หนีความจน เสี่ยงดวงมาเริ่มต้นชีวิตด้วยการทำงานบาร์ในพัทยา อะไรฉุดให้คิดแบบนั้นก็ไม่รู้

สวัสดีค่ะ
....นี่จะเป็นครั้งแรกของการได้เล่าประสบการณ์ที่ได้เริ่มเข้ามาในชีวิต

....เริ่มจากตัวเราเองได้เป็นนักศึกษาของวิทยาลัยผู้ช่วยพยาบาลแห่งหนึ่ง ที่ต้องออกมาฝึกประสบการณ์ ก็เลยเลือกลงฝึกที่ รพ.เอกชลแห่งหนึ่งใน อ.ศรีราชา ชลบุรี ด้วยเหตุผลที่ว่า เราแอบชอบผู้ชายคนหนึ่ง พี่เค้าทำงานอยู่ที่นิคมอมตะนคร คิดว่าถ้ามาที่นี่จะได้อยู่ใกล้พี่เค้าเราอยู่หมู่บ้านเดียวกัน แต่โชคชะตาคงไม่เข้าข้างเรา แม่แต่หน้าก็ยังไม่ได้พบกัน🤣🤣
....กระทั่งเวลาผ่านไป จนเราฝึกงานจบ ก็ต้องกลับบ้านแล้ว แต่ก็ยังมีความคิดที่จะกลับมาหางานทำแถวๆนี้อยู่😏😏 (ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก) แต่ก็หางานทำยังไม่ได้ อยู่บ้านเฉยๆสองเดือน ตาก็ด่าทุกวัน ว่าไม่หางานทำสักที จนเราต้องตัดใจจากพี่เค้า แล้วเริ่มหางานทำ บังเอิญเจอโพสต์ประกาศรับสมัครพนักงานบาร์(ซึ่งตอนนั้นรู้อยู่แล้วว่ามันคืองานอะไร ถ้าหากเราทำ เราต้องเจอกับอะไรบ้าง) แต่ด้วยรายได้ที่อยู่ในประกาศ มันทำให้เรารู้สึกโลภจนลืมศิลธรรมไป

....วันต่อมา เมื่อรวบรวมความกล้าได้แล้ว เราเลยตัดสินใจ ส่งข้อความไปสมัครงานตามประกาศ เราได้ส่งไปสมัครสองที่

....ที่แรก ส่งไป เค้ารับแต่เร่งให้เราไปทำงานแล้วบอกแค่ว่ารายได้ดีนู่นนี่นั่น ทำให้เราแอบคิดไม่ได้ว่าเราจะถูกหลอกไปขายไหม(มันก็ไม่ต่างจากเต็มใจไปขายป่าวว่ะ🤣🤣🤣) ก็เลยตัดทิ้งไปที่แรก_____________

....ที่สอง เราก็ส่งข้อความไปสมัครคล้ายๆกับที่ๆแรก แต่รอบนี้คนรับสมัครเค้าพูดอธิบายค่อนข้างละเอียดว่าเราไปอยู่ ณ สถานที่แบบนี้ เราต้องยอมรับให้ได้ว่าเราต้องเจออะไรบ้าง เราต้องรับแขกได้ คุยไปๆมาๆเหมือนจะคุยถูกคอกัน แต่ก็ถูกปฏิเสธเพี้ยนทุบคอม ด้วยเหตุผลที่ว่าหนูอ้วนเกินไปอมยิ้ม39อมยิ้ม39อมยิ้ม39อมยิ้ม39อมยิ้ม40อมยิ้ม40อมยิ้ม40 โอ้วววววพระเจ้า งานบาร์เค้ายังไม่รับเราเลย น่าสมเพสตัวเองที่สุดเพี้ยนขำหนักมากเพี้ยนขำหนักมาก

จนกระทั่งผ่านมาหนึ่งอาทิตย์ มีข้อความเข้าจากบาร์ที่สองที่เราเคยสมัคร________

.......เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ ถ้ายังมีคนอ่านอยู่
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่