สวัสดีค่ะ อยากสอบถามความเห็นของผู้ที่เข้ามาอ่านในกระทู้ว่ามีความคิดเห็นยังไงนะคะ อยากขอคำแนะนำให้เราmove on ได้ค่ะ ตอนนี้เรายังอาวรณ์อยู่เลย
เราเป็นเด็ก63 ที่พึ่งประกาศผลรอบกสพท ไปไม่นาน ผลคือสอบติด ทันตะ มหาลัยรัฐค่ะ ตอนประกาศใหม่ๆก็คืองงและแอบเสียใจและดีใจนิดหน่อยที่อย่างน้อยก็มีที่เรียนแล้ว แต่อีกใจนึงก็เสียใจที่เราไปไม่ถึงฝัน จากตอนแรกที่คะแนนเรามีโอกาสลุ้นแพทย์ พอผลออกมาว่าติดทันตะเลยเคว้งไปเลยค่ะ ว่าเอายังไงดี จะซิ่วหรือตั้งใจเรียน
เราเป็นเด็กคนนึงที่มีความฝันว่าอยากจะเป็นหมอมาตั้งแต่เด็กแล้ว หากิจกรรมข้อมูลต่างๆ รวมถึงไปงานเปิดรั้วโรงเรียนแพทย์ด้วย อยากสอบติดโรงเรียนดังๆเพื่อให้ได้เข้าอยู่ในสังคมดีๆ เพื่อให้เราสามารถมีโอกาสติดแพทย์มากขึ้น ถึงแม้ว่าจะไม่สำเร็จก็ตาม ไม่เป็นไรรอบมหาลัยต้องได้ พอมาวันนี้ผลก็ไม่ได้ ทำให้เรารู้สึกลังเลใจมากๆค่ะว่าเราจะเอายังไงดี และยิ่งพ่อแม่ก็ไม่อยากให้ซิ่วอยู่บ้านก็เข้าใจว่าอื้อ ถ้าไม่ติดจะเอาไงดีละ และปีหน้าจะมีการเปลี่ยนแปลงมากมาย ทำให้เรากลัวและไม่อยากจะซิ่วค่ะ โดยในตอนแรกเราไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับคณะทันตแพทย์เลย เราเลยรีบหาข้อมูลเกี่ยวกับทันตะเท่าที่หาได้ ทำให้เราได้ร็จักคณะนี้มากขึ้น มันก็มีความคิดที่ว่าเรียนทันตะก็ได้ แต่มันก็แอบหน่วงๆที่แบบแกจะโอเคแน่รึป่าว จะsuffer กับการเรียนไหม และยิ่งอ่านตรงที่ช่วงคลินิคจะมีปัญหาเรื่องการเก็บเคส ยิ่งเราได้มหาลัยต่างจังหวัดเรายิ่งกลัวว่าปัญหาการเก็บเคส และเหตุผลหลักๆที่หนักใจคือ ค่าใช้จ่ายในการเรียนมันก็เยอะนะ ถึงแม่จะบอกเราเสมอว่ามี เก็บไว้ให้สำหรับการเรียนแต่เราก็แบบมันก็เยอะอยู่นะแม่ (ยิ่งเราเป็นพี่คนโต เราไม่อยากให้แม่เสียค่าใช้จ่ายในการเรียนเยอะ) นอกจากค่าเทอมแล้วมันยังมีอื่นๆอีก ถึงแม้จะคิดว่าเราจะซิ่วทันตะไปแพทย์ได้ก็จริงแต่ว่ามันก็เสียเงินเยอะมากๆ
ช่วงเวลานี้เลยพยายามบอกตัวเองว่าอย่าซิ่วเลย ตั้งใจเรียนเก็บเกียรตินิยมมาดีกว่าไหม เรียนไปซิ่วไปมันจะพังทั้งคู่นะ เรียนทันตะมันก็ดีอาจจะไม่ได้แย่อย่างที่เราคิด(อาจเพราะเรายังไม่เปิดใจพอ) เขามีงานแลปให้ทำด้วยนะ มีทั้งแลปและเลคเชอร์ในคณะที่แพทย์เน้นทำแลป และยิ่งแม้บอกเราว่า เราเป็นคนที่มีปัญหาเรื่องความเครียดบ้าง(เครียดลงกระเพาะ) และเป็นคนที่ชอบคิดเล็กคิดน้อย หากเราเรียนแพทย์แล้วเราไม่move on แม่กลัวว่าเราจะโทษตัวเองที่ไม่สามารถช่วยใครได้ กลัวว่าเราจะเครียดจนสุดท้ายก็จะเป็นโรคซึมเศร้า ซึ่งทำให้แม่เราอยากให้เราเรียนทันตะมากกว่าแพทย์ ซึ่งเราเข้าใจแม่นะ ความจริงเราตั้งใจว่าถ้าไม่ได้หมอจะลงสัตวแพทย์เลย ถึงแม้ผู้ใหญ่รอบตัวเราจะบอกว่าทันตะดีแล้วก็ตาม ทำให้เรามีความคิดตีกันในหัวว่าเราควรเรียนทันตะดีไหม หรือซิ่วไปแพทย์ดี แต่ใจตอนนี้ยังไม่มีความสุขเลยค่ะ ยังตัดใจจากแพทย์ไม่ได้ทั้งๆที่เรายังไม่ได้เรียนทันตะหรือแพทย์จริงๆด้วยซ้ำ
จึงอยากถามว่าพี่ๆว่า
1.เราจะmove onให้เราสามารถเรียนทันตะอย่างมีความสุขยังไงดีคะ
2.พวกงานแลปและการเก็บเคสมันเป็นสิ่งที่หนักที่สุดในตอนเรียนใช่ไหมคะ แล้วชีวิตการทำงานแตกต่างจากตอนเรียนมากไหมคะ
3.ในช่วงสถานะการโควิด งานทันตะกรรมต้องงดหากไม่ใช้ฉุกเฉิน อยากรู้ว่าทันตแพทย์ช่วงนี้ต้องทำอย่างอื่นแทนรึป่าวคะ
4.การเรียนต่อเฉพาะทางสำหรับทันตแพทย์นั้นจำเป็นเท่าแพทย์รึป่าวคะ
5.ทันตแพทย์มีโอกาสตกงานไหมคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ อยากสอบถามความเห็นของผ็ใหญ่ว่าเขามีความคิดเห็นกันอย่างไร เพราะผู้ใหญ่หลายคนเขามองสิ่งต่างๆในหลากหลายแง่มุมจึงอยากฟังความคิดเห็นนะคะ ส่วนตัวเราอาจจะมองไม่ครบถ้วนและคิดอย่างอคติไปบ้างเพราะเราไม่มีความรู้เกี่ยวกับสายวิชาชีพนี้ดีพอ
อยากเป็นหมอ แต่สอบติดทันตะ ใจไม่อยากจะซิ่วแต่ก็กลัวเราจะไม่มีความสุขกับการเรียน
เราเป็นเด็ก63 ที่พึ่งประกาศผลรอบกสพท ไปไม่นาน ผลคือสอบติด ทันตะ มหาลัยรัฐค่ะ ตอนประกาศใหม่ๆก็คืองงและแอบเสียใจและดีใจนิดหน่อยที่อย่างน้อยก็มีที่เรียนแล้ว แต่อีกใจนึงก็เสียใจที่เราไปไม่ถึงฝัน จากตอนแรกที่คะแนนเรามีโอกาสลุ้นแพทย์ พอผลออกมาว่าติดทันตะเลยเคว้งไปเลยค่ะ ว่าเอายังไงดี จะซิ่วหรือตั้งใจเรียน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ อยากสอบถามความเห็นของผ็ใหญ่ว่าเขามีความคิดเห็นกันอย่างไร เพราะผู้ใหญ่หลายคนเขามองสิ่งต่างๆในหลากหลายแง่มุมจึงอยากฟังความคิดเห็นนะคะ ส่วนตัวเราอาจจะมองไม่ครบถ้วนและคิดอย่างอคติไปบ้างเพราะเราไม่มีความรู้เกี่ยวกับสายวิชาชีพนี้ดีพอ