ตอนนี้กำลังปรับตัวอยู่กับมันค่ะ การใช้ชีวิตคนเดียว มันยากจังเลยเนอะ เลิกกับแฟนที่คบกันมา7ปี ตอนนี้ครบ1เดือนแล้วค่ะ ผ่านไปแต่ละวันด้วยความเหงา
คิดถึง นึกถึงบ้าง ดีขึ้นบ้างนิดหน่อย แต่ความผูกพันธ์ ความโหยหากันมันยังเหลืออยู่มั้งคะ มันถึงยังเป็นแบบนี้ เพราะตัวติดกันตลอด กินข้าวด้วยกันเกือบทุกมื้อ
นอนด้วยกันทุกคืน แทบทุกอย่างในชีวิตค่ะ ที่ทำอะไรๆให้เค้า เรียกว่า เคี้ยวข้าวอย่างเดียวมั่งคะ ที่ไม่ได้ทำให้😂😂😂 ถึงวันนี้ต้องนอนคนเดียว กินข้าวคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว เราเลยกลับบ้านไปหาแม่บ้าง ก็ดีขึ้นเยอะ แต่พอต้องกลับมาทำงานก็เหมือนเดิม. พยายามเข้าใจยอมรับความจริงว่า มันไม่มีอะไรยั่งยืนจีรัง วันนี้ดีพรุ่งนี้อาจร้าย เราก็ทำได้แค่อยู่กับมันให้ชิน ยอมรับมัน ผ่านมันไปให้ได้แค่นั้น.😢