ถึงแม้ว่าตอนนี้ซอนจะยังไม่เลิกเล่นก็เถอะ  แต่ผมว่าฝีเท้าเหมือนจะเกินนักบอลเอเชียรุ่นก่อนๆและโดดเด่นกว่า ปาร์ค จี ซอง  นากาตะ   นากามูระ  คากาวะ  (อาลี ดาอี)  และคนอื่นๆในเอเชียไปเยอะแล้ว  ขาดแค่ถ้วยแชมป์เท่านั้นซึ่งอยู่จุดเดียวกับ แฮรี่ เคนเลย

คือถ้าเทียบกับนักเตะอังกฤษรุ่นก่อนๆรุ่นๆเดียวกันอย่างสตีเว่น เจอราด  รูนีย์   ผมว่าฝีเท้าเหนือกว่า ปาร์ค จี ซอง  ลี ยอง เปียว    นากาตะ   นากามูระ  คากาวะ และคนอื่นๆชัดเจนมาก นักเตะเอเชียรุ่นนั้นถ้าเป็นคนอังกฤษ ผมว่าไม่ติดทีมชาติอังกฤษสักคนแม้กระทั่งสำรอง (นักเตะเอเชียรุ่นนั้นยังดูด้อยอยู่)  เช่นอย่างคากาวะ แค่เปลี่ยนตำแหน่ง เปลี่ยนโค้ช  เปลี่ยนสไตล์การเล่น  สภาพทีมไม่เอื้ออำนวยก็ดับเลย ย้ายทีมก็เล่นไม่ออกคล้ายกับเป็นบอลสไตล์เดียวที่โดนจับทางได้แล้ว

แต่ถ้าเป็นทีมชาติอังกฤษยุคนี้ ซอน เฮือง มิน จริงๆผมว่าระดับเดียวกับ แฮรี่ เคนเลยนะ  เล่นได้หลายสไตล์ (ซึ่งซอนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชอบเล่นตำแหน่งอะไร  เพราะเล่นได้หมด) จะโค้ชคนไหนแผนอะไรปรับตัวได้หมด บอลสั้น บอลยาวก็ดี ไม่แปลกใจที่ค่าตัวเป็นกราฟที่พุ่งขึ้นอย่างเดียว ผมว่าถ้าซอนเป็นคนอังกฤษ เล่นกับเคนได้แบบนี้นะ ผมว่าเป็นแกนหลักทีมชาติอังกฤษได้เลยแหละ ซึ่งอังกฤษรุ่นนี้เก่งกว่ารุ่นเจอราด รูนี่ย์ด้วยซ้ำ  ว่าปะครับ