คือก็ไม่ใช่ว่าไม่รัก ไม่กตัญญูหรอกนะคะ แต่คำพูดที่เขาพูดมันกระทบกระเทือนจิตใจของเรามากอะค่ะ แต่เขาไม่เคยรู้หรอกค่ะ เขาก็คงคิดว่าเราเป็นเด็ก คนหนึ่งอะ อย่างเช่น เขาใช้เราล้างจาน กวาดบ้านคือเราไม่ใช่ว่าจะไม่ทำนะคะ เราก็ทำแหละค่ะ แต่ทำช้า เราไม่ใช่ประเภทพูดปุ้บทำปั้บ คือถ้าจะให้เปลี่ยนตรงนี้ มันยากนะคะ เพราะเราเป็นคนขี้เกียจค่ะ ยกเว้นเราอยากทำ คือเราจะทำเองไม่ต้องมาบอก เพราะถ้าเรากำลังจะไปล้างจานแล้วเขามาบอกให้ล้างจานเราก็จะไม่ทำทันที ไปทำอย่างอื่นก่อนค่อยล้างจาน เราเชื่อว่าหลายๆคนเป็น และพอเวลาเราเล่นโทรศัพท์มากๆ เขาก็จะด่า จะว่าคำพูดแรงๆอีกค่ะ ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้สึกนะคะ มันไม่ได้ชินหรอกนะคะ แต่เราไม่อยากตอบโต้ เราก็นิ่ง ไม่พูดไม่จา แต่พอครั้งไหนที่มันเกินไป เราก็มีปะทุบางเหมือนกัน เราไม่ใช่เด็กพูดจ้ะจ๋าเราพูดกระโชกโฮกฮาก แต่รู้สัมมาคารวะนะคะ ไม่ใช่ตลอดเวลา และเขาชอบด่าเรา เ*ี้ยบ้างแหละ ควายบ้างแหละ เล่นแต่โทรศัพท์ไม่ต้องเรียนแล้ว ไม่ส่งเรียนแล้ว เรียนไปก็ไม่ได้อะไรเอาจริงๆ มันบั่นทอนนะคะ เหมือนเราพยายามทำให้เขาภูมิใจ แต่เขามาตัดกำลังใจเราตลอด ใช่ค่ะเราไม่จ้ะจ๋า ไม่เรียบร้อยอะไร แต่เราไม่เคยทำอะไรที่มันร้ายแรงเลย ในความคิดของเราเราไม่เคยทุบตีเขา ไม่เคยด่าเขา ไม่เคยหนีออกจากบ้านคือเราก็คนปกติที่ไม่ได้ อะ แต่เขาชอบด่าเราแรงๆ ทุกคำที่คุณคิดว่าเขาคงไม่ด่ากันในครอบครัวอะค่ะ มาหมด เราก็ไม่รู้ว่า การเล่นโทรศัพท์ การที่เราไม่ได้ทำอะไร อยู่เฉยๆ มันดู หรอคะ ทำไมเขาต้องเราแรงๆทั้งๆที่เราต้องเป็นคนที่เขาแคร์ความรู้สึกสิ่ เพราะเราใกล้กันที่สุด