เราโสดมานานมากจนมาเจอกับผู้ชายคนนึง ขอบอกแบล็คกราวเขาก่อน ก่อนหน้านี้เขาเป็นเจ้าของเพจท่องเที่ยว เพจหนึ่ง เป็นยูทูปเบอร์ ซึ่งก็เป็นธรรมดาที่จะมีผู้หญิงเข้าหาเขาเยอะมาก เราเจอกันในFacebook ซึ่งเราก่อนที่เขาจะมาคุยกับเรา เขาก็เคยคุยกับ แพทย์ พยาบาล ทันต อาจารย์ (อันนี้แฟนเก่าเขาทักมาบอก ซึ่งเราเองก็ไม่ได้ถามเขาหรอก เพราะมันก็อดีตเราไมอยากก้าวก่าย) เราคุยกันได้ซักพัก ก็ตกลงเป็นแฟนกัน ต้องบอกก่อนว่า เราก็เลยบอกเขาว่าเป็นแฟนขึ้นสถานะได้มั้ย เขาบอกว่าเป็นแฟนกัน ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นรู้หรอก รู้กันแค่สองคนก็พอ อันนี้เราก็เข้าใจ ต่อมา ด้วยความที่เราเจอกันในช่วงโควิด เราก็ได้แค่เเชทคุยกัน ซึ่งอุปสรรคในการแชทก็คือ เขาบอกว่าเขาทำงาน เขาเรียน ต้องบอกก่อนว่าเขาเรียน ซึ่ง้องเรียนออนไลน์ทุกวันจันทร์-ศุกร์ เเต่เพื่อนคิดว่า จะมีใครมั้ยที่จะเข้าเรียนออนไลน์ทุกคลาส ซึ่งเวลาที่เราแชทไปต้องรอจนกว่าเขาจะว่าง ซึ่งก็มีบางครั้งที่เราน้อยใจ เราทักไปนานมากกว่าจะตอบ เราก็เลย. ใส่ประโยคนึงไป มันตอบแชทไม่ได้เลยหรอ เขาตอบกลับมาว่า ทำไมรอไม่ได้ คนอื่นยังรอได้ เราก็เลยถามกลับไปว่า คนอื่นใคร เขาบอกว่า เพื่อน เราก็เลยคิดในใจ เพื่อนกับแฟนมันเหมือนกีนหรอวะ หรือแฟนมันไม่สำคัญเลยหรอว่ะ เขาให้คำจำกัดความของ แฟนไว้ว่ายังไง สำหรับเรา แฟนสำคัญนะ ถึงจะไม่ว่างจะยุ่งยังไงก็จะหาเวลาตอบให้จนได้ เพราะเราให้ความสำคัญกับแฟนมาก และต่อมาพอถึงเสาร์อาทิตย์ ซึ่งเป็นวันที่ไม่ได้เรียน เขาบอกว่ามีธุระไปกับเพื่อน อาทิตย์ต่อมามีงาน ไปทำงาน ในช่วงที่ไปงานเราก็ปล่อยนะ ไม่ก้าวก่าย แต่ในใจก็คิดทำไมเขาถึงไม่โทรไม่แชท ทั้งที่ออนเฟสอยู่ เราได้แต่นั่งร้องไห้นั่งมองแชท ทำไมว่ะทำไม อ่ะเราเลยลองชวนเขาบ้าง อาทิตย์หน้าไปเที่ยวกันมั้ย เขาก็บอกกับเรานะว่า เขาไม่ว่างให้คำตอบไม่ได้ ซึ่งตลอดเวลาที่เราคุยกัน เขาบอกเราว่าเขาทำงานๆๆๆๆๆทำแต่งาน เพื่อนๆคิดว่ามันมีอยู่จริงมั้ยผู้ชายที่ทำงานตลอดเวลา ทำงานๆๆๆๆ แล้วก็ที่เราคิดมากคือ เขาทำงานจริงมั้ยหรือเขามีตนของเขาอยู่แล้ว รึว่าเราที่จริงจังกับเขามากเกินไป เราควรทำยังไง เราไม่รู้เลยว่าใจที่เราให้ไป เขาจะเทเรารึเปล่า เพราะความรู้สึกของเรามันเหมือนว่าเรารักเขาอยู่ฝ่ายเดียว