สวัสดีพี่ๆชาวพันทิปทุกคน ผมจะไม่ขอเอ่ยนามตัวเองแต่ตอนนี่ผมกำลังสับสนกับชีวิตมากผมต้องการคำปรึกษาจากทุกคนที่จะสามารถช่วยแนะนำผมได้ ผมจะเจาะตรงไปเลยย้อนกลับไปเมื่อช่วงเดือน กรกฎาคมของผมชีวิตผมก็เรื่อยๆไม่ได้มีอะไรพิเศษจน ผมเริ่มไปเข้าค่ายรด.เป็นรด.ปี1 ตอนผมเข้าไปอยู่ในนั้น12วัน ผมก็ค่อนข้างมีคนรู้จักมากด้วยว่าผมเป็นคนนิสัยมีความเป็นนักเลงตามภาษาวัยรุ่นมีเรื่องมีราวในนั้นจนหลายๆคนรู้จักแล้ว แต่ครูฝึกก็ไม่ได้แกล้งหรือลงโทษผมนะครูฝึกใจดีและมีประสบการณ์ดีมากจนผมได้มารู้จักกับผู้หญิงคนนึงแต่อยู่คนละโรงเรียนจะไม่เอ่ยชื่อแต่จะขอเรียกว่าเธอละกัน เธอเป็นนักวิ่งของโรงเรียนชื่อดังย่านอำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่เธอเป็นคนที่น่ารักและก็มีความห้าวเหมือนผู้ชายผสมอยู่เล็กน้อยเราทั้ง2คนมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันในนั้นแต่ไม่ได้ทำอะไรเกินเลยกันนะทุกอย่างมันดีจนวันสุดท้ายก่อนจะออกจากค่ายเราคุยกันเหมือนเคยแต่เธอบอกกับผมเป็นประโยคที่ทำให้ผมใจสั่นและคิดว่าเธอก็คงอยากจะสานความสัมพันธ์ของเราให้มากขึ้นเธอบอกว่า "ถึงบ้านแล้วทักมาด้วยนะไอ่นักมวย" ผมก็ดีใจพอถึงบ้านผมก็รีบทักข้อความไปคุยกับเธอ เธอเป็นคนดีแต่มันมีบางอย่างที่ผมไม่ค่อยโอเคคือถ้าผมไม่ทักไปเธอก็จะไม่คุยกับผมมันทำให้ผรู้สึกแย่ในบางทีแต่เธอก็ทันได้รู้จักกับแม่ผมนะ แม่ผมบอกว่าเธอเป็นคนดีมีสัมมาคารวะเจอแม่ที่ไหนก็ทักตลอดจนต่อมามีโอกาสที่ผมได้เจอกับเธออีกครั้งที่โรงเรียนของเธอผมไปแข่งโรงเพลงที่นั่น แล้วก็เจอกัน เธอมานั่งคุยกับผมนานมากพอเราได้อยู่ด้วยกันมันดีมาก แต่พอเราแยกกันไปก็เหมือนเดิมเธอจะเงียบและมีบางทีที่เธอชอบมาพูดเรื่องผู้ชายคนอื่นให้ผมฟังมันทำให้ผมไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ผมเลยนอยด์นิดนึง555 แล้วก็เริ่มห่างกันไปเวลาผ่านไปเป็นสัปดาห์เธอก็ไม่ทักมาผมก็เริ่มถอดใจเพราะเราไม่ได้คุยกันเลยและก็ยังไม่มีสถานะกันผมเลยเรียกร้องอะไรมากไม่ได้จนคือหนึ่งมีผู้หญิงอีกคนทักผมมาทางเฟสบุ๊คผมก็กะจะไม่คุยกับผู้หญิงคนนั้นแล้วแหละโดยการบอกว่าผมกำลังจะนอนค่อยมาคุยกันใหม่นะผมคิดว่าผู้หญิงคนนั้นจะไม่ทักมาแล้วแต่เธอก็ทักมาอีกจนได้เริ่มคุยกันและผมใจอ่อนผมดันไปกล่าวถึงผู้หญิงคนนั้นใน
โพสนึงในเฟสบุ๊คแต่เธอดันมาเห็นแล้วมาโวยผมว่าทำไมผมทำแบบนี้แต่ตอนนั้นเธอโทรมาหลังจากไม่ทักมาเลยเกือบ2อาทิตย์ตอนนั้นผมก็เถียงเธอนะว่าเธอหายไปไม่คิดจะทักกันหน่อยหรอเราเที่ยงกันอยู่ช่วงนึงจนเธอถามว่าผมจะเลือกผู้หญิงคนนั้นใช่มั้ย(แต่ตอนนั้นผมยังไม่ได้เริ่มคบกับทั้งเธอและผู้หญิงคนนั้น)ผมก็ตอบไปด้วยความนอยด์ด้วยผมตอบว่าอืมหลังจากนั้นเธอก็ตัดสายไปตอนนี้การไปเข้าค่ายรด.ปี2กำลังจะวนมาอีกครั้งและแน่นอนผมต้องเจอเธอแต่ผมไม่ได้คบกับผู้หญิงคนนั้นนะตอนนี้ผมคบกับผู้หญิงคนใหม่แต่ผมก็ต้องไปเจอเธออยู่ดีผมรู้สึกผิดที่ทำแบบนั้นแต่ผมก็ยังคิดว่ามันก็ไม่ใช่ความผิดผมคนเดียวแต่ก็อยากจะอธิบายให้เธอเข้าใจด้วยเพราะตอนนั้นก่อนจะขสดการติดต่อกันไปผมไม่ได้อธิบายเหตุผลแบบจริงจังให้เธอเข้าใจทุกคนคิดว่าผมควรจะคุยกับเธอปรับความเข้าใจซึ่งกันและกันหรือปล่อยไว้แบบนี้ดี

ขอบคุณที่มาอ่านเรื่องราวของผมครับ