ผมเป็นวิศวกรไฟฟ้ารัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง อายุ 44 ปีแล้วครับ ผมจบปริญญาโทมาก็ทำงานที่นี้เลย ไม่เคยเปลี่ยนงานเลย มานั่งนึกเรื่องเมื่อก่อนที่เริ่มทำงานใหม่ๆ งานค่อนข้างจะเป็นระบบราชการมากๆ ไม่ค่อยชอบครับ แต่ต้องทนทำงานที่นี้ต่อเพราะเอาทุนที่ทำงานไปเรียนต่อวิศวกรรมที่ประเทศอเมริกา ต้องมาทำงานใช้ทุน 4 - 5 ปี พอใช้ทุนหมดก็ไปสัมภาษณ์งานที่บริษัทเอกชนแต่บริษัทไม่รับ รู้สึกถูกกดดันเลยไปเรียนต่อ ป.โททางด้านการเงิน 2 ปี พอเรียนจบก็ไปสมัครงานพวกธนาคารแต่ก็ไม่มีที่ไหนรับอีก (จบปริญญาโทใบที่สองมาตอนอายุ 33 ปี) ตอนที่จบปริญญาโทใบที่สองแต่สมัครงานที่ไหนเค้าก็ไม่รับนั้น(มีแต่เรียกสัมภาษณ์)จะรู้สึกเครียดมาก อยากทำงานบริษัทใหญ่มากกว่าเพราะได้ใช้ความรู้ทางด้านนริหารการเงินที่เรียนมา แต่ตอนนี้อายุ 44 ปีแล้วยังทำงานที่เดิมอยู่เลย ความจริงก็รู้สึกเครียดๆนะที่ทำงานที่เดิม เหมือนเราเป็นคนไร้ความสามารถ เพื่อนๆคนเก่งๆเค้าก็ลาออกไปทำงานที่ใหม่กันนะ เรารู้สึกว่าเราดักดานยังงัยก็ไม่รู้ แต่เราก็ปรับตัวนะ พยายามอยู่และมีความสุขกับสิ่งที่มี แต่ใจจริงก็อยากเปลี่ยนงานนะ เพื่อนๆมีความคิดเห็นอย่างไรกับกรณีของผมบ้างครับ