ก็อย่างที่บอกตามหัวข้อ คือหนูเป็นคนที่ชอบร้องไห้ ร้องไห้บ่อยมาก เหนื่อยก็ร้อง อยู่ดีๆก็ร้อง คิดไรไปเรื่อยจนร้องไห้ มันอั้นไม่ได้ เหมือนอยากจะร้องไห้ตลอดเวลา รู้สึกเหมือนเวลาร้องไห้แล้วได้ระบาย ถามบางคนเค้าก็บอกว่า ไร้สาระไป😪 หนูทำงานหนักมาก ก็อยากจะพัก พอคนในบ้านใช้ให้ไปทำนู้นทำนี้ ก็เหนื่อย คิดในใจ ว่าทำไมต้องเป็นเราตลอด เหนื่อยเหมือนกันนะ อยากพักบ้าง แล้วก็หนีไปร้องไห้ แค่เค้าตะโกนหรือตะคอก ก็แอบไปร้องแล้วอะค่ะ

บางทีก็คิดว่า เราทำงานหนักขนาดนี้ ทำนู้นทำนี้ ทำทุกอย่างในบ้าน ในขณะที่พี่สาว อยู่เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไร แต่เราที่โดนใช้เหมือนกับทาสในบ้าน กับโดนด่าตลอด ล้างจานมาทุกวัน วันนี้ไม่ล้างหน่อยก็ด่าว่าไม่คิดจะช่วยงานบ้างเลยรึไง ทำตัวสบายไปแล้ว(แล้วก็คือแค่เรื่องนี้ ก็แอบไปร้องไห้อีกเช่นเดิม) 

บางวันเค้าใช้ให้ไปล้างจานเฉยๆ นี่ก็คิดไปล้างไปว่าทำไมต้องใช้เราตลอด เคยเห็ก็นใจกันบ้างไหม เหนื่อยเป็นนะ อยากพักบ้าง แล้วก็คือตอบโต้ไรไม่ได้ด้วยเพราะไม่อยากพูด มันเหนื่อย ทำได้เพียงไปแอบร้องไห้ หลายครั้งก็เคยคิดที่ฆ่าตัวตาย ทำร้ายตัวเองบ่อยๆ เพราะเหนื่อย ทำไรไม่ได้ เครียด อึดอัด เบื่อ หน่วง สิ้นหวัง ไม่มีที่ระบาย😢

นี่แหละค่ะสาเหตุที่ทำให้ร้องไห้บ่อยๆ ก็คือมันดูไร้สาระแต่คนที่ร้องก็คืออึดอัดสุดๆ ตอบโต้ไรไม่ได้ด้วย ต้องยอมตลอด😞

ปล.อยากถามว่าถ้าเป็นแบบนี้บ่อยจะมีผลเสียอะไรมากไหม เช่นใช่อาการของคนเป็นโรคทางจิตรึป่าว แล้วควรทำยังไงถึงจะเลิกร้องไห้บ่อยๆได้😓