติดอยู่ แต่เราดูจนทั่วแล้วก็ไม่เห็น พอไม่เห็นก็บอกเราดูไม่เป็น เห้ออ...... เราก็ทำเป็นเช็ดให้แก บอกเนี่ยเจอแล้วมีขี้ตาอยู่จิงๆด้วย (ทั้งๆที่ไม่มีอะไรเลย) ให้ยายพอใจ
ใครเคยเจอแบบนี้บ้างคะรับมือยังไงดี เราอยากรู้ว่าอาการที่ยายเป็นอยู่เกี่ยวกับตาทั้งหมดมั้ย หรือเกี่ยวกับทางจิตด้วยคะ พาแกไปหาจิตแพทย์ดีมั้ย เราไม่อยากให้ยายเป็นแบบนี้นานๆเลยค่ะ เพราะกลัวตัวเองจะเป็นบ้าซะก่อน นอกจากเราแกก็อยู่กับใครไม่ได้เลยค่ะ
ปล.ยายอายุ80ปีแล้วค่ะ
ปรึกษาเรื่องยายค่ะ
พอหลังจากลอกตาแล้ว ยายก็ยังเจ็บตาอยู่ค่ะ ลอกมาเกือบ3เดือนแล้วบอกอาการยังไม่ดีขึ้น ยังสู้แสงไม่ได้ต้องใส่แว่นดำตลอด เปิดพัดลมก็เจ็บตา ทำอะไรไม่ได้เลย แล้วเวลาแกเจ็บขึ้นมาคือต้องพาไปหาหมอทันทีไม่งั้นแกจะเครียดแล้วก็เป็นลมไปอีก คือเรียกได้ว่าใน1เดือนหาหมอบ่อยมากเหมือนอาทิตย์เว้นอาทิตย์
เดือนก่อนแกบอกอยากไปอยู่เกาะกับลูกสาวอีกคนซึ่งเป็นน้าของจขกท. อยู่แรกๆก็ดีนะคะไม่มีปัญหาอะไร พอซักก็กลับมาที่นี่ บอกเราว่าที่นู่นิยู่ไม่ได้ เพราะเค้าทำงานกันหมดไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน ยิ่งเฉพาะช่วงเที่ยงๆช่วงที่แดดแรงๆแกจะอยากให้คนอยู่ด้วยค่ะ
พอยานกลับมาอยู่กับจขกท. ก็เหมือนเดิมเลยค่ะ วันแรกๆอะไรๆก็ดีทุกอย่าง ยาหยอดตาหมดก็เลยพาไปคงินิครอบนึง ได้ยามาหยอดวันแรกก็บอกยาดีอย่างนู้นอย่างนี้สงสัยหมอเปลี่ยนยาให้แรงขึ้นแกก็คิดไปเองค่ะวันนั้นมีคนอยู่เต็มบ้านด้วยเพราะญาติๆจากเกาะมาส่งแกและอยู่ด้วยพักนึง แต่พออีกวันนึงเค้ากลับกันหมด เหลือแค่เรากับแม่ ซึ่งยายกับแม่ไม่ค่อยลงรอยกันอยู่แล้วเพราะพูดมากเหมือนกัน แล้วอยู่ดีๆวันนั้นแกก็บอกแสบตา ใช้ยาที่หมอพึ่งให้มาแล้วแสบ จะหาหมออีก เราก็พาไปเพราะถ้าไม่หาหมอแกก็อยู่ไม่ได้ พอได้ยามาหยอดไม่กี่วันก็เหมือนเดิมค่ แสบขึ้นมาอีก หาหมออีก แล้วทุกครั้งที่ำปหาหมอค่ายาไม่ใช่ถุกๆเลย แล้วหมอก็ไม่ได้พูดอะไรมาก คือยายขอแค่ให้ได้เจอหมออ่ะแกก็สบายใจแล้ว
จขกท.ไม่คิดเลยว่าการดูแลผู้สูงอายุจะทำให้เครียดขนาดนี้ แต่แกก็ยังช่วยเหลือตัวเองได้อย่างนะคะ ติดตรงแค่นิสัยที่เอาแต่ใจนี่แหละ ยกตัวอย่างวันนึง แกบอกว่ามีขี้ตาติดอยู่ แต่เราดูจนทั่วแล้วก็ไม่เห็น พอไม่เห็นก็บอกเราดูไม่เป็น เห้ออ...... เราก็ทำเป็นเช็ดให้แก บอกเนี่ยเจอแล้วมีขี้ตาอยู่จิงๆด้วย (ทั้งๆที่ไม่มีอะไรเลย) ให้ยายพอใจ
ใครเคยเจอแบบนี้บ้างคะรับมือยังไงดี เราอยากรู้ว่าอาการที่ยายเป็นอยู่เกี่ยวกับตาทั้งหมดมั้ย หรือเกี่ยวกับทางจิตด้วยคะ พาแกไปหาจิตแพทย์ดีมั้ย เราไม่อยากให้ยายเป็นแบบนี้นานๆเลยค่ะ เพราะกลัวตัวเองจะเป็นบ้าซะก่อน นอกจากเราแกก็อยู่กับใครไม่ได้เลยค่ะ
ปล.ยายอายุ80ปีแล้วค่ะ