"ลองมั้ย ลองมาเรียนรู้กัน ไม่ต้องชอบมากก็ได้ แค่ลองเปิดใจให้กันก็พอ"
แฟลชแบ็คตอนที่สารวัตรร้องเพลงไทน์มันคือทุกอย่างจริงๆ การร้อยเรียงของแฟลชแบ็คมันคือสิ่งที่สารวัตรร้องถามบนเวที และมันคือคำตอบว่าทำไมไทน์ถึงให้โอกาสสารวัตร ไม่จำเป็นต้องมีฉากตามง้อตามดื้อ 10-20 นาทีเหมือนซีรี่ย์ทั่วไป เพราะมันมีความจริงตลอดทั้งซีรี่ย์อยู่แล้ว มันไม่ใช่แค่ตัดเอาฉากซึ้งๆมาแต่มันเป็นการไล่ระดับอารมณ์ไล่ระดับความสัมพันธ์และจบด้วยคำถามอยู่ที่ไทน์แล้วแหละว่าจะเลือกฉากจบแบบไหนและไทน์เลือกเชื่อ
แล้วที่ไบร์ทพูด จากงานคอนเสิร์ตกลายเป็นงานแต่งงาน มันใช่เลยครับ ถ้าคุณถอดความจากแฟลชแบ็คนั้นได้มันคือ คําสาบาน ของสารวัตร และไทน์ตอบตกลง ตอนผมตีความได้จะว่าเวอร์ก็ได้แต่ผมน้ำตาซึมเลย และผมคิดว่าผมไม่ได้จินตนาการไปเองด้วยเพราะองค์ประกอบมันครบทุกอย่าง คำสาบาน แหวน คุกเข่า บาทหลวง พิธี เพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาว คือมันบริลเลียนมากที่สามารถเล่นสัญลักษณ์ได้ขนาดนี้
ทำไมสารวัตรเปลี่ยนไป จริงๆแล้วสารวัตรยังเป็นคนเดิมครับ ย้อนกลับไปตอน 12 ตอนที่นอนหันหลังให้ ถ้าเราลองเปิดใจมองว่ามันไม่ใช่ละคร ในชีวิตจริงมันไม่มีคู่ไหนที่จะสวีทกันได้ตลอดเวลา จริงอยู่ที่สารวัตรไม่ควรนอนหันหลังให้ไทน์แต่ถ้านอนจับมือกันมันจะไม่สร้างอินแพคขนาดนั้นในตอนจบของตอน 12 ส่วนทำไมสารวัตรไม่ง้อไทน์ สารวัตรพร้อมจะสู้กับทุกคน(พี่มิล)เพื่อไทน์ แต่แค่ไทน์บอก สารวัตรพร้อมจะทำตามแม้มันจะเจ็บปวดมากก็ตามเหมือนในตอน 7 ในตอน 7 สารวัตรไม่เอากีต้าร์คืน แต่ในตอน 13 สารวัตรมาขอกีต้าร์เพื่อเอาไปสู้เพื่อไทน์ สารวัตรไม่เคยถอดสร้อยข้อมือเลยพร้อมร้องขอให้ไทน์ไปเชียร์ด้วย การง้อของสารวัตรอาจจะดูแปลกๆแต่มันก็เป็นสารวัตร
เพลงไทน์ มันคือทำนองเดียวกับตอนที่สารวัตรถามไทน์ว่าคนไม่เคยมีความรักจะแต่งเพลงรักได้ไหม ตอนนี้สารวัตรรู้แล้วว่าความรักมันเป็นยังไงแต่มันเป็นตอนที่เสียไทน์ไปแล้ว สารวัตรเลยอยากถามไงว่าตกลงฉันคิดไปเองใช่ไหมเพราะที่ผ่านมานั้นคือความรักของสารวัตร เพลงนี้จึงเป็นเพลงรัก(ที่เสียไปแล้ว)ของสารวัตร สำหรับผมเพลงรักก็เป็นเพลงเศร้าได้ครับ เพราะเพลงของคนคนนึงก็เป็นเพลงเศร้า
แพม แพมคือมนุษย์ครับไม่ใช่ตัวละครผ่านตัวอักษร อยากให้ลองไปฟังวิเคราะห์ของช่องพูมอโลนที่วิเคราะห์ความเป็นมนุษย์ของแพนดู ผมฟังแล้วใช่เลยเข้าใจแพมเลย
ในซีรี่ย์มันเล่าผ่านมุมมองของไทน์ครับ เราเลยเห็นความโหดร้ายของสารวัตรและหลงรักไทน์ ผู้กำกับเก่งครับที่ทำให้เรามีอารมณ์ร่วมขนาดนี้
สำหรับผมถึงไม่สมบูรณ์แบบตามที่ผู้กำกับพูด แต่มันก็เป็นตอนจบที่ดีมาก น่าประทับใจ อยากให้ลองไปฟังวิเคราะห์ของช่องปากฮีดู จะรู้เลยทุกอย่างเขาตั้งใจทำจริงๆ
คั่นกู ตอนจบถึงไม่สมบูรณ์แบบแต่ก็โคตรดี
แฟลชแบ็คตอนที่สารวัตรร้องเพลงไทน์มันคือทุกอย่างจริงๆ การร้อยเรียงของแฟลชแบ็คมันคือสิ่งที่สารวัตรร้องถามบนเวที และมันคือคำตอบว่าทำไมไทน์ถึงให้โอกาสสารวัตร ไม่จำเป็นต้องมีฉากตามง้อตามดื้อ 10-20 นาทีเหมือนซีรี่ย์ทั่วไป เพราะมันมีความจริงตลอดทั้งซีรี่ย์อยู่แล้ว มันไม่ใช่แค่ตัดเอาฉากซึ้งๆมาแต่มันเป็นการไล่ระดับอารมณ์ไล่ระดับความสัมพันธ์และจบด้วยคำถามอยู่ที่ไทน์แล้วแหละว่าจะเลือกฉากจบแบบไหนและไทน์เลือกเชื่อ
แล้วที่ไบร์ทพูด จากงานคอนเสิร์ตกลายเป็นงานแต่งงาน มันใช่เลยครับ ถ้าคุณถอดความจากแฟลชแบ็คนั้นได้มันคือ คําสาบาน ของสารวัตร และไทน์ตอบตกลง ตอนผมตีความได้จะว่าเวอร์ก็ได้แต่ผมน้ำตาซึมเลย และผมคิดว่าผมไม่ได้จินตนาการไปเองด้วยเพราะองค์ประกอบมันครบทุกอย่าง คำสาบาน แหวน คุกเข่า บาทหลวง พิธี เพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาว คือมันบริลเลียนมากที่สามารถเล่นสัญลักษณ์ได้ขนาดนี้
ทำไมสารวัตรเปลี่ยนไป จริงๆแล้วสารวัตรยังเป็นคนเดิมครับ ย้อนกลับไปตอน 12 ตอนที่นอนหันหลังให้ ถ้าเราลองเปิดใจมองว่ามันไม่ใช่ละคร ในชีวิตจริงมันไม่มีคู่ไหนที่จะสวีทกันได้ตลอดเวลา จริงอยู่ที่สารวัตรไม่ควรนอนหันหลังให้ไทน์แต่ถ้านอนจับมือกันมันจะไม่สร้างอินแพคขนาดนั้นในตอนจบของตอน 12 ส่วนทำไมสารวัตรไม่ง้อไทน์ สารวัตรพร้อมจะสู้กับทุกคน(พี่มิล)เพื่อไทน์ แต่แค่ไทน์บอก สารวัตรพร้อมจะทำตามแม้มันจะเจ็บปวดมากก็ตามเหมือนในตอน 7 ในตอน 7 สารวัตรไม่เอากีต้าร์คืน แต่ในตอน 13 สารวัตรมาขอกีต้าร์เพื่อเอาไปสู้เพื่อไทน์ สารวัตรไม่เคยถอดสร้อยข้อมือเลยพร้อมร้องขอให้ไทน์ไปเชียร์ด้วย การง้อของสารวัตรอาจจะดูแปลกๆแต่มันก็เป็นสารวัตร
เพลงไทน์ มันคือทำนองเดียวกับตอนที่สารวัตรถามไทน์ว่าคนไม่เคยมีความรักจะแต่งเพลงรักได้ไหม ตอนนี้สารวัตรรู้แล้วว่าความรักมันเป็นยังไงแต่มันเป็นตอนที่เสียไทน์ไปแล้ว สารวัตรเลยอยากถามไงว่าตกลงฉันคิดไปเองใช่ไหมเพราะที่ผ่านมานั้นคือความรักของสารวัตร เพลงนี้จึงเป็นเพลงรัก(ที่เสียไปแล้ว)ของสารวัตร สำหรับผมเพลงรักก็เป็นเพลงเศร้าได้ครับ เพราะเพลงของคนคนนึงก็เป็นเพลงเศร้า
แพม แพมคือมนุษย์ครับไม่ใช่ตัวละครผ่านตัวอักษร อยากให้ลองไปฟังวิเคราะห์ของช่องพูมอโลนที่วิเคราะห์ความเป็นมนุษย์ของแพนดู ผมฟังแล้วใช่เลยเข้าใจแพมเลย
ในซีรี่ย์มันเล่าผ่านมุมมองของไทน์ครับ เราเลยเห็นความโหดร้ายของสารวัตรและหลงรักไทน์ ผู้กำกับเก่งครับที่ทำให้เรามีอารมณ์ร่วมขนาดนี้
สำหรับผมถึงไม่สมบูรณ์แบบตามที่ผู้กำกับพูด แต่มันก็เป็นตอนจบที่ดีมาก น่าประทับใจ อยากให้ลองไปฟังวิเคราะห์ของช่องปากฮีดู จะรู้เลยทุกอย่างเขาตั้งใจทำจริงๆ