ขอเริ่มเรื่องเลยนะคะ
     เรากับแฟน พบกันทางแอปออนไลน์และได้นัดเจอกันค่ะ ต่อมาได้คบหากันช่วงระยะเพียงแค่ 3 เดือน เราได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดบ้านเค้าจังหวัดหนึ่ง เป็นช่วงสงกรานค่ะ แล้วช่วง 3 วันติดของสงกรานเราดื่มเหล้าหนักมาก และมีการทะเลาะกับแฟนเรื่องผู้หญิงที่มายุ่งกับเขาข้างๆ ซึ่งเราให้แฟนพาไปห้องน้ำและเกิดทะเลาะกัน เค้าซ้อมเราหนักมาก เลือดออกซึ่งทำร้ายร่างกายเราแล้วสักพักก็ออกไป เราตั้งสติจึงออกมาจากที่ตรงนั้นแล้วกลับไปหาบ้านญาติเค้า 
    ซึ่งโดนกระทำแบบนั้น เราตัดสินใจกลับจาก กทม เราจะเลิกกับเค้า ซึ่งเราทำใจแล้วว่าจะเลิก แต่เค้าไม่ยอมเลิกกับเราและต่อมานั้น ช่วงสิ้นเดือนเมษาเราพบว่าเราท้อง เราช็อคสุดๆ คือเรารักเค้านะคะ แต่ก็แบบไม่ได้อยากมีลูกกับเค้า เพราะสิ่งที่เจอมามันร้ายแรงมาก และช่วงที่เราท้องอ่อนๆ 3-5 เดือน ก็ยังมีเหตุการณ์ทำร้ายร่างกายเวลาที่เราทะเลาะกันค่ะ ปากแตกบ้าง ชกจมูกบ้าง จนช่วงนั้นก็หายไป แล้วหลังจากคลอดลูกมาได้ 3 เดือน เราโดนทำร้ายร่างกายอีกช่วงที่ทะเลาะกัน ประมาน 3 ครั้งในระยะ 3 เดือนจนกระดูกรอบตาแตก
    จนตอนนี้เราคิดในใจ เราอยากเลิกกับเค้า หย่ากับเค้า (สมรสแต่ไม่มีการแต่งงานค่ะ) ทุกวันนี้เหมือนอยู่แค่เพราะลูก ความรักเค้าไม่มีให้เราเลย ความเข้าใจคือเค้าไม่มีให้เราเลยค่ะ อยู่กันไปวันๆ ใจเราก็ไม่อยากให้ลูกรู้สึกว่ากำพร้า เราเคยเสนอว่าหย่ากัน เราเลี้ยงลูกเอง แต่เค้าไม่ยอมถ้าหย่าเค้าต้องการลูกไป (เราสองคนไม่ได้มีคนอื่นนะคะ ) แต่ความรู้สึกของเรา เราคิดว่าพวกเราไม่ได้รักกันแต่ต้นแล้ว (ถ้าเค้ารักเราเค้าจะไม่มีวันทำร้ายเรา) แต่เพียงแค่มีลูก
คือสื่อกลางของพวกเรา  เราไม่รู้จะทำยังไงต่อ ใจนึงบางครั้งก็คิดว่าขาดเค้าไม่ได้ ส่วนอีกใจอยากตัดขาดและใช้ชีวิตกับลูกแค่สองคน