หน้าแบบนี้ สำหรับเรานะ คือ ตาใหญ่กลมโต  กรามชัด หน้าผากแบน พวกนี้จะไม่มีความตี๋ใดๆ เลยแม้แต่น้อย   มองแล้วแบบ Strong Impression ที่ไม่ละมุน ไม่อะไรทั้งนั้น เลยจะดูแข็งๆ หน่อย  บางครั้งก็ดูไม่ธรรมชาติ


ค่าย หรือตัวแทยงเอง เลยใช้วิธีเติมสีลงไปแทนเพื่อให้สดใส  อย่างสีผม สีจัดๆ สีเมคอัพ สีตาต่างๆ  เบรคความเข้มลง  แต่เมมเบอร์อื่นจะมาผมโทนสีเข้มหมด ไม่แต่งหน้ามาก เพื่อเสริมความคมของใบหน้า

งานบนสเตจจะต้องมีความจัดจ้านกว่าการเป็นนายแบบหรือเล่นละคร ถ้าคมเกินไปก็ไม่ใช่จะดีเพราะภาพลักษณ์ดูเข้าถึงยาก แล้วคนเกาหลีก็ไม่ได้ชอบคนคมมากอะไรขนาดนั้น  ไทป์เค้าจะแนวเส้นขอบหน้าไม่ชัด ขาวๆ  ละมุน เวลาไปถ่ายรูปกับฝรั่งจะเห็นเลยว่าโครงหน้าจางกว่ามาก
อย่างตอนเปิดตัววงใหม่ๆ แทยงเข้มมาก ลุคแบดสุดๆ ตอนนี้เลยบั่บ ......สุดสารพ้ดสีทั้งหัวจรดเท้า

นี่คือความมหัศจรรย์ของสีและทรงผม  ความอ้วน ผอม ที่ปรับลดความเข้ม คมของใบหน้าได้ มันมีหลายวิธี

รูปและคนเดียว ถ่ายเวลาเดียวกัน แต่ข้างบนโฟโต้ช็อปเสื้อให้เป็นสีดำ เสื้อจริงสีแดง




ส่วนตัวว่าคนชอบสไตล์คมไม่มากเมื่อเทียบกับสไตล์อื่นๆ เพราะมันสุดโต่งไปด้านใดด้านหนึ่ง พอคมมันเลยดูเหมือนพุ่ง โดดออกมา
แต่เวลาเป็นเซ็นเตอร์มันดูเด่นไง ออร่ากับคาริสม่าแรง ดึงสายตาง่ายด้วย   อันนี้แยกออกจากความหล่อ ไม่หล่อนะ มันเป็นเรื่องเทสต์แต่ละคน ปนกันไม่ได้

  
แทยงหน้าแบบนี้ ตั้งแต่เข้าค่ายใหม่ๆ ที่หัวหยิกเป็นเงาะป่า ตั้งแต่ถ่ายในรูปรวมมีซอลลี่อยู่   ยังเด็กและหน้ายังไม่เข้าที่ด้วยเมื่อเทียบกับเพื่อนๆ และรุ่นพี่อย่างไค ชานยอล ซูโฮ มินโฮ คริส ที่โตเป็นหนุ่มหมดแล้ว


แบบซุยๆ หน่อย





พวกคมๆ ก็ประเภท โครงหน้า คอเคซอยด์ พวกฝรั่ง ลูกครึ่ง คนจีน ญี่ปุ่นพวกตอนใต้    จีนอุยกูร์งี้  มีเชื้อของแขก หรือคนไทยคมๆ เยอะแยะนั่นก็ใช่ แบบนี้จะเจอไม่เยอะในคนเกาหลีเท่าไหร่ ที่เน้นขาวและออกตี๋ มองแล้วสบายตา





ลูคัสนั่นก็ใช่ เด็กไทย ฮ่องกง มีความคิ้วเข้ม ตาโต จมูกชัด มีความเป็น Manly สูงกว่าแทยงมาก สไตล์สีเสื้อผ้าจะไม่สารพัดสี คุมโทน  ไหนจะผิวเข้มด้วย