สวัสดีค่ะเหล่าโคนันอคาเดมี่ทุก ๆ คน (ขออนุญาตยืมคำนี้ใช้ด้วยนะคะคุณ Paradise Slice and double shot ^^)
กลับเข้าสู่ห้องเรียนของเรากันค่ะ ฮ่า ๆ
ผ่านไปแล้วทั้งหมด 12 ตอนแล้วเนอะ สำหรับ The King ของเรา ใกล้มาถึงปลายทางแล้ว
เป็นอย่างไรกันบ้างคะ เริ่มเข้าใจอะไรหลาย ๆ อย่างกันบ้างรึยังเอ่ย ? คนเขียนบทรึจะสู้เหล่านักสืบในนี้ แต่ละคนเก่งมาก ๆ ขอคาราวะเลยฮะ
หลาย ๆ ปมก็ได้คลี่คลายลง และก็มีปมเพิ่มขึ้นมาอีกเหมือนกัน ตัวอย่างเช่น
เด็กโยโย่ ::
ผู้เป็นคนดูแลและรักษาสมดุลของโลกทั้งสองใบ พ่อมดน้อยของเรา
ลูน่า ::
เราคิดว่าลูน่านี่ต้องเป็นคนที่ทำหน้าที่ชี้เป้าช่วยเพฮาแน่ ๆ สังเกตจากหลาย ๆ อย่าง เหมือนเป็น GPS ให้เพฮาเดินไปถูกทิศทาง เป็นไกด์นำทางให้ แต่หลาย ๆ พฤติกรรมก็ยังงง ๆ อย่างเช่นเมื่อวานเอามีดให้เด็กโยโย่ ซึ่ง เด็กโยโย่ก็ให้นางเอกไป นางเอกรอด แต่อีกมุม เข้าฝ่ายอีริม แต่ก็มีหักมุมซะงั้น
ยังคงเดาทิศทางของลูน่าไม่ออกเลย หรือคนเขียนบทจะมาปล่อยทีเด็ดใน EP. ท้าย ๆ กันแน่
องค์ชายบูยอง ::
ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ต้องขอบคุณองค์ชายที่ช่วยวางหมากคำใบ้ให้เพฮาของเราแก้สมการได้
โจยอง ::
ดีใจที่ไม่เป็นอะไร เมื่อวานนี้ใจหายหมดเลย ขอบคุณเสื้อเกราะจากจักรวรรดิเกาหลีนะคะ (สาว ๆ ใจชื้นเลยทีเดียวเชียว ^ ^)
** เราแอบคิดในใจนะว่า โจยองคือหนึ่งในผู้ติดตามอีกนในอนาคตด้วย เพราะจากคำพูดที่เขาบอกคังชินแจ ประมาณว่า อยากเห็นเพฮามีความสุข ไม่ว่าเพฮาจะมีศัตรู มีศึกที่ไหนอะไรยังไงเขาก็จะตามไปทุกที่ ไม่แน่นะ อาจจะมีโจยองในอนาคตอยู่กับอีกนในอนาคตก็ได้ (มโนก่อน ๆ) เพราะในคอมของโจยอง ก็มีคำไบ้ในหมากของเพฮาเหมือนกัน เช่น ร้านหนังสือกับเด็กโยโย่ นั่นคือสิ่งที่เราสังเกต ** (ขอตั้งทฤษฎีนี้ไว้ก่อนนะ งานเดาล้วน ๆ)
นายกคู ::
ร้ายกาจมากผู้หญิงคนนี้ แต่ยังคงสงสัยอยู่ว่าไปที่สาธารณรัฐเกาหลีได้ยังไง อะไรเป็นสาเหตุให้เธอต้องข้ามไป ตรงนี้ซีรีส์ยังไม่เฉลยมาเลย ยังคงทิ้งไว้ให้เป็นปริศนา
โนซังกุง :: โนซังกุงพูดถึงอะไรกันแน่ หรือว่าโนซังกุงรู้เรื่องอะไรกันแน่ ทิ้งท้ายไว้ที่สงครามปี 1950 เป็นอย่างไรบ้าง ถ้านับจากในซีรีส์ ณ ตอนนี้เป็นปี 2020 เท่ากับว่าเป็น 70 ปีเลยนะ แล้วนางเอกของเราก็ทำหน้าเหวอ ๆ ด้วย ต้องมีอะไรแน่ ๆ
เราจำได้คร่าว ๆ ว่า มันมีเรื่องเล่าตำนานของขลุ่ยคล้าย ๆ บทกลอน ว่าขลุ่ยนี้ก็เป็นตัวช่วยหยุดสงครามหรืออะไรซักอย่าง (จำไม่ค่อยได้แล้ว) เป็นไปได้มั้ยว่า นางเอกต้องเป็นใครซักคนจากในสงครามนั้น
จองแทอึล :: ตอนนี้คิดว่า นางเอกเริ่มสับสนในใจตัวเองแน่ ๆ เลย ระหว่างอีกนปัจจุบัน กับอีกนที่มาจากอนาคต เพราะเธอรู้แล้วว่า คนที่ให้ดอกไม้และจูบเธอในวันนั้น คืออีกนอีกคนแน่ ๆ
อีกน (ปัจจุบัน) :: เราว่าเพฮาของเราก็เริ่มสังเกตนางเอกแล้วล่ะ ว่านางเอกเริ่มมีท่าทีแปลก ๆ สังเกตได้จากตอนที่ถามเรื่องชุด ถามเรื่องดอกไม้ และอะไรต่าง ๆ ทั้งหลาย เห้อออ ... นี่เริ่มสงสารอีกนคนนี้แล้วนะ ยิ่งฉากถ่ายรูป โหวววว ทำไมถ่ายทอดอารมณ์มาได้ขนาดนั้น เหมือนว่ารู้ตัวเลยว่าวันนึงจะต้องหายจากไป หรืออาจจะต้องไม่ได้อยู่กับนางเอก เราว่าตอนจบเกียมผ้าขนหนูกันได้เลยค่ะ (ซับน้ำตาไป บิดน้ำทิ้งไป)
จบ EP. 12 มาก็มีปมเพิ่มขึ้นมาอีก แถมเป็นปมที่น่าคิดมาก ๆ ด้วยแฮะเกี่ยวกับเรื่องของจองแทอึล
ไหนจะปมเรื่องฟ้าผ่าอีก เวลาฟ้าผ่าทำไมทุกคนมีแผล ทำไมนางเอกไม่มีแผลซึ่งทุกคนที่มีแผลล้วนแล้วแต่เป็นคนที่ข้ามฝั่งไปมาระหว่างสองโลกทั้งนั้น
คนเขียนบทต้องการจะสื่ออะไรกันแน่ และต้องการจะสับขาหลอกอะไรพวกเราอีก มีหักมุมใช่มั้ย ??
ใครมีอะไรมาเม้ามอยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้นะคะ จับมือไว้แล้วไปด้วยกัน เย้ เย้ อีกนิดเดียว ๆ จะถึงจุดหมายแล้ว
แต่กว่าจะถึงจุดหมายนี่ เลือดตาแทบกระเด็นเลยเด้อ ได้แต่อิหยังวะ ๆ ในใจหลายรอบมาก
ขอทิ้งท้ายไว้ด้วยภาพแห่งความสุขของเพฮาแล้วกันนะคะ มีความสุขจริงจริ๊งงงง อิ อิ
ทั้งเรื่องอีกนปัจจุบัน อีกนอนาคต เรื่องทฤษฎีต่าง ๆ ในคห.ที่ 16 และ 30 เผื่อช่วยให้เข้าใจได้มากขึ้นค่ะ เราจะได้ดูซีรีส์สนุก ๆ ไปพร้อม ๆ กันเนอะ
The King : Eternal Monarch EP.12 ยืนงงในดงไผ่กันต่อไปพวกเรา (-..-)
กลับเข้าสู่ห้องเรียนของเรากันค่ะ ฮ่า ๆ
ผ่านไปแล้วทั้งหมด 12 ตอนแล้วเนอะ สำหรับ The King ของเรา ใกล้มาถึงปลายทางแล้ว
เป็นอย่างไรกันบ้างคะ เริ่มเข้าใจอะไรหลาย ๆ อย่างกันบ้างรึยังเอ่ย ? คนเขียนบทรึจะสู้เหล่านักสืบในนี้ แต่ละคนเก่งมาก ๆ ขอคาราวะเลยฮะ
หลาย ๆ ปมก็ได้คลี่คลายลง และก็มีปมเพิ่มขึ้นมาอีกเหมือนกัน ตัวอย่างเช่น
เด็กโยโย่ ::
ผู้เป็นคนดูแลและรักษาสมดุลของโลกทั้งสองใบ พ่อมดน้อยของเรา
ลูน่า ::
เราคิดว่าลูน่านี่ต้องเป็นคนที่ทำหน้าที่ชี้เป้าช่วยเพฮาแน่ ๆ สังเกตจากหลาย ๆ อย่าง เหมือนเป็น GPS ให้เพฮาเดินไปถูกทิศทาง เป็นไกด์นำทางให้ แต่หลาย ๆ พฤติกรรมก็ยังงง ๆ อย่างเช่นเมื่อวานเอามีดให้เด็กโยโย่ ซึ่ง เด็กโยโย่ก็ให้นางเอกไป นางเอกรอด แต่อีกมุม เข้าฝ่ายอีริม แต่ก็มีหักมุมซะงั้น
ยังคงเดาทิศทางของลูน่าไม่ออกเลย หรือคนเขียนบทจะมาปล่อยทีเด็ดใน EP. ท้าย ๆ กันแน่
องค์ชายบูยอง ::
ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ต้องขอบคุณองค์ชายที่ช่วยวางหมากคำใบ้ให้เพฮาของเราแก้สมการได้
โจยอง ::
ดีใจที่ไม่เป็นอะไร เมื่อวานนี้ใจหายหมดเลย ขอบคุณเสื้อเกราะจากจักรวรรดิเกาหลีนะคะ (สาว ๆ ใจชื้นเลยทีเดียวเชียว ^ ^)
** เราแอบคิดในใจนะว่า โจยองคือหนึ่งในผู้ติดตามอีกนในอนาคตด้วย เพราะจากคำพูดที่เขาบอกคังชินแจ ประมาณว่า อยากเห็นเพฮามีความสุข ไม่ว่าเพฮาจะมีศัตรู มีศึกที่ไหนอะไรยังไงเขาก็จะตามไปทุกที่ ไม่แน่นะ อาจจะมีโจยองในอนาคตอยู่กับอีกนในอนาคตก็ได้ (มโนก่อน ๆ) เพราะในคอมของโจยอง ก็มีคำไบ้ในหมากของเพฮาเหมือนกัน เช่น ร้านหนังสือกับเด็กโยโย่ นั่นคือสิ่งที่เราสังเกต ** (ขอตั้งทฤษฎีนี้ไว้ก่อนนะ งานเดาล้วน ๆ)
นายกคู ::
ร้ายกาจมากผู้หญิงคนนี้ แต่ยังคงสงสัยอยู่ว่าไปที่สาธารณรัฐเกาหลีได้ยังไง อะไรเป็นสาเหตุให้เธอต้องข้ามไป ตรงนี้ซีรีส์ยังไม่เฉลยมาเลย ยังคงทิ้งไว้ให้เป็นปริศนา
โนซังกุง :: โนซังกุงพูดถึงอะไรกันแน่ หรือว่าโนซังกุงรู้เรื่องอะไรกันแน่ ทิ้งท้ายไว้ที่สงครามปี 1950 เป็นอย่างไรบ้าง ถ้านับจากในซีรีส์ ณ ตอนนี้เป็นปี 2020 เท่ากับว่าเป็น 70 ปีเลยนะ แล้วนางเอกของเราก็ทำหน้าเหวอ ๆ ด้วย ต้องมีอะไรแน่ ๆ
เราจำได้คร่าว ๆ ว่า มันมีเรื่องเล่าตำนานของขลุ่ยคล้าย ๆ บทกลอน ว่าขลุ่ยนี้ก็เป็นตัวช่วยหยุดสงครามหรืออะไรซักอย่าง (จำไม่ค่อยได้แล้ว) เป็นไปได้มั้ยว่า นางเอกต้องเป็นใครซักคนจากในสงครามนั้น
จองแทอึล :: ตอนนี้คิดว่า นางเอกเริ่มสับสนในใจตัวเองแน่ ๆ เลย ระหว่างอีกนปัจจุบัน กับอีกนที่มาจากอนาคต เพราะเธอรู้แล้วว่า คนที่ให้ดอกไม้และจูบเธอในวันนั้น คืออีกนอีกคนแน่ ๆ
อีกน (ปัจจุบัน) :: เราว่าเพฮาของเราก็เริ่มสังเกตนางเอกแล้วล่ะ ว่านางเอกเริ่มมีท่าทีแปลก ๆ สังเกตได้จากตอนที่ถามเรื่องชุด ถามเรื่องดอกไม้ และอะไรต่าง ๆ ทั้งหลาย เห้อออ ... นี่เริ่มสงสารอีกนคนนี้แล้วนะ ยิ่งฉากถ่ายรูป โหวววว ทำไมถ่ายทอดอารมณ์มาได้ขนาดนั้น เหมือนว่ารู้ตัวเลยว่าวันนึงจะต้องหายจากไป หรืออาจจะต้องไม่ได้อยู่กับนางเอก เราว่าตอนจบเกียมผ้าขนหนูกันได้เลยค่ะ (ซับน้ำตาไป บิดน้ำทิ้งไป)
จบ EP. 12 มาก็มีปมเพิ่มขึ้นมาอีก แถมเป็นปมที่น่าคิดมาก ๆ ด้วยแฮะเกี่ยวกับเรื่องของจองแทอึล
ไหนจะปมเรื่องฟ้าผ่าอีก เวลาฟ้าผ่าทำไมทุกคนมีแผล ทำไมนางเอกไม่มีแผลซึ่งทุกคนที่มีแผลล้วนแล้วแต่เป็นคนที่ข้ามฝั่งไปมาระหว่างสองโลกทั้งนั้น
คนเขียนบทต้องการจะสื่ออะไรกันแน่ และต้องการจะสับขาหลอกอะไรพวกเราอีก มีหักมุมใช่มั้ย ??
ใครมีอะไรมาเม้ามอยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้นะคะ จับมือไว้แล้วไปด้วยกัน เย้ เย้ อีกนิดเดียว ๆ จะถึงจุดหมายแล้ว
แต่กว่าจะถึงจุดหมายนี่ เลือดตาแทบกระเด็นเลยเด้อ ได้แต่อิหยังวะ ๆ ในใจหลายรอบมาก
ขอทิ้งท้ายไว้ด้วยภาพแห่งความสุขของเพฮาแล้วกันนะคะ มีความสุขจริงจริ๊งงงง อิ อิ