ตามหัวข้อกระทู้เลยนะ...
ตอนนี้เรากำลังสับสนกับตัวเองอย่างมาก ระหว่าง มีแฟน หรือ อยู่คนเดียว แบบไหนดีกว่า?? เพราะว่าสถานะตอนนี้เรามีแฟน คบกันก็เกือบ2ปีแล้ว เราเริ่มมีความรู้สึกและความคิดของเรามันตีกัน อยู่ในหัว ว่าเราอยากอยู่คนเดียวมากๆเพราะโดยปกติเป็นคนที่อยู่กับตัวเองเป็นส่วนใหญ่ แต่เรากับแฟน
ก็อยู่ด้วยกันนะ มีคำถามเกิดขึ้นในหัวเยอะมาก บางอยากก็ตอบตัวเองได้ บางอย่างก็ไม่ ว่าเราเบื่อเขาหรอ หรือกับคนนี้มันไม่ใช่ เพราะเขาชอบใช้บางอย่างอยู่ใกล้ๆมือแต่เราอยู่ไกลกว่าเขายังใช้ มันเลยมีความรู้สึกหงุดหงิดเพราะเรานั่งทำงาน มีบางครั้งที่เราอยากไปออกไปเล่นสเก็ตบอร์ดหรือทำอะไรคนเดียว(โดยทีไม่บอก)เราก็ไม่อยากให้เขามาคอยนั่งดู เดินตามเห็นแล้วสงสารเขา แต่เขาก็ประมาณว่าพูดใส่ทำไมไม่ไปอยู่คนเดียวเลยล่ะ?? มันดูเหมือนพูดถึงเขาในทางที่ไม่ดีใช่มั้ยล่ะ แต่ไม่ใช่เลย เราเข้าใจความรู้สึกเขานะที่ทำ ธรรมดาแหละผู้หญิงอ่าเนอะ เอาสรุปนะเขาดีนะดีมากแค่มีบางมุมเขาไม่เข้าใจในโลกส่วนตัวเรา บางทีก็อยากเลิก บางทีก็ยังอยากมีเขาอยู่ แต่ถ้าเราเลิกไปเราจะมีอิสระมากขึ้น โฟกัสงานมากขึ้น ไม่ต้องแบ่งความสนใจที่ให้กับครอบครัวไปให้ใคร ไม่ต้องทะเลาะกัน อยู่กับตัวเองมากขึ้น เพราะเราชอบการอยู่กับตัวเองมาก บ่อยครั้งที่ขอเขาไปนั่งสมาธิที่วัดคนเดียวแล้วรู้สึกว่าถ้าเป็นไปได้อยากจะบวชตลอดชีวิตเราไม่ชอบความวุ่นวาย แต่ในอีกมุมนึงถ้าไม่มีเขา มันก็คงมีความรู้สึกเหงา ไม่มีคนคอยถามว่ากินอะไร นอนได้แล้ว งานน่ะอย่าหักโหมมากมันจะน็อคนะ ไม่มีคนคอยใช้ให้ตัวเองหงุดหงิด เพื่อนๆช่วยตอบได้มั้ยครับ ว่าเราควรทำยังไง???
ระหว่าง มีแฟน หรือ อยู่คนเดียว แบบไหนดีกว่า??
ตอนนี้เรากำลังสับสนกับตัวเองอย่างมาก ระหว่าง มีแฟน หรือ อยู่คนเดียว แบบไหนดีกว่า?? เพราะว่าสถานะตอนนี้เรามีแฟน คบกันก็เกือบ2ปีแล้ว เราเริ่มมีความรู้สึกและความคิดของเรามันตีกัน อยู่ในหัว ว่าเราอยากอยู่คนเดียวมากๆเพราะโดยปกติเป็นคนที่อยู่กับตัวเองเป็นส่วนใหญ่ แต่เรากับแฟน
ก็อยู่ด้วยกันนะ มีคำถามเกิดขึ้นในหัวเยอะมาก บางอยากก็ตอบตัวเองได้ บางอย่างก็ไม่ ว่าเราเบื่อเขาหรอ หรือกับคนนี้มันไม่ใช่ เพราะเขาชอบใช้บางอย่างอยู่ใกล้ๆมือแต่เราอยู่ไกลกว่าเขายังใช้ มันเลยมีความรู้สึกหงุดหงิดเพราะเรานั่งทำงาน มีบางครั้งที่เราอยากไปออกไปเล่นสเก็ตบอร์ดหรือทำอะไรคนเดียว(โดยทีไม่บอก)เราก็ไม่อยากให้เขามาคอยนั่งดู เดินตามเห็นแล้วสงสารเขา แต่เขาก็ประมาณว่าพูดใส่ทำไมไม่ไปอยู่คนเดียวเลยล่ะ?? มันดูเหมือนพูดถึงเขาในทางที่ไม่ดีใช่มั้ยล่ะ แต่ไม่ใช่เลย เราเข้าใจความรู้สึกเขานะที่ทำ ธรรมดาแหละผู้หญิงอ่าเนอะ เอาสรุปนะเขาดีนะดีมากแค่มีบางมุมเขาไม่เข้าใจในโลกส่วนตัวเรา บางทีก็อยากเลิก บางทีก็ยังอยากมีเขาอยู่ แต่ถ้าเราเลิกไปเราจะมีอิสระมากขึ้น โฟกัสงานมากขึ้น ไม่ต้องแบ่งความสนใจที่ให้กับครอบครัวไปให้ใคร ไม่ต้องทะเลาะกัน อยู่กับตัวเองมากขึ้น เพราะเราชอบการอยู่กับตัวเองมาก บ่อยครั้งที่ขอเขาไปนั่งสมาธิที่วัดคนเดียวแล้วรู้สึกว่าถ้าเป็นไปได้อยากจะบวชตลอดชีวิตเราไม่ชอบความวุ่นวาย แต่ในอีกมุมนึงถ้าไม่มีเขา มันก็คงมีความรู้สึกเหงา ไม่มีคนคอยถามว่ากินอะไร นอนได้แล้ว งานน่ะอย่าหักโหมมากมันจะน็อคนะ ไม่มีคนคอยใช้ให้ตัวเองหงุดหงิด เพื่อนๆช่วยตอบได้มั้ยครับ ว่าเราควรทำยังไง???