เราคบกับผู้ชายคนนึงมา1ปีเต็ม รู้จักกันมาประมาณ1ปีกว่าๆก่อนจะคบกับ เราพัฒนาจากเพื่อนมาเป็นแฟน เล่าก่อนว่าเราเป็นแฟนกันโดยที่ไม่มีใครขอเป็นแฟน แล้วนับวันที่คุยกันวันแรกเป็นวันคบกัน แต่!!!แฟนเรามีเราเป็นแฟนคนแรก (ปัจจุบันเรียนมหาลัยแล้ว) ตลอดระยะเวลา1ปี เรากับแฟนมีลงรูปกันเดือนละ1-2ครั้ง หรืออาจจะไม่เลย ทุกวันครบรอบแต่ละเดือนจะมีลงรูปในสตอรี่อินสตราแกรมบ้าง เราเคยเคยไปเที่ยวด้วยกันหลายที่มากๆ เราไม่เคยมีของขวัญให้กันเลยในวันสำคัญต่างๆเช่น วันครบรอบ วันวาเลนไทน์ วันปีใหม่ ตรุษจีน บลาๆๆๆ ขอบอกก่อนเลยว่า แฟนคนนี้ดูแลเราค่อนข้างดีในเรื่องการไปรับ-ส่งบ้าน ตามง้อเรา พยายามเข้าใจเรา ตามใจเราทุกอย่าง ยอมเราทุกอย่าง แต่ในทางกลับกันเขาทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอันซักอย่างเลย เขาเหมือนเด็กที่เวลาทะเลาะกันค่อยข้างที่จะร้องไห้บ่อยหรือเกือบทุกครั้งที่กลัวเสียเราไป จนเรารู้สึกว่าเขาไม่แมนเอาซะเลย5555 แฟนเราเป็นคนเชื่องช้ามากๆ ลีลาเยอะสุดแต่เราดันเป็นคนไว ฉึบฉับ ทำเดี๋ยวนั้น เสร็จเดี๋ยวนั้น จนบางทีเราก็หงุดหงิดใส่แฟนเราที่ทำไรช้าไปหมดดด แฟนเราค่อนข้างที่จะติดงอแง ง้องแง้งใส่เรามากๆจนบางทีโลกส่งนตัวของเราหายไปเพราะเขาเลย เขาจะชอบโทรคุยกันตลอด คอลวิดอโอตลอด แรกๆเราโอเคนะแต่หลังๆมาเราเริ่มอึดอัด เหมือนกับว่าชีวิตส่วนตัวเราหายไปหมดเลย จนปัจจุบันนี้ครบ1ปี ใครๆก็อยากอยู่กับแฟนแต่แฟนเราดันมาขอไปหาเพื่อนซะงั้น555+ จะไม่ให้ไปก็กลัวเพื่อนเขาจะนอยด์ๆ แต่พอเอาเข้าจริง เราเองนี่แหละที่เป็นฝ่ายงอน ครบรอบก็ไม่อยู่ด้วย ของขวัญก็ไม่มีให้ พอเราได้มาคุยกันจริงๆว่าเราเริ่มไม่โอเคกับความสัมพันธ์นี้แล้ว เขาก็ร้องไห้อีกแล้วจ้าาาาา!!!! บอกว่าขอโทษก็อยากอยู่ด้วยเหมือนกัน จริงๆไม่อยากให้มองวันครบรอบเป็นวันพิเศษ อยากให้ทุกๆวันเป็นวันพิเศษสำหรับเรา เรารู้สึกเหมือนแฟนเราวิ่งอยู่ในทุ่งหญ้าลาเวนเดอร์อะ - -* คือมันเป็นไปไม่ได้เลยงะะ
ทุกคนว่าเราควรจะเอายังไงต่อดี😞😂😂