หลังจากย้อนดู 9 ตอนรวดเมื่อวาน ก็อยากจะขอเขียนถึงอกเกือบหักแอบรักคุณสามีสักหน่อย
แต่ขอออกตัวก่อนเลย
จขกท ชื่นชม พี่แอน ทองประสม
จขกท ติดตาม หมาก ปริญ ตั้งแต่เงารักลวงใจ
และ จขกท ชื่นชอบนิยายเรื่องนี้ ความลงตัวของพล็อตระหว่างพี่เธียรและน้องเมย คนพี่โลกส่วนตัวสูง ใช้สมองกับความรักมากกว่าหัวใจ ส่วนคนน้องมุ่งมั่นและรักเดียวใจเดียว ทำได้ทุกอย่างเพื่อคนที่รัก การใช้การทำงานในการดำเนินเรื่อง
ปกติจะเขียนถึงละครแต่ละเรื่อง จะดูจนใกล้จบไปแล้ว แต่สำหรับเรื่องนี้ ข้าพเจ้าออกตัวขนาดนี้ ขอยกเว้นละกันนะ ชื่นชอบเรื่องนี้มาตั้งแต่อ่านนิยาย นานๆ ที่จะเจอนิยาย ที่ตัวละครทำงานวงการเดียวกันกับตัวเอง แถมยังลงรายละเอียดการทำงานแบบจริงจังด้วย อาจจะไม่จริงจังเท่าชีวิตจริง แต่ก็มากกว่าเกือบทุกเรื่องที่เคยอ่าน อีกอย่างส่วนตัวก็เคยทำงานโครงการในพม่าเหมือนกันด้วย แต่คนละโครงการกันนะ สำนวนในหนังสืออาจจะไม่ได้ลื่นไหลเทียบเท่านักเขียนชั้นครู แต่ก็ไม่ได้ลดทอนความสนุกของเรื่องนี้ลง เพราะความ Realistic ของตัวละครและเรื่องราวนั่นเอง ยิ่งมาเป็นละคร ส่วนต่างๆ ตรงนี้ยังคงเก็บไว้อย่างครบถ้วน แถม...มันดีกว่าที่คิด...อีกด้วย
ทำไม...มันดีกว่าที่คิด [1] ในนิยายมีการบรรยายการทำงานเยอะมาก ไม่คิดว่าพอมาทำเป็นละครแล้วจะเยอะด้วย แอบคาดหวังแหละ แต่ไม่กล้าหวังมาก กลัวพอมาทำเป็นละครแล้วโดนตัด เพราะบางคนคิดว่ามันน่าเบื่อ แต่ไม่ผิดหวังจ้า...มาครบถ้วนตามหนังสือเลยจ้า ออกจะเห็นภาพชัดเจนกว่าในหนังสือด้วยซ้ำ หน้างานที่พม่าทำได้ดีกว่าที่คิด ทั้งไซต์ออฟฟิศและที่พักพนักงาน ว่าแต่ท่าเรือน้ำลึกก็มาแล้ว เรือก็มาเทียบท่าแล้ว พวกเอ็งมากันทำไมทั้งแฮมม็อคและทีพีซี (หยอกๆ) แล้วอิพี่เธียร เป็นถึง Construction Manager แต่เอ็งลงหน้างานบ่อยกว่า Foreman ซะอีก
ทำไม...มันดีกว่าที่คิด [2] ข้าพเจ้าอาจจะเป็นหนึ่งในไม่กี่คน ที่อ่านนิยายแล้วไม่สงสัยว่าเต็คเธียรไปรักยายเมยตอนไหน อาจจะเป็นเพราะ เป็นคนประเภทเดียวกันกับเต็คเธียรก็ได้ นี่ก็หายสงสัยแล้วว่าทำไม ตัวเรานี้ไม่ค่อยมีใครคบ 555 ในละคร หลายๆ ฉากและการแสดงของ หมาก ปริญ มันดีมากๆ ที่แสดงให้รู้ว่า พี่เธียรมีใจให้น้องสาวนอกใส้ ทั้งๆ ที่ตัวเองก็พยายามรักษาระยะห่างให้ได้มากที่สุด ด้วยเหตุผลนานาประการ พัฒนาการการแสดงความรู้สึกของพี่เธียรตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ มันดีมากจริงๆ ต้องชื่นชม หมาก ปริญ จริงๆ (งานอวยเมนต้องมา)
ทำไม...มันดีกว่าที่คิด [3] แคสติ้งนักแสดงเรื่องนี้ แทบจะหลุดออกมาจากนิยายทุกตัวเลย โดยเฉพาะยายเมย มิว นิษฐา คือที่สุดของความเหมาะกับบทนี้มากๆ มิวเป็นเมยในจินตนาการจริงๆ เมย ที่ทำให้คนดูทั้งสงสาร เอ็นดู เอาใจช่วย หรือบางทีก็หมั่นใส้ แต่สุดท้ายเมยก็พิสูจน์ให้ทุกคนนอกจอเห็นแล้วว่า เมยก็แค่เป็นคนคนนึงที่ “มุ่งมั่นและรักเดียวใจเดียว” เมยก็รักของเมยอ่านะ ส่วนการย้อนอดีต ทำไมๆ ทำไมเราต้องมาเชื่อว่า ทั้งหมาก มิว พี่แพรว เป็นเด็กมัธยมจริงๆ ชอบในหน้าม้าเต่อ ใส่เหล็กดัดฟัน ใสๆ เป็นเด็กมัธยมได้ไม่ขัดหูขัดตา ส่วนอิพี่เธียร...ยกไว้ในฐานที่เข้าใจ ไม่มีคำบรรยาย เขียนแค่ 10/10 พอ ส่วนคนอื่นๆ คุณนายศจี ก๊วนสี่จตุรเทพ พี่ริ พี่ม่น ข้าวฟ่าง ทีมแฮมม็อค พลเดช ญาดา และคนอื่นๆ เห้ย...มันใช่ มันดีกว่าที่คิด คุณนายศจีกับข้าวฟ่างออกมาไม่กี่ฉาก แต่ออกมาแต่ละที เป็นที่ให้โจษจันกันทั่วคุ้ง
ทำไม...มันดีกว่าที่คิด [4] การดำเนินเรื่อง เรื่องนี้ดำเนินไปตามแบบฉบับในหนังสือเลย ดีนะ...แต่ขอหักคะแนนนิดนึง ไม่เยอะ 0.1 พอ ในหนังสือมีบางอย่างที่อ่านแล้ว ยังมีความกระโดดของอารมณ์เรื่องราวอยู่บ้าง ส่วนในละคร ก็ต้องบอกเลยว่า ตามกันไปเช่นกันจ้า ส่วนการตัดต่อ กระชับฉับไวตามแบบฉบับละครของ พี่แอน ทองประสม ตอนดูสดนี่พลาดอะไรไปเยอะมาก มาเก็บได้ตอนดูรอบที่สองหรือสามในยูทูบนี่เอง เอ๊ะ! มันเป็นแผนรึเปล่า มันต้องใช่แน่ๆ มันเป็นแผนให้มาดูใหม่ใช่ไหม โหดร้ายกับคนดูมาก แค่ฉากอิพี่เธียรก็เกินสิบรอบแล้ว ยังต้องมาบวกส่วนนี้ไปอีก....ยังโอเคอยู่จ้า ใส่กลอนมาครบถ้วน...ดีนะ แต่การอ่านเร็ว การเว้นวรรค ของบางกลอน ก็ขัดหูขัดตาอยู่บ้าง ขอหักอีก 0.1 ละกัน แต่กลอนชมความงามของเมยและไล่แฮกเกอร์ไปแหวกกอแห้วของพี่เธียรนี่ได้อยู่นะ ส่วนเรื่องราวในตอนต้น ทั้งปูเรื่อง เรื่องของ พลเดช ญาดา และการแฮกข้อมูล บอกเลยว่า...มันดีกว่าที่คิด บอกตรงๆ ว่าในหนังสือยังไม่ค่อยเห็นความร้ายกาจของพลเดชมากสักเท่าไหร่ คือร้ายแหละ แต่ไม่ความรู้สึกว่าไม่ร้ายพอที่จะบังคับให้คนคนนึงต้องแต่งงานได้ ต้องชื่นชมคนเขียนบท พี่แอ้ว และพี่แอนในส่วนนี้
ทำไม...มันดีต่อหัวใจ นอกจาก หมาก ปริญ ที่ดีต่อหัวใจเป็นอันดับหนึ่งแล้ว ทุกอย่างในเรื่องนี้ที่ออกมามันดีต่อหัวใจมากจริงๆ ขอชื่นชมทีมงานและนักแสดงทุกคนเลย เพลงประกอบทั้งสองเพลง รวมถึงเพลงผ่าน ฉากและสถานที่ การลำดับภาพ บทละคร เสื้อผ้าหน้าผมและส่วนประกอบอื่นๆ มันดีต่อหัวใจจริงๆ เรื่องนี้หมากมีหนวดสมใจแล้วสินะ
แถมนิดนึง
[1] พี่เธียรกาออกถูกคนแล้ว ยายเมยน่ะเรอะ ตำแหน่งตัวเองก็เขียนผิดแล้ว...บอกแล้วอย่าให้ดูหลายรอบ
[2] พี่เธียรคะ การกระทำหลายๆ อย่างของพี่เธียรที่ไซต์งานนี่ ไม่ปลอดภัยเลยนะคะ ระวัง KPI จะตกนะจ๊ะ SAFETY FIRST จ้า
[3] จขกท ไม่ได้ทำงานบริหารงานก่อสร้าง (Construction Management, CM) เหมือนในเรื่อง แต่อยู่ฝั่งงานบริหารงานวิศวกรรม (Engineering Management, EM) ไม่แน่ใจว่า [2] นี่ถูกหรือเปล่า
[4] One day trip ของพี่เธียรกับน้องเมย เดินทางจากทวายไปย่างกุ้งกับอินเลในวันเดียวได้...นับถือ ก็ว่าจะทำเป็นจำไม่ได้แล้ว แต่เจดีย์ชเวดากองโดดเด่นเหลือเกิน
แต่ถึงจะแถมมาหลายข้อก็ไม่หักคะแนนนะ ถ้าคะแนนเต็ม 10 ยกให้เลย 9.8 จ้า ข้อดีมีเยอะกว่าเยอะมากจ้า
จากใจวิศวกร (เอกภาษาไทย) คนหนึ่ง
***ละครจบเดี๋ยวค่อยมาแต่งต่อให้ครบละกัน***
อกเกือบหักแอบรักคุณสามี [มันดีกว่าที่คิด มันดีต่อหัวใจ]
แต่ขอออกตัวก่อนเลย
จขกท ชื่นชม พี่แอน ทองประสม
จขกท ติดตาม หมาก ปริญ ตั้งแต่เงารักลวงใจ
และ จขกท ชื่นชอบนิยายเรื่องนี้ ความลงตัวของพล็อตระหว่างพี่เธียรและน้องเมย คนพี่โลกส่วนตัวสูง ใช้สมองกับความรักมากกว่าหัวใจ ส่วนคนน้องมุ่งมั่นและรักเดียวใจเดียว ทำได้ทุกอย่างเพื่อคนที่รัก การใช้การทำงานในการดำเนินเรื่อง
ปกติจะเขียนถึงละครแต่ละเรื่อง จะดูจนใกล้จบไปแล้ว แต่สำหรับเรื่องนี้ ข้าพเจ้าออกตัวขนาดนี้ ขอยกเว้นละกันนะ ชื่นชอบเรื่องนี้มาตั้งแต่อ่านนิยาย นานๆ ที่จะเจอนิยาย ที่ตัวละครทำงานวงการเดียวกันกับตัวเอง แถมยังลงรายละเอียดการทำงานแบบจริงจังด้วย อาจจะไม่จริงจังเท่าชีวิตจริง แต่ก็มากกว่าเกือบทุกเรื่องที่เคยอ่าน อีกอย่างส่วนตัวก็เคยทำงานโครงการในพม่าเหมือนกันด้วย แต่คนละโครงการกันนะ สำนวนในหนังสืออาจจะไม่ได้ลื่นไหลเทียบเท่านักเขียนชั้นครู แต่ก็ไม่ได้ลดทอนความสนุกของเรื่องนี้ลง เพราะความ Realistic ของตัวละครและเรื่องราวนั่นเอง ยิ่งมาเป็นละคร ส่วนต่างๆ ตรงนี้ยังคงเก็บไว้อย่างครบถ้วน แถม...มันดีกว่าที่คิด...อีกด้วย
ทำไม...มันดีกว่าที่คิด [1] ในนิยายมีการบรรยายการทำงานเยอะมาก ไม่คิดว่าพอมาทำเป็นละครแล้วจะเยอะด้วย แอบคาดหวังแหละ แต่ไม่กล้าหวังมาก กลัวพอมาทำเป็นละครแล้วโดนตัด เพราะบางคนคิดว่ามันน่าเบื่อ แต่ไม่ผิดหวังจ้า...มาครบถ้วนตามหนังสือเลยจ้า ออกจะเห็นภาพชัดเจนกว่าในหนังสือด้วยซ้ำ หน้างานที่พม่าทำได้ดีกว่าที่คิด ทั้งไซต์ออฟฟิศและที่พักพนักงาน ว่าแต่ท่าเรือน้ำลึกก็มาแล้ว เรือก็มาเทียบท่าแล้ว พวกเอ็งมากันทำไมทั้งแฮมม็อคและทีพีซี (หยอกๆ) แล้วอิพี่เธียร เป็นถึง Construction Manager แต่เอ็งลงหน้างานบ่อยกว่า Foreman ซะอีก