เรื่องนี้เกิดตอนเราอยู่ม.5 มีเพื่อนในกลุ่มขอยืมเงินของเราเพื่อนคนนี้เป็นนักกีฬาโรงเรียนเพื่อนบอกไม่มีเงินกินข้าวบ้าง ไม่มีเงินกลับบ้านที่ต่างจังหวัดบ้างส่วนตัวเป็นคนขี้สงสารเลยให้ยืมแรกเพื่อนก็คืนคะบอกจะคืนวัยไหนก็วันนั้นพอมาช่วงใกล้จบม.6เพื่อนก็ยืนเราเหมือนทุกครั้งคนแรกบอกมีน้องที่บ้านของเขายืมเงินหน่อยน้องอยู่กับแม่สองคนแม่น้องป่วยขอยืม 500 บาทวันศุกร์คืนเราก็ตกลงเพราะได้มีการคุยกับน้องคนนั้นจริงๆรู้ว่าเขาลำบากพอถึงวันคืนเพื่อนเราบอกน้องยังไม่มีให้รอก่อนเราก็รอทักไปทวงจากเพื่อนเป็นระยะเพราะจากวันนั้นเราติดต่อน้องเขาไม่ได้แต่เพื่อนเราจะไม่อ่าน ไม่ตอบอยู่นานจนคืนมา 300 และหายไปเลยจนถึงตอนนี้อีก 200 ก็ไม่ได้แต่คิดว่าทำบุญแล้วกันส่วนอีกคนยืมเราไป 1,500 บาทเราพยายามทวงถามว่ามีหรือยังหรือจะทยอยคืนทีละนิดก็ได้แต่เพื่อนก็ปฏิเสธทุกครั้งบอกไม่มีบ้าง บอกรอเงินออก หรือบางครั้งก็ไม่อ่านเลยจนถึงตอนนี้ล่าสุดเพื่อนคนนี้บอกว่าต้นเดือนจะได้เงินมา 10,000 บาทจะคืนให้พร้อมดอกเลยเราก็ตกลงเพราะอีกไม่อีกวันก็ต้นเดือน ( ต้นเดือนเมษายน ) พอต้นเดือนเราทักไปถามเพื่อนบอกยังไม่ได้เลยและไม่รู้จะได้วันไหนให้รอก่อน กลางๆเดือนประมาณวันที่ 18-19 เมษายนเราทักไปอีกรอบเพราะเห็นว่าเลยต้นเดือนมานานแล้วเงินน่าจะได้แล้วเพื่อนบอกเอาไปจ่ายค่าหอพักหมดแล้วให้เรารอต่อเพราะช่วงนี้มีสถานะการณ์โรคระบาดเลยทำให้ไม่มีรายได้แต่คือจากที่เราเห็นสตอรี่ของเพื่อนก็ดูดีมีความสุขไม่ได้เดือดร้อนใจใดใดว่าติดตังเราอยู่เพราะเพื่อนยังไปเที่ยวกับเพื่อน มีถ่ายงานดูแล้วก็น่าจะมีรายได้บางแต่ก็ไม่คิดจะคืนเราเลยแบบว่าถ้าเราไม่ทักไปทวงถามมันก็ไม่คิดจะทวงมาเลยว่าตอนนี้ยังไม่มีนะหรืออะไรก็ตามไม่ใช่หายไปเลยแบบนีเราไม่รู้ว่าเพื่อนลำบากจริงหรืออะไรแต่เราก็ต้องการเงินของเราคืนเพื่อนคนที่คืน5000พอคืนเรา300ก่อนจะหายก็ด่าเรา อีอ้วนแค่นี้ทำเป็นทวงไม่มีน้ำใจ เราแบบอะไรว้ะคนก็ต้องใช้ป้ะเราทำไมตัวเองไม่ไปขอพ่อแม่มายืมเพื่อนอ้วนๆแบบเราทำไม ส่วนคน1500พอเราขู่ว่าจะไปบอกพ่อแม่มันว่ามันไม่คืนตังก็โกรธเราทั้งทีเราแค่ขู่และยังไม่รู้ด้วยว่าจะไปฟ้องพ่อแม่มันยังไงเพราะเราไม่รู้จะติดต่อยังไงด้วยซ้ำ ตอนนี้คืนเราพยายามทวงถามแต่เพื่อนก็ไม่ตามหายไปเลย