ผมขอเริ่มเลยนะครับ ผมเป็นเด็กอายุ 15 คนนึงครับพึ่งจบ ม.3 กำลังจะเรียนต่อ ม.4 ก่อนหน้านี้พ่อผมทำงานบริษัทไม่เป็นหลักเป็นเเหล่งรายได้ไม่เเน่นอนเเต่ตอนนี้เลิกทำเเล้วครับกลับไปทำสวนที่ต่างจังหวัด เเล้วผ่านมา เเม่ผมโดนบริษัทชื่อดัง จ้างให้ลาออก ได้เงินมาก้อนนึงครับใช้หนี้บัตรเครดิต เหลือเงินอยู่ 200,000 กว่าบาท เเม่เลยซื้อ Laptop ให้ผมเครื่องนึงครับ ซึ่งราคาค่อนข้างเเพง เเละช่วงปิดเทอม เเม่ก็ไปอยู่ต่างจังหวัดทำสวนกับพอครับ ปลูกทุเรียน ก็รายได้ก็ไม่ได้เยอะมากครับเอาเป็นว่าพอจะซื้อกับข้าวสำหรับ 1 วัน ซึ่งผมอยู่กับยายที่กรุงเทพครับ ยายคนนี้ไม่ใช่ยายเเท้ๆของผมเเต่ผมก็อยู่กับยายคนนี้มาตั้งเเต่เกิดเลยครับ ยายผมก็ค่อนข้างมีฐานะ มีเงิน อยู่นิดนึงครับ ยายผมมีลูกสาว 2 คนซึ่งผมเหมือนเป็นลูกเลี้ยงไปเเล้วครับ เเล้วทีนี้ผมคิดว่าผมต้องทำอะไรสักอย่างเเล้วครับคือเงินก้อนนี้ ต้องใช้ในการเรียน เงินก็หมดไปเรื่อยๆ ไม่มีเพิ่ม หรือก็น้อย ผมควรจะทำยังไงดีครับ ผมสารพ่อเเม่ ที่ต้องเหนื่อยเเละลำบากขนาดนี้ทั้งๆที่ผมไม่ทำอะไรเลยเอาจริงๆวันๆนึงผมไม่ทำอะไรเลยครับ ผมนั่งเล่นเกมกับเพื่อนๆ ถามว่าผมคิดถึงพ่อเเม่ไหมผมก็คิดถึงนะครับเเต่ถ้าผมไปทำสวนกับพ่อเเละเเม่ผมคงไปเป็นภาระพวกท่านมากกว่า เเล้วตอนนี้เม่ผมจะทำเรื่องกู้เงินของธนาคารอีกครับคือผมเข้าใจเเหละว่าเงินเเค่นี้ในระยะยาว มันไม่พอ ผมว่าผมควรทำอะไรสักอย่างนึงเเล้วอะครับ