ภาพวาดลายเส้น ภายในโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง
ที่ Newcastle แคว้น Wales ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19
ชายหญิงกำลังนั่งบนโต๊ะซุบซิบนินทา
หรือกำลังกินเหล้า/สูบบุหรี่  เพื่อรอให้เนื้อย่างสุกก่อน
ผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างกองไฟ
กำลังดูเครื่องย่างเนื้อขนาดเล็กที่หมุนได้
โดยมีสุนัขตัวเล็ก ๆ กำลังวิ่งอยู่ในกงล้อ
แบบหนูแฮมสเตอร์ตัวเล็ก ๆ ที่วิ่งอยู่ในกงล้อ (หนูถีบจักร)

กงล้อแขวนห้อยลงมาจากเพดาน
ภายในมีสุนัขกำลังวิ่งอยู่ในกงล้อ
กงล้อที่เชื่อมผ่านสายโซ่
จะไปหมุนเพลาแกนเหล็ก
ให้หมุนรอบตัวไปด้านใดด้านหนึ่ง
ทำให้เนื้อย่างที่เสียบเหล็กอยู่
เนื่อย่างบนเตาไฟจะหมุนรอบตัวได้
ทำให้เนื้อมีโอกาสสุกได้ทั้งก้อน

ทั้งนี้ สายพันธุ์สุนัขผ่านการคัดสรรมาอย่างดีแล้ว
มีคุณลักษณะขาสั้น หัวโต และใบหูตก
Carl Linnaeus นักสัตววิทยาชื่อดัง
ตั้งชื่อพวกมันว่า  Canis vertigus
มาจากภาษาละตินความหมายว่า
สุนัขเวียนหัว  เพราะพวกมันต้องวิ่งตลอดเวลา

 
หน้าที่ของสุนัขถีบกงล้อปีศาจ คือ
การทำให้ที่ย่างเนื้อหมุนตลอดเวลา
มันเป็นงานที่น่าเบื่อหน่ายประเภทหนึ่ง
ที่ครั้งหนึ่งเป็นงานของเด็กชายตัวเล็ก ๆ
ที่โชคไม่ดีต้องอยู่ในการอุปถัมภ์ของ
ครอบครัวเศรษฐีหรือพวกขุนนางศักดินา
เด็กชายนั้นต้องทำงานในบริเวณเตาไฟที่เปิดโล่ง
ซึ่งมีความร้อนแทบจะทนทานไม่ได้เลย
เพราะใช้เวลานานหลายชั่วโมงมาก
ในการหมุนเนื้อย่างเพื่อให้เนื้อได้ย่างไฟจนสุกอย่างทั่วถึง

แต่ในศตวรรษที่ 16 และ 17
บางครัวเรือนทั่วสหราชอาณาจักร
เริ่มใช้พวกสัตว์เข้ามาทำงานแทนเด็กชายตัวเล็ก ๆ
สุนัขมีลักษณะที่โดดเด่นมากกว่ามาก
แต่มีบันทึกในบางฉบับเช่นกันที่ระบุว่า
พ่อครัวบางคนชอบใช้ห่านมากกว่า
เพราะความแข็งแกร่งและความยุ่งยากน้อยกว่า
 
เพื่อทำให้กงล้อหมุนได้  อุปกรณ์ปีศาจจึงถูกสร้างขึ้นมา
มันประกอบด้วยล้อกลวงเหมือนกับกงล้อของหนูถีบจักร
มีเพลาเหล็กย่างเนื้อที่หมุนได้เชื่อมต่อกับสายโซ่/สายพาน
ในขณะที่สุนัขวิ่งบนกงล้อเหมือนกับหนูถีบจักร  กงล้อก็หมุนไปเรื่อย ๆ
แล้วไปทำการขับเคลื่อนเพลาเหล็กย่างเนื้อให้หมุนตามกันไป
ในกรณีต้องการให้เพลาหมุนช้าหมุนเร็วก็จัดการกับน้ำหนักที่ถ่วงไว้ตรงแกนเพลา

โดยกงล้อหมุนมักจะวางไว้ให้ห่างจากไฟ  เพื่อไม่ให้สุนัขร้อนเกินไป
นั่นคือ ความเมตตาของคนเลี้ยงที่มอบให้กับสุนัขที่น่าสงสาร
มันคือ สิ่งมีชีวิตที่กลายเป็นเครื่องมือใช้ในครัวอีกชิ้นหนึ่ง 
ที่ต้องมาทำหน้าที่แทนครื่องจักรหรือทำงานแทนเด็กชายตัวเล็ก ๆ
คนทำครัวมักจะเตะมันหรือเฆี่ยนมัน
เพื่อให้มันวิ่งบนกงล้อให้เร็วขึ้นกว่าเดิม
บางครั้งก็โยนถ่านติดไฟเข้าไปกงล้อ 
เพื่อทำให้สุนัขตกใจจะได้วิ่งเร็วขึ้น



สุนัขถีบกงล้อปีศาจ  มักจะทำงานกันเป็นคู่
เพื่อแบ่งเบาภาระซึ่งกันและกันกับงานประจำ
" สุนัขค่อนข้างสงบเงียบ/ยอมทุกข์ทนกับเวลาทำงานที่แสนยาวนาน
และค่อนข้างเหน็ดเหนื่อยกับงานที่ต้องทำแทบทุกวัน
จนกว่าจะได้รับคำสั่งให้ออกมาจากกงล้อปีศาจ
พร้อมกับบังคับให้สุนัขอีกตัวเข้าทำงานหนักแทนที่
จนกว่างานประจำวัน(ย่างเนื้อ) จะเสร็จในแต่ละวัน
John George Wood  กับงานเขียน
The Illustrated Natural History ที่ตีพิมพ์ในปี 1853

การแบ่งงานกันทำที่ไม่เป็นธรรมของเจ้าของ
มักจะเป็นสาเหตุที่ทำให้สุนัขต้องต่อสู้และกัดกัน
ในหนังสือเกี่ยวกับห้องครัว โดย John Cordy Jeaffreson เขียนว่า:
การที่สุนัขถูกทารุณกรรมโดยคนเกือบทุกคน
และถูกเย้ยหยันโดยสุนัขในบ้าน(ที่เลี้ยงดูต่างหาก)

สุนัขทำงานถีบกงจักรปีศาจทั้งคู่เหมือนถูกคำสาป
แต่ละตัวต่างกัดซึ่งกันและกันเป็นประจำ
ต่างตัวต่างหาว่าอีกตัวหนึ่งอู้งาน
และหลบเลี่ยงงานประจำในการถีบกงล้อปีศาจ
และความโกรธเกรี้ยวระหว่างสุนัขด้วยกันเอง
บางครั้งพวกมันจะกัดกันจนตายไปข้างหนึ่ง



เรื่องเล่าของ Buffon เกี่ยวกับเรื่องราวของ
สุนัขถีบกงล้อปีศาจที่หลบหนีออกมาได้
จากห้องครัวของ Duc de Lianfort ในปารีส
ได้วิ่งเข้าไปหาคู่หูของมันและฆ่าเพื่อนมันเลย
เพราะถูกสุนัขตัวนั้นแสร้งทำเป็นป่วยเพื่อจะได้ไม่ต้องทำงาน
ทำให้สุนัขตัวแรกต้องทำงานหนักมากกว่าเดิม
  
เหตุการณ์ที่คล้าย ๆ กันนี้ก็เคยเกิดขึ้นที่
Jesuit’s College of La Flèche
ที่สุนัขถีบกงล้อปีศาจเกิดหวิบ(โกรธ)อย่างแรง
เพราะถูกบังคับให้ทำงานหนักแทนคู่หูของมัน
และเมื่อมันออกมาจากกงล้อปีศาจได้
มันก็ไล่ล่าคู่หูทรยศทันที  หลังจากที่ป๊ะกัน
ก็เกิดการกัดกันอย่างดุเดือด  จนกระทั่งคู่หูมันตายลง
 
สุนัขถีบกงล้อปีศาจยังมีการใช้งานอื่นนอกเหนือจากห้องครัว
เช่น ถีบกงล้อหีบผลไม้(เช่น องุ่น แอปเปิล)
ถีบเครื่องปั่นเนย  ถืบเครื่องปั๊มน้ำไปใช้ ถีบเครื่องสีข้าวของโรงสีข้าว

พอวันอาทิตย์ ครอบครัวก็จะพาสุนัขถีบกงล้อปีศาจไปที่โบถส์คริสตจักรด้วย
เพราะคนเหล่านี้ต้องการสุนัขมานอนที่เท้าทำให้เท้าอุ่นขึ้น
 



มีเรื่องเล่าครั้งหนึ่งที่เกิดขึ้นในโบสถ์คริสตจักรที่ Bath
ระหว่างที่ Bishop of Gloucester กำลังเทศน์และพูดประโยคตอนที่ว่า
ในตอนที่ Ezekiel  ได้เห็นกงล้อ 
และขณะที่กล่าวคำว่า กงล้อ ดังขึ้นมา
พวกสุนัขถีบกงล้อปีศาจต่างรีบวิ่งไปยังประตูโบสถ์
เพื่อพร้อมจะหลบหนีทันที

 
สุนัขถีบกงล้อปีศาจจะมีการคัดเลือกสายพันธุ์
ด้วยการผสมสายพันธุ์สุนัขที่แตกต่างกัน
โดยนักคัดสายพันธุ์สุนัขชาวอังกฤษ
เพื่อหาสุนัขพันธุ์ชนิดพิเศษสำหรับการทำงานนี้
โดยมีคุณลักษณะต้องมีขนาดเล็กพอที่จะใส่ในกงล้อปีศาจ
ต้องทนถึก แข็งแรง มีพลัง และฉลาดพอพร้อมที่จะได้รับการฝึกฝน

Charles Darwin  มักอ้างถึง สุนัขถีบกงล้อปีศาจ
ว่านี้คือตัวอย่างของการคัดเลือกสายพันธุ์และพันธุวิศวกรรม
ให้ดูตัวอย่าง  สุนัขถีบกงล้อปีศาจ Turnspit 
นี่คือ วิธีการที่ผู้คนสามารถเลี้ยงสัตว์
เพื่อให้เหมาะสมกับความต้องการเฉพาะทาง

 
ในปี 1750  สุนัขถีบกงล้อปีศาจมีอยู่ทั่วไปในสหราชอาณาจักร
แต่ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 กงล้อปีศาจถูกแทนที่ด้วยเครื่องจักร
ที่เป็นเครื่องจักรกลที่ใช้พลังงานขับเคลื่อนด้วย
การไขลานให้ทำงานแบบนาฬิกาเข็มไขลานสมัยก่อน
หรือการใช้พลังงานไอน้ำ  หรือน้ำหนักถ่วงให้ข้าวของขึ้นลง หรือขดลวดสปริง
พลังงานเหล่านี้ต่างเข้ามาแทนที่สุนัขถีบกงล้อปีศาจ
และแล้วสายพันธุ์สุนัขนี้ก็ค่อย ๆ หายไปในที่สุด

หลายคนเชื่อว่าสุนัขสายพันธุ์นี้ปรับเปลี่ยนกลายพันธุ์
เป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่รู้จักกันในทุกวันนี้ เช่น
Welsh Corgi หรือ Glen of Imaal terrier

ทุกวันนี้คงเหลือตัวอย่าง
สุนัขถีบกงล้อปีศาจตัวสุดท้าย
ที่ใช้เทคนิคการทำให้ซากสัตว์คงสภาพเหมือนมีชีวิต
จัดแสดงอยู่ในพิพิธภัณฑ์ขนาดเล็ก 
ในบริเวณปราสาทโบราณ Norman
ที่ Abergavenny  แคว้น Wales

เรียบเรียง/ที่มา

https://bit.ly/2z518Ol
https://bit.ly/2Z7Avmv
https://n.pr/2zKxDRQ