เพื่อนดูถูกแบบนี้หนูควรทำยังไงดีคะ ?

ขออนุญาตลงเรื่องราวจริงเกี่ยวกับช่วงชีวิตระหว่างเรากับเพื่อนสนิทไหม? คนหนึ่งให้ฟังนะคะ

คือ เรื่องมันมีอยู่ว่า 
                    มีเพื่อนเก่าคนหนึ่งที่เขาคบกับเราเป็นสิบๆปีเลยค่ะ แต่พอชีวิตเราและเขาเปลี่ยนไปคนละทาง เพราะว่า เขานั้นได้สอบติด รร. ดังแห่งหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นเราก็ไปสอบกับเขาแต่ว่าเราสอบไม่ติดแต่เขาติดตัวสำรอง จนเขาได้เข้าไปเรียนในที่แห่งนั้น เราก็รู้ได้ว่านิสัยเขานั้นเปลี่ยนไปตั้งแต่เขาเข้า รร. นั้นไป เขาเรียนอยู่ศิลป์จีน แต่เราก็เป็นคนบ้านนอกนี่แหละ รร. ที่เราอยู่ปัจจุบันนี้ก็คือ รร. เก่าของเขา และตอนนี้เราก็เรียนอยู่ ม.6 วิทย์-คณิต เพราะ รร. เรามีแค่สายเดียว และในห้องเราก็มีอยู่แค่ 7 คนเอง ส่วนเขาก็จะเป็นคนที่ดูถูก รร. ที่เขาเข้ามาตั้งแต่แรกอยู่แล้วมาเนิ่นนาน ก็คือ รร. ที่เราได้อยู่ปัจจุบันนี้ เมื่อเขาได้เข้าไปอยู่ รร. ดังแห่งหนึ่งเขาก็ชอบ พูดดูถูกศิลป์วิทย์-คณิตและสายอาชีพให้เราฟังงั้นงี้  ในแง่ลบต่างๆ 
                    
                    ทุกครั้งเรากับเพื่อนคนนี้ก็จะไปเที่ยวด้วยกันตลอด จนเขาได้เจอเพื่อนเก่าเขา นามสมมุติว่า B ส่วน A คือเพื่อนเรา เพื่อนเราคนนี้ก็ถามเราว่ารู้จัก B ไหม ที่เมื่อก่อนเคยอยู่ รร. เรา ส่วนเราก็ตอบว่า จำไม่ได้ แต่เขาก็บอกเราว่าเขาจำเราได้ **ที่เราจำไม่ได้เพราะเมื่อก่อนเราไม่สนิทกับ B ค่ะ**
                     ที่ผ่านมาเรากับเพื่อนเราก็คุยกันดีกันเป็นปกตินะคะ จนถึงวันหนึ่งวันที่เรา นัดกันกินหมูกระทะ ซึ่งมี A B เรา และเพื่อนเราอีกคนหนึ่ง จากนั้นก็กินหมูทะกันไป เขาก็คุยกันเรื่องคุณครูของเขา ว่าครูที่สอน วิทย์-คณิต ใน รร. ของเขานั้น ชอบดูถูกศิลป์เขาว่า ศิลป์จีนห้อง 5 อ่ะทำอะไรไม่ได้สักอย่าง จากนั้นเขาก็เล่าว่าครูศิลป์เขาก็พูดหน้าเสาธงว่า ศิลป์จีนอ่ะโกอินเตอร์ ได้ไปต่างประเทศ แล้ว วิทย์คณิตอ่ะได้ไปไหม
         
                    เราก็นั่งฟัง แต่เวลาที่เราพูดเรื่องไรไปเพื่อพยามจะคุยกับเขานั้น เขาก็ชอบแซะคำพูดแรงๆออกมา คือ A และ B

                    ตอนที่นัดกันนั้น A มากับเรา ส่วน B ให้พ่อเขามาส่งเขา แต่พอกินกันเสร็จถึงเวลาที่จะกลับบ้านนั้น B ก็บอกว่า จะให้แม่เขามารับที่หน้าหมู่บ้านเราแล้วก็ให้เรารอเป็นเพื่อนเขา เราก็รอ...... 
               
                    พอกลับบ้านใครบ้านมันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่พออีกวันต่อมา เรานึกขึ้นได้ว่าเราอยากกินสาหร่ายทอดกับงาขาว ซึ่ง A เคยพูดกับเราว่างาขาวบ้านเขาถูกถุงละ 5 บาทเอง เราก็เลยอยากซื้อแล้วทักเขาไปว่า "กูอยากไปซื้องาขาว" เขาก็อ่าน แต่เขาไม่ตอบเราก็เลยสงสัยว่าทำไมเขาไม่ตอบทุกทีเขาจะรีบตอบเรา เลยเข้าไปอ่านแชทในกลุ่มเพื่อน แล้วจึงเห็นว่า เขาพิมพ์นินทาบางอย่างที่ทำให้เรารู้อยู่ว่าเขากำลังว่าให้เรา มีดังนี้

                    คือ กลุ่มนี้มีเรา A  B และเพื่อนอีก 2 คน ซึ่งขณะนั้น เอกับบีก็คุยกันตามนี้
เขากำลังคุยเรื่องการศึกษากันอยู่ เขากำลังจะพูดเกี่ยวกับเรา และซึ่งทุกๆปี รร. เราจะมีโควต้าเข้ามา ของแต่ละมหาลัยตลอด

B ; ทุเรศการศึกษาไทย
A ; ไม่ต้องอวดนะว่าเรียน วิทย์-คณิต 
B ; สู้กูไปเรียน ปวช. ไม่ดีกว่าหรอ ตรงายของจริง
A ; กูก็ได้เรียน เรียนยากกว่าอีก
B ; เรียนหนักกว่าอีก 
A ; นั่นแหละโรงเรียนมันต่างกัน
B ; เรียนวิดนิดอย่าคิดว่าฉลาด อยู่ที่คนอี่ควายให้กูเรียนก็เรียนได้นะ
A ; จริง555555กูขำ
B ; เผลอๆเก่งกว่าพวกที่เรียน (ตัวย่อ รร.เรา) อีก
A ; แน่จริงลองมาแข่งกับกูดิ กู ท้า กูแพ้....
B ; แน่จริงอย่าใช้เครื่องคิดเลขดิ อย่าทดดิ แน่จริง 
A ; จริง เกลียดมาก
B ; แบบรู้เลยว่าตอบไร ทำได้แบบพวกกูปะสัส เห็นละรู้เลยว่าตอบไร
A ; แน่จริงเด็กวิทย์ต่าง รร. ลองมาสอบเข้าสายศิลป์ในเมืองดิ คิดว่าเก่ง สอบให้ติดค่อยอวดขึ้นค่ะ
B ; สอบให้ติดนี่หมายถึง มหาลัยที่ยากๆนะคะ ย้ำค่ะแค่รอบ 1 ถ้าคิดว่าแน่ รอบอื่นมันฟลุคได้
A ; ขอแค่สอบให้ติด รร.เขา และ อีก รร. นึง พอ ว่าจะติดไหม ย้ำสายศิลป์ รู้หรอว่ากูเรียนน้อย กูต้องมานั่งจำศัพท์เวลากูสอบอีกยิ้ม
B ; มานั่งเขียนงกๆ -ข้าวก็ต้องรีบ- กลัวจำไม่ทัน
A ; นั่นแหละศิลป์คณิตที่ว่าเก่ง รร. มีแค่สายเดียวหรือป่าว **สิ่งที่รู้ว่าเขาว่าให้เรา
B ; แรงมากเก่งแค่ใน รร. อย่าโชว์เหนือ
A ; นั่นแหละห้องหนึงมีถึงสิบคนไหมมี **สิ่งที่รุ้ว่าเขาว่าให้เรา
B ; โลกข้างนอกเขาดูออก
A ; อย่าแจกโควต้าแบบโง่ๆ (โควต้าที่เข้า รร. เราประจำมีโควต้าที่เขาต้องการ)
B ; แบบเพื่อนกูเลยเก่งแค่ใน รร. พอเอาจริงไปแข่งกับเขาคือก้าน
A ; มีการแข่งขันไหม หมายถึงแข่งขันกันเลย
B ; ละโทษว่า รร. แบบนั้นแบบนี้ (เราไม่เคยโทษ รร. แต่เราแค่เคยบอก A ว่า รร. เราเอาครู ENG มาสอนเคมีตอนนี้ แต่ครูเขาจบเคมีจริง)
B ; วิดนิดมีสอบวัดแบบกูป่ะ
A ; รู้ไว้ด้วยโลกข้างนอกมันร้ายแรงกว่าที่คิด
B ; 6 ขั้น
A ; 55555
B ; หรือแค่สอบท่องสูตรคูณ
A ; ได้สอบ Hsk ป่ะ
B ; ไม่ได้บูลลี่
A ; ว่าศิลป์ภาษาง่าย (เราไม่เคยพูดว่าง่ายนะคะ แต่เคยพูดว่าดีเหมือนกันที่สอบไม่ติด เพราะ วิทย์-คณิตก็เลือกได้หลายด้านดี)
B ; แต่กูโดนเหยียดมาเยอะ
A ; 55555 จริง
B ; ละกูก็ไม่ได้เหยียดอะไรง่ายๆ
A ; ขี้เกียจพูดเขาดูที่การแข่งขัน
B ; พูดมาได้ไงศิลป์จีนทำไรไม่เป็น (ครูที่ รร. เขาพูด)
A ; ไม่ได้ดูที่สาย
B ; งาน รร. เด็กสายไหนจัดคะ วิดนิดนั่งๆนอนๆ
A ; ยี่ห้อ รร. มันบ่งบอก
.
.
B ; ทำไมคนเราถึงบะยอมรับความจริง เขาก็ใช่ย่อยนะเอ @A
A ; จริง งงมาก ประสาทไง วิทย์คณิตเรียนเก่งกว่าจริงหรอคะ.....
B ; รร. กูอ่ะขนาดเป็น รร.จีนยังเหยียดเด็กศิลป์เลย
A ; เนอะ55555555 แน่จริงวิทย์คณิตสอบติดมหาลัยดังให้ดูหน่อยสิ

ช่วยแสดงความเห็นหน่อยนะคะ อยากรู้ว่าทำไมเขาถึงเปลี่ยนไป
แล้วมีสาเหตุไหนมั่งที่เขาเกลียดเรา
ถ้าคุณเป็นเราตอนนี้ คุณจะทำตัวยังไง

**ถ้าถามว่าเสียใจไหม ก็เสียใจนะคะ 
แต่เราก็ห้ามความคิดเขาไม่ได้เหมือนกันอะค่ะ TT
(ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ)
เพี้ยนแคปเจอร์
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่