เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่า การเข้าหอของพระนางทำได้ออกมาดีมากจริงๆ คือไม่ใช่แค่ให้พระเอกบอกรักนางเอก
ก่อนทั้งสองจะพร้อมใจ เป็นของกันและกันแค่อย่างเดียว แต่ยังใส่กลอนที่อธิบาย
“ความในใจของพี่เธียรที่มีต่อเมยว่าหนักแน่น และอบอุ่นแค่ใหน”
จากพี่เธียร ที่หลายๆคนหมั่นไส้ ว่าทำไมแกล้งเมยจัง
กลายมาเป็นพี่เธียร ที่หลงรักเมยจนหัวปักหัวปำ แทบจะโงหัวไม่ขึ้น
ตรงนี้ลบภาพจำว่า พี่เธียรเคยร้ายกับเมยไปเยอะมากจริงๆ แล้วเอาเข้าจริงๆแล้ว ตั้งแต่พี่เธียรเริ่มเปิดใจ
ถ้าเมยไม่อคติ หากลองนึกย้อนดูดีๆ จะสังเกตุว่า การกระทำต่างๆของพี่เธียร เริ่มบอกแล้วว่าตกหลุมรักเมยแล้ว
เพียงแต่ยักติดลูกเก๊ก ลูกฟอร์ม เท่านั้นเอง 555+
แต่สิ่งนึงที่ผมลืมคิดไป ว่าถ้าหากเมยไม่ดื่อ เข้าใจพี่เธียรผิดจนอยากยกเลิกงานแต่งงาน
ทำให้พี่เธียรต้องหาวิธีต่างๆมาผูกมัดเมยไว้
จนถึงตอนนี้ “เราคงไม่ได้เห็นแผนการปั้มน้องเห็บเหา” แน่นอน 5555+
พี่เธียรถึงกับยอมละปล้ำพี่เถอะ 🤣
ข้างล่างเป็นกลอนที่พี่เธียรใช้บอกรักเมยในคืนที่พี่เธียรพรีกายเป็นของเมย บอกได้คำเดียว “ เข้......พี่เธียรแร่งโครตเท่5555+”
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
เมื่อสายลมแซมรักพัดโชยผ่าน ละไออุ่นละมุนหวานซ่านกระแส
จึงหอมหวนเย้ายวนทั้งปรวนแปร จนพ่ายแด่เจ้ายอดดวงใจ
ประหลาดนักเพราะเหตุใดทำให้เจ้า หลงรักพี่มานานเนานึกสงสัย
พี่ร้ายกาจกับเจ้าสักเท่าใด แต่ไม่เคย คิดเปลี่ยนใจไปจากกัน
ก็จึงต้องค้นหากันต่อไป รักเจ้าเป็นเช่นไรแบบไหนนั่น
จะมั่นคงซื่อตรงชั่วชีวัน หรือแค่เพียงต้องการชนะใจ
หากว่าเจ้าชนะแล้วในวันนี้ แล้วเจ้าจะรักพี่ถึงวันไหน
หรือได้แล้วจะทอดทิ้งให้ตรอมใจ เลือนร้างห่างกันไกลไม่กลับมา
ธรณีนีนี้ เป็นพยาน สองเรารื่นสราญ อยู่เหย้า
ปฏิบัติตามพื้นฐาน แห่งการ ครองคู่
ครบถ้วนล้วน เพื่อเจ้า อยู่เหย้า อย่าไกล
สายลมเย็นยามเมื่อจันทร์หลีกเร้นฟ้า
ชะลอเลื่อนเคลื่อนลอยมาอยู่ใกล้พี่
จึงมืดมนหม่นฟ้าทั้งราตรี
มีเพียงใต้อ้อมกอดที่เรืองรอง
พี่รักเจ้าอย่างมิเคยคิดจะรัก
ชะตาชักพาให้ได้เป็นเจ้าของ
ชายอื่นใดต่างหลงใหลเฝ้าใฝ่ปอง
แต่พี่กลับมองข้ามน้องไป
เจ้ารักพี่ถึงคราวนี้พี่รักบ้าง
หมดหนทางให้หนีแล้วเจ้ารู้ไหม
ก่อนหน้านั้นกลั่นแกล้งพี่เสียแทบตาย
พอพี่จูบเฝ้าลูบไล้ใยกลัวนัก
เป็นชายหญิงย่อมผูกพันกันทางกาย
พี่มิได้จะยั่วเล่นเป็นกับดัก
แต่เป็นเรื่องธรรมดาของคู่รัก
มาพี่จักสอนเจ้าให้เข้าใจ
ต้นพะยอมเติบใหญ่ในบ้านนี้
ย่อมเป็นสิทธิของพี่ใช่หรือไม่
มิเด็ดดอมหอมเจ้าแต่เยาว์วัย
มิได้แปลว่าจะให้ผู้ใดเชย
เหตุเพราะเจ้าคิดหนีจากพี่ก่อน
จึงต้องซ่อนแผนแอบแนบเขนย
ให้ลมรักพัดหวนทวนรำเพย
ความรักเอยจงผูกจิตนิจนิรันดร์
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
ประทับใจกลอน"พี่เธียรบอกรักเมย”คืนยอมมอบกายมากครับ 🥰
ก่อนทั้งสองจะพร้อมใจ เป็นของกันและกันแค่อย่างเดียว แต่ยังใส่กลอนที่อธิบาย
“ความในใจของพี่เธียรที่มีต่อเมยว่าหนักแน่น และอบอุ่นแค่ใหน”
จากพี่เธียร ที่หลายๆคนหมั่นไส้ ว่าทำไมแกล้งเมยจัง
กลายมาเป็นพี่เธียร ที่หลงรักเมยจนหัวปักหัวปำ แทบจะโงหัวไม่ขึ้น
ตรงนี้ลบภาพจำว่า พี่เธียรเคยร้ายกับเมยไปเยอะมากจริงๆ แล้วเอาเข้าจริงๆแล้ว ตั้งแต่พี่เธียรเริ่มเปิดใจ
ถ้าเมยไม่อคติ หากลองนึกย้อนดูดีๆ จะสังเกตุว่า การกระทำต่างๆของพี่เธียร เริ่มบอกแล้วว่าตกหลุมรักเมยแล้ว
เพียงแต่ยักติดลูกเก๊ก ลูกฟอร์ม เท่านั้นเอง 555+
แต่สิ่งนึงที่ผมลืมคิดไป ว่าถ้าหากเมยไม่ดื่อ เข้าใจพี่เธียรผิดจนอยากยกเลิกงานแต่งงาน
ทำให้พี่เธียรต้องหาวิธีต่างๆมาผูกมัดเมยไว้
จนถึงตอนนี้ “เราคงไม่ได้เห็นแผนการปั้มน้องเห็บเหา” แน่นอน 5555+
พี่เธียรถึงกับยอมละปล้ำพี่เถอะ 🤣
ข้างล่างเป็นกลอนที่พี่เธียรใช้บอกรักเมยในคืนที่พี่เธียรพรีกายเป็นของเมย บอกได้คำเดียว “ เข้......พี่เธียรแร่งโครตเท่5555+”
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
เมื่อสายลมแซมรักพัดโชยผ่าน ละไออุ่นละมุนหวานซ่านกระแส
จึงหอมหวนเย้ายวนทั้งปรวนแปร จนพ่ายแด่เจ้ายอดดวงใจ
ประหลาดนักเพราะเหตุใดทำให้เจ้า หลงรักพี่มานานเนานึกสงสัย
พี่ร้ายกาจกับเจ้าสักเท่าใด แต่ไม่เคย คิดเปลี่ยนใจไปจากกัน
ก็จึงต้องค้นหากันต่อไป รักเจ้าเป็นเช่นไรแบบไหนนั่น
จะมั่นคงซื่อตรงชั่วชีวัน หรือแค่เพียงต้องการชนะใจ
หากว่าเจ้าชนะแล้วในวันนี้ แล้วเจ้าจะรักพี่ถึงวันไหน
หรือได้แล้วจะทอดทิ้งให้ตรอมใจ เลือนร้างห่างกันไกลไม่กลับมา
ธรณีนีนี้ เป็นพยาน สองเรารื่นสราญ อยู่เหย้า
ปฏิบัติตามพื้นฐาน แห่งการ ครองคู่
ครบถ้วนล้วน เพื่อเจ้า อยู่เหย้า อย่าไกล
สายลมเย็นยามเมื่อจันทร์หลีกเร้นฟ้า
ชะลอเลื่อนเคลื่อนลอยมาอยู่ใกล้พี่
จึงมืดมนหม่นฟ้าทั้งราตรี
มีเพียงใต้อ้อมกอดที่เรืองรอง
พี่รักเจ้าอย่างมิเคยคิดจะรัก
ชะตาชักพาให้ได้เป็นเจ้าของ
ชายอื่นใดต่างหลงใหลเฝ้าใฝ่ปอง
แต่พี่กลับมองข้ามน้องไป
เจ้ารักพี่ถึงคราวนี้พี่รักบ้าง
หมดหนทางให้หนีแล้วเจ้ารู้ไหม
ก่อนหน้านั้นกลั่นแกล้งพี่เสียแทบตาย
พอพี่จูบเฝ้าลูบไล้ใยกลัวนัก
เป็นชายหญิงย่อมผูกพันกันทางกาย
พี่มิได้จะยั่วเล่นเป็นกับดัก
แต่เป็นเรื่องธรรมดาของคู่รัก
มาพี่จักสอนเจ้าให้เข้าใจ
ต้นพะยอมเติบใหญ่ในบ้านนี้
ย่อมเป็นสิทธิของพี่ใช่หรือไม่
มิเด็ดดอมหอมเจ้าแต่เยาว์วัย
มิได้แปลว่าจะให้ผู้ใดเชย
เหตุเพราะเจ้าคิดหนีจากพี่ก่อน
จึงต้องซ่อนแผนแอบแนบเขนย
ให้ลมรักพัดหวนทวนรำเพย
ความรักเอยจงผูกจิตนิจนิรันดร์
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺